postawa polujaca/szczekanie na koty i na psy

[asca]

Przeczytalam wiele Waszych cennych uwag i wiele sie nauczylam z innych postow. prosze jednak o kilka blizszych wskazowek.

W zwiazu z ogromna iloscia porzuconych w ostatnim czasie psow (+ wstrzymane adopcje w publicznych schroniskach w kraju w ktorym mieszkam), aktualnie pracujac z domu, postanowilam przyjac w ramach domu tymczasowego psa ze schroniska. po uzgodnieniu telefonicznym, pojechalam do prywatnego, malego schroniska odebrac psa. okazalo sie, ze doslownie przed chwila przyjechaly do tegoz schroniska dwie, sredniej wielkosci suki, ktorych wlascicielka schroniska juz kompletnie nie miala gdzie "upchnac", wszystkie boxy przepelnione.  suki "nienajlatwiejsze w kontakcie z innymi psami", "kazdy dzien bedzie na wage zlota". wiemy tyle, ze maja 5 lat i 6 lat, obie z jednego domu. wlascicielka wyjezdzajac z kraju w skutek pandemii, nie zabrala ich ze soba.

zabralam suki do domu. sa ze mna od okolo 3 tygodni i beda do czasu otwarcia szkol. 

szukam im domu ale musze byc uczciwa i pisac jak sie sprawy maja. a pewne ich cechy sprawy nie ulatwiaja:/ wiem, ze cudow nie zdzialam w tak krotkim okresie czasu ale jesli moge choc troche pomoc, to chcialabym tak zrobic /albo przynajmniej nie zaszkodzic jeszcze bardziej/

Obie reaguja superekscytacja na spotykane psy i koty.

1. Co mam zrobic w momencie gdy nie przewidze "ataku", i pies juz wpadnie w histerie, np na widok kota schowanego pod samochodem, golebia siedzacego na balkonie na 3 pietrze...?  odejsc ciagnac za soba szczekajacego psa? czy odsunac sie kilka metrow i czekac tam az sie uspokoja? (gdy mam je akurat obie