Ula i Ałek

Hehe oj tak grubasek, ale już taki ze schroniska wzięty. Wiecie, sporo żarcia, a Hienek z natury mało ruchliwy, teraz ma przynajmniej towarzysza z ADHD, który go może trochę rozrusza :)

[CENTER][SIZE=5][FONT=trebuchet ms]Oto Hienek, moja pociecha zaadoptowana na początku lipca ze zgierskiego Medora. [/FONT][/SIZE] [IMG]http://fotozrzut.pl/zdjecia/83af1fae45.png[/IMG] [FONT=trebuchet ms][SIZE=5] Przebywał w schronisku prawie 3 lata. Jako wolontatiuszka widziałam Ciapatego od samego początku wolontariatu i zawsze mówiłam, że jak tylko będę miała okazję, to go biorę. Pewnego nieszczęsnego dnia zmarł mój najukochańszy przyjaciel, Ałek. Nadarzyła się okazja do przygarnięcia Hienka...[/SIZE][/FONT] [IMG]http://fotozrzut.pl/zdjecia/b963a9de2b.png[/IMG] [FONT=verdana][SIZE=5]Hienek i Lars[/SIZE][/FONT] [IMG]http://fotozrzut.pl/zdjecia/c1c6089b98.png[/IMG] [/CENTER]

Zawsze myślałam, że to nas nie dotyczy. Że jest za wspaniale, że nic nigdy nas nie rozłączy – to niemożliwe, w końcu Ałek jest częścią mojego życia, którą można porównywać do czynności, jaką wykonuje się codziennie i odruchowo. Po prostu jest – była od zawsze. Nie może jej zabraknąć. W tej chwili mija równy dzień, od kiedy przekonałam się, że tak jednak może być. Jeszcze dwa dni temu Ałek szedł wesoło na spacer i ganiał dookoła domu. Rano nagle zaczął wymiotować i dostał biegunki. Miewał tak czasem – nasza pani weterynarz przepisała nam leki, dostawał je, odpoczął i mu przechodziło. Rano także je dostał, ale nic nie dały. Siedział sobie spokojnie na dywaniku w łazience, co chwilę do niego przychodziłam, aby dotrzymać mu towarzystwa. Za którymś razem, kiedy weszłam do łazienki, zobaczyłam że siedzi bezwładnie oparty o wannę, a z pyska cieknie mu ślina. Od razu zawołałam tatę i pojechaliśmy do weterynarza, a mój przyjaciel przelewał się przez ręce. Weterynarz powiedział, że mój najlepszy przyjaciel jest w stanie agonii i nic już raczej mu nie pomoże – bo sam przestał walczyć. Ale kiedy lekarka spytała się nas, czy chcemy go uśpić czy zawalczyć, od razu podjęliśmy z tatą decyzję o ratowaniu. Dostaliśmy do domu kroplówki, Ałek kilka zastrzyków. Leżeliśmy z nim całą niedzielę, pod wieczór mu się polepszyło, wstał, przeszedł się powoli kawałek, ale potem znów zaczął wymiotować. Po chwili podszedł do mojego taty i autentycznie oparł swój malutki pyszczek na jego ramieniu. Po chwili mój tata odszedł do innego pokoju, a Ałek spojrzał na mnie i delikatnie zamachał ogonem. Potem poszedł do wnęki pod schodami. Kiedy odpoczął chwilę przemieścił się do kotłowni. Wtedy poszłam się z nim pożegnać. Bo psy ponoć wolą umierać w samotności. Do mnie to jeszcze nie dotarło. Za duży szok. Mój najlepszy przyjaciel mając 15,5 roku zmarł 28 kwietnia 2013 roku, kiedy ja mam 16 lat. Był ze mną od zawsze. [IMG]http://fotozrzut.pl/zdjecia/4884383ca1.png[/IMG] Zdjęcie sprzed kilku miesięcy...

