Jogoan

Od tygodnia jestem opiekunem pieska po przejściach. 3 lata od szczeniaka trzymany na łancuchu i głodowanie. Piesek przez ten tydzień sporo się nauczył. Opanował lęk przed winda i klatka schodowa, od dwoch dni nie mamy wpadek z siusianiem i już całkiem nieźle przy użyciu sygnałów uspakajających udaje się nam opanowac emocje przy podawaniu jedzenia. Piesek jest radosny i chetnie sie tuli. Akceptuje kazdego i z kazdym chce sie bawic itp. Uczymy sie bawic i chodzic na smyczy. Jedyne co mnie niepokoji to to ze lazi za mna krok w krok, waruje pod sypialnia i przed łazienka. Mi to by nie przeszkadzało gdyby nie to ze on wiecznie czuwa. Spi jak ja jestem w bezruchu ale wystarczy moj jeden krok zeby sie wybudzil. Martwię sie ze nie odpoczywa prawidlowo. Do tego jak wychodze na krótko sklep, śmieci itp to strasznje skomle i wyje przez kilka minut potem się uspokaja i leży pod drzwiami. A za jakiś czas bede chciala go zostawic na dłużej niz 20 minut. Czy to juz sa objawy leku, czy moga do biego doprowadzic? Macie jakies wskazowkk co robić zeby bylo mu latwiej zostawac samemu i w domu tez byc bardziej samodzielnym? Dodam za mam dwa zamykane pokoje i przedpokój z otwarta kuchnią. Myślałam ze moze powinnam pracowac w kuchni a legowisko z miskami dać do salonu i jakos spróbować go przekonac ze jest fajne. Macie jakieś porady?