Jump to content
Dogomania

mlodzianinwawa

New members
  • Posts

    2
  • Joined

  • Last visited

Recent Profile Visitors

The recent visitors block is disabled and is not being shown to other users.

mlodzianinwawa's Achievements

Newbie

Newbie (1/14)

0

Reputation

  1. Wybacz za brak odzewu. Święta i natłok różnych zdarzeń odciął mnie trochę od "rzeczywistości" Stało się najgorsze, moja suka 'rzuciła' się z warkiem na nogi Młodego. Najgorsze jest to, że sama przyszła położyć się obok mnie, gdy trzymałem go na kolanach. Jemu zsunęła się noga na kanapę i Ona z warkiem ją kłapnęła. Dodatkowo, jakby mało było emocji dwa dni później ugryzła do krwi szczeniaka sąsiadów, z którym do tej pory się świetnie bawiła. Pies podleciał do niej się przywitać, a ta bez uprzedzenia rzuciła się na niego i nie przestała gryźć nawet gdy tamten wył. Mieszkam w Warszawie, Behawioryści twierdzą, że pies nie powinien reagować agresją do dziecka które "zaakceptował", a tak było do tej pory. Niestety decyzja o oddaniu już podjęta, szukamy nowego domu (azyl i schronisko w grę nie wchodzą), ale nie wyobrażam sobie trzymania takiego psa z dziećmi. W tej chwili pies, przejawia coraz więcej agresywnych zachowań, NAWET w stosunku do ludzi których do tej pory akceptował. Próbowała ugryźć sąsiada, któremu kilka minut wcześniej usnęła na kolanach. Innym razem warczała na przyjaciela domu, który spędzał z nią od groma czasu. Nawet Żona zwróciła uwagę, że gdy pies śpi, a ta ją pogłaszcze to suka pomimo, że nie warczy to otwiera oczy "czujna i rozbudzona" Mam wrażenie, że mamy do czynienia ze zwichrowaną psychiką + problemy hormonalne. Nasza sunia pomimo chudej budowy, jest niezwykle umięśniona (co stało się NAPRAWDĘ mocno zauważalne), dodatkowo nie wiemy jak była prowadzona w pierwszym etapie socjalizacji, a raczej wiemy, że nie była prowadzona wcale. To co "udało nam" się wyeliminować na początku jej pobytu u nas, wróciło ze zdwojoną siłą. Pies boi się dzieci, nóg, dźwięków, gwałtownych ruchów. Na dzwonek do drzwi, zamiast radością reaguję agresją, jak taki typowy pies z budy. Chodzi taka rozbudzona i w ciągu sekundy potrafi z uśmiechniętego psa, mocno się spiąć. Ponadto sunia wysyła bardzo dużo sygnałów "uspokajających", np. gdy wskoczy na łóżko, a ja odsyłam ją na miejsce standardową komendą, to mruży oczy, przybliża pyski próbuje mnie lizać. Tak się dzieje przy każdej komendzie, której nie chce zrealizować. Pomimo braku "krzyku" czy "negaywnego tonu", Pies od razu "kurczy" się w sobie. ZAWSZE i TYLKO stosowaliśmy wzmocnienia pozytywne, mimo to pies zachowuje się jakby był przez nas bity. Obawiam się, że Ona jest tak umięśniona ze względu na wysoki poziom testosteronu i martwi mnie czy sterylka nie pogorszy tego stanu. Podobno w niektórych przypadkach pozbycie się estrogenu u suk, wzmacniało zachowania agresywne. Tak czy siak szukam pomocy. choćby w znalezieniu najlepszego domu dla naszej Psiny... Z góry dzięki za jakąkolwiek odpowiedź.
  2. Witajcie, Zwracam się z prośbą o pomoc w rozpoznaniu problemu. Po wprowadzeniu się z żoną do nowego mieszkania i w trakcie oczekiwania na potomka, zdecydowaliśmy się na psa. Piesek został wybrany przez OLX - sunia Cocker Spaniela miała szczeniaki, z psem nieznanego pochodzenia (który przeskoczył przez płot). Po dojechaniu na miejsce nasz nowy członek rodziny od razu rzucił się nam w objęcia. Miała wtedy 12 tygodni. Wtedy nie zwróciliśmy uwagi na fakt, że jej Matka, lękliwie siedziała w budzie i przy próbie podejścia uciekła na tył domu. Tak czy siak - Miszka bo takie imię wybraliśmy, wróciła z nami do domu i od tamtej pory została członkiem rodziny. Bardzo szybko okazało się, że pies jest mega lękliwy, podejrzewam, że przed naszym przybyciem nie widziała nic poza Matką i budą na podwórku. Dzień po tym jak do nas trafiła, odwiedził nas przyjaciel i gdy podszedł do niej by ją pogłaskać ta rzuciła się z zębami na rękę. Przy jego wizycie tydzień później - rzuciła się na niego w objęcia, aby go lizać i całować (sami byliśmy zaskoczeni zmianą). W każdym razie jak tylko zobaczyliśmy jak się zachowuje, rozpoczęliśmy późną (bo w 12 tygodniu) socjalizację: - jeździłem z psiną komunikacją