Witam, mam problem ze swoją 9 miesięczna sunią. Piesek jest z nami odkąd skończył 2 miesiące ( chociaż tu nie mamy 100% pewności) piesek wzięty od fryzjera przez mojego męża. Niestety obawiam się że piesek został zbyt szybko oddzielony od matki (podejrzewam że szybciej niż wymagane minimum 8 tygodni) Piesek od samego początku był nieufny do obcych ludzi, teraz sytuacja się pogorszyła, od około 2 miesięcy pies szczeka na wszystkich ludzi na spacerze. Sytuacja wygląda dobrze jeśli idzie na smyczy, wtedy nawet nie zwraca uwagi. Jeśli jest puszczona i biega za piłeczka i ktoś idzie (nie obok niej, dość daleko) zostawia wszystko, biegnie i obszczekuje, zauważyłam nawet chęć ugryzienia kilka razy, ale tu dochodzi strach, gdyby nie była tak lekliwa pewnie na samym szczekaniu by się nie skończyło. Piesek jest mały, ale dość "mięsisty (?)" nie wiem jak to nazwać, jest bardzo silna... W takich sytuacjach w ogóle nie słyszy co mówię, nie reaguje na wołanie, co zazwyczaj ma opanowane do perfekcji. W sytuacjach kiedy zostaje sama w domu na max 40 minut cały czas szczeka, próbowałam zabawek, włączonego tv, i nawet dostawała kawał dobrej wołowiny (którą uwielbia, pies jest na BARF) nawet nie ruszy jak jest sama... Czy adopcja następnego pieska (dobranego do jej charakteru przez specjalistę) rozwiązałoby problem? Czytałam że piesek w towarzystwie drugiego spokojnego czuje jego spokój i sam przestaje szczekac na ludzi i będzie mu raźniej kiedy będziemy musieli wyjść z domu. Dodam że kilka dni temu urodziło nam się dziecko, kiedy wróciłam ze szpitala piesek zachowywał się normalnie, zaakceptował malucha i nie wykazuje oznak zazdrości ponieważ nie odpedzam suni od malucha, kiedy leży na łóżku, piesek leży obok malucha. Jak sobie z tym poradzić?
