Witam!
O Azie dowiedziałam się jakiś czas temu. O jej ciężkim losie opowiedziała mi Pani Angelika. Ponieważ jestem weterynarzem i wiem, że na starsze suczki w ciężkim stanie np. z niedowładem kończyn będzie trudno znaleźć dom, zaoferowałam pomoc. Zaproponowałam, że jeżeli nie znajdzie się nikt odpowiedni to wezmę Azę do siebie, chociaż mam już 4 pieski, wszystkie uratowane. Niestety nie mogłam zapewnić Azie miejsca w domu (dwóch synków z alergią na sierść psa), a jedynie miejsce w ocieplanej budzie i duży wybieg. Jako weterynarz mogłam jej zapewnić leczenie na mój koszt oraz markową karmę i ciepłą opiekę. Ponieważ rozchorowałam się na grypę (razem z dziećmi i mężem :( ) to nie mogłam wsiąść suni od razu. W międzyczasie okazało się, że Azę chce wsiąść Pani Kasia. Według mnie dla wychudzonej suni najlepsze miejsce jest jednak w domu.
Z przykrością czytałam wyżej zamieszczone informacje o pani Andzelice, która sama opiekuje się ponad 30 kotami i szuka domów dla porzuconych psów. Nie jeździe samochodem. Sama dźwiga codziennie kilogramy karmy, a podopiecznych na wizyty. Często sama chora, ale zawsze z troską o "swoje" zwierzaki. Nie jest biegła w obsłudze komputera, ale miłości dla zwierząt na pewno jej nie brakuje. Muszę ostro zaprotestować przeciw jej oczernianiu.
Lek. Wet. Monika Wiktorska
p.s. Życzę Azie wszystkiego dobrego.