miejską, a raz w tygodniu do centrum na Warszawską patelnię, - spotykaliśmy się w parku z 10cioma dojrzałymi psami, które nie wykazywały za grosz agresji (na jednego się rzuciła z zębami) - jeździliśmy do mojej siostry, która również miała sunię (3 tygodnie starszą) i kilka razy musieliśmy je rozdzielać - dużo, dużo spacerów, na smyczy i bez - zabawy ze sznurem , z piłką, nauka komend W każdym razie, mogę chyba śmiało powiedzieć, że jej nie zaniedbaliśmy. Nie stosowaliśmy kar, a jedynie wyraźne "FE". Pies zna komendy "nie rusz, zostaw, oddaj, wez, siad, waruj, lapa, przybij piatke, na miejsce, itd. itp) Pięknie chodzi przy nodze, wraca na zawołanie, generalnie jest mega mądra i pojętna. ALE! 1.Strasznie boi się dzieci / ustawia je . Tego aspektu też nie zaniedbaliśmy, gdyż moja siostra ma dwójkę 4 latkę i 7 latka, które regularnie się z nią bawiły, częstowały smakołykami, a nawet wydawały komendy. Natomiast jej zachowanie jest o tyle dziwne, że raz gdy przychodzą do nas w odwiedziny to rzuca się im do nóg by ich lizać i by ją głaskały, a innym razem unika, a nawet próbowała kłapnąć przy próbie pogłaskania. (w takich wypadkach zawsze jest izolowana na kilka minut i po powrocie "trochę" odpuszcza). Ale widzimy, że zdecydowanie jej się nie podoba to, że nas odwiedzają. 2. Każda zabawa z innym psem, bez względu jak zainaugurowana, bez względu kto zapraszał do zabawy, prędzej czy później kończy się spięciem, nasza się spina, "wybystrza" i już wiemy, że pora kończyć, bez względu na wiek, rase czy płeć kompana do zabawy. Mało mówić, że w trakcie zabawy rzuciła się na kilogramową 8 tygodniową maltankę i nawet gdy ją podniosłem do góry, to trzymała ją w pysku. 3.Różni ludzie przychodzą do nas w odwiedziny, ostatnio przyjechał amerykanin z wymiany, kochający psy, w ciągu godziny na naszych oczach, pies z lękliwego, przekształcał się w straszną przylepę, następnie znowu go unikała, by 5 minut później wskoczyć mu na kolana, by na sam koniec rzucić się na niego, jak ją pogłaskał. (ponownie ją wynieśliśmy do łazienki) - po powrocie przyszła do niego i zaczęła go lizać po rękach. 4. Suka, ma straszny lęk separacyjny (nad tym pracujemy od miesięcy) i wydaje się być lepiej, chociaż kilka razy wydawało się, że nastąpił regres, cały czas widzimy postępy. 5.Urodził nam się syn w Lipcu i sunia go uwielbia, zanim wrócił ze szpitala, dostała pieluchę tetrową z jego zapachem, nigdy jej nie odrzucaliśmy, zawsze jak jest karmiony piersią leży obok, Jak śpi to często kładzie się obok i go pilnuje, często podchodzi i go liże, a to po ręce, a to próbuje po buzi. Młody w tej chwili skończył 4 miesiące, podczas karmienia wierzga nogami. Do tej pory potrafił ją skopać i Ona nic sobie z tego nie robiła, byle być blisko. Dzisiaj usiadła dalej i była "wybystrzona" w swój specyficzny sposób. Pytanie do was PSIARZY. Co robić ? Jak żyć ? Konsultowaliśmy się z behawiorystami, generalnie większość twierdzi, że jak suka zaakceptowała młodego to z nim nie będzie kłopotu. Skąd to dzisiejsze zachowanie? Niby zaakceptowała moich siostrzeńców, jednak przy każdej wizycie, nie jesteśmy w stanie przewidzieć jej zachowania. To samo jest z gośćmi - jednym razem przychodzi ktoś to warczy i się chowa, innym razem go kocha. Potrafi podbiec do kuriera by go wylizać, by następnym razem rzucić się z zębami do drzwi bo usłyszała dzwonek do drzwi. Czy możliwe, że pies ma jakieś wyjątkowe predyspozycje genetyczne i lepiej być ostrożnym ? Czy jest szansa wypracować jakieś rozwiązanie, biorąc pod uwagę - jej zmienność w zachowaniu? Muszę powiedzieć, że z dnia na dzień dostrzegamy coraz więcej dziwacznych zachowań i bardzo nas to przeraża. W tej chwili sunia, ma 9 miesięcy, pierwsza cieczka prawie przeszła niezauważalnie (kilka plamek krwi). Przygotowujemy się do sterylki, jednak boimy się, czy nie wzmocni "dominacyjnych/agresywnych" zachowań> Nie za bardzo wiemy od czego zacząć pracę, bo jest tego tak wiele, że sami się w tym pogubiliśmy. Ja miałem dwa psy, moja żona dwie suki - z żadnym nie było związanych tyle negatywnych emocji co z naszą obecną sunią. Na tyle nas to zmęczyło przez ostatnie miesiące, że pojawiła się myśl o oddaniu.
×
×
  • Create New...