kobiecanka1

tego nie wiem i raczej w tej chwili nikt nie wie. Jak to mówią: docenia się to, co się traci i właściciele właśnie stanęli przed faktem utraty psa, który był u nich, było nie było, 6 lat. Może nie przemyśleli tego do końca. W każdym razie, ja trzymam kciuki, żeby im się udało, z opisu nie wynikało, że sytuacja jest bardzo drastyczna, ot, życie - dzieci, praca, brak czasu dla psa. Ale dzieci rosną, ogród jest, a pies też w końcu mały, więc podjęli decyzję, że jednak zostanie u nich.

Dziękuje za rady :-). Coś się porobiło z moim kontem tutaj i musiałam założyć nowe. W tzw. międzyczasie sytuacja sama się rozwiązała - bo właściciele pieska się rozmyślili i zrezygnowali z pomysłu oddania go komuś innemu. I bardzo dobrze, swoją drogą. Sama nie wyobrażam sobie oddania psa po 6 latach, takiego, którego ma się od szczeniaka. Mieliśmy już opracowany plan - miałam pojechać do tego miasta na kilka dni i powoli zaskarbiać zaufanie pieska, a na koniec zabrać go do nas. No ale stało się, jak się stało. Teraz pewnie zaczniemy na nowo szukać jakiegoś piesa, mamy "przepustowość" na 7 psów, więc szkoda by było, żeby jakaś bida za długo grzała miejsce w schronisku. A z tymi schroniskowymi to już mamy jako takie doświadczenie :-). Jeszcze raz dziękuję za chęć pomocy i dobre rady!