Piękna pogoda więc i spacery udane! [IMG]http://a8.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/423125_259084214180642_100002371960149_577982_1783782886_n.jpg[/IMG] I piesek, którego wyprowadzam: [IMG]http://a7.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc7/423125_259084227513974_100002371960149_577986_951270503_n.jpg[/IMG] Latający owczarek! [IMG]http://a5.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/423125_259084224180641_100002371960149_577985_394583725_n.jpg[/IMG]

Jak przypominam sobie te pola to aż chce mi się płakać. Szkoda, że to co było, już nie wróci. Szczególnie z Daisy'unią :((

Przepraszam, że tak długo, ale pendrive spowodował jakieś zwarcie. [IMG]http://i54.tinypic.com/10i8pll.png[/IMG]

Bardzo dobrze, że wynikają jakieś wymiany zdań. Założyłam ten temat, aby ujrzeć, czy mamy osobnika, z którym jest coś nie tak ( i z naszym otoczeniem ) czy to raczej normalne. Już tłumaczę : ). Pies ma dziennie dużo ruchu. Nie zawsze mam siłę na 2 godzinny spacer po lesie, aczkolwiek wtedy załatwiam mu inne atrakcje. Pies wieczorem pada, z tym nie ma problemu. Ostatnio uciekł z psem, który się do nas przybłąkał. Jak ? Wykopał gigant dziurę. Codziennie po szkole dużo z nim biegam. (nawet nie koniecznie na spacerach, mam dużą działkę). Robię mu tory agillity (domowe, oczywiście). Psiak jest fanatykiem aportowania. (bez odnoszenia..)Przez siatkę mamy 2 owczarki, rano gdy się zobaczą biegają długo wzdłuż ogrodzenia. Często gania się także z małym naszym psiakiem, wtedy oba są brudne i szczęśliwe. Nie odbierajcie mnie źle, ja bardzo kocham psy i wiedziałam, co robimy, biorąc psa w typie husky (bo to mieszanka ras). Rezygnuję ze swoich wielu przyjemności, aby "wyżyć" na spacerach i zabawach moje psisko. Zstawiamy brame i wszystkie nieszczelne siatka - ziemia. Jest to uciazliwe, ale niestety, musimy wytrzymac do wylozenia kostki brukowej. :)

Zajęć ma sporo, aczkolwiek najczęściej wybiega do kolegi, który biega samopas (pies sąsiadów, którzy tutaj nie mieszkają i przyjeżdżają go tylko karmić). Często też pogania za kaczkami lub kuropatwami. Najczęściej wraca po godzince, ale ostatnio zwiał na 3 tygodnie :-( teraz ma kumpla swoich gabarytów i może nie będzie zwiewał... Zrobiliśmy wszystko, aby mu to uniemożliwić.:shake:

tylko dla wł. husky:eviltong: ile razy Wam uciekły ? mój z ... 4 ? najczęściej wymykał się pod bramą lub wyrywał ze spaceru za ptactwem - dzieciuch.

W jakim schronisku znajduje się ten pies i czy jest nadal do adopcji ?

Hej Justa!! Dawno się nie widziałyśmy : ( Mam nadzieję że u was wszystko ok. Corben jest okropny, a Ałek się nieźle na niego wnerwia.

Tata zgodził się na briarda! Spodobały mu się na wystawie i w ogóle. Sam się zaczął o nie wypytywać!

Od ponad pół roku... Każdy mówi, że on sobie tylko wygryza tam włoski, Tak wygryzać włosy, do krwi?!

W tym drugim ciutkę przesadzili.

Nie chodziło mi dokładnie o tego, bo ten ma dłuższą sierść, ale chcę go dać jako przykład. [URL="http://www.flickr.com/photos/yasya/372989460/"]IMG_0744 on Flickr - Photo Sharing![/URL] Co sądzicie o takiej długości sierści? Szukam tego zdjęcia, ale się strona zmieniła i się nie mogę połapać. Jest! [url]http://www.flickr.com/photos/canineddogpictures/3399493244/[/url] Nie wiem teraz dokładnie czy był on maszynką O.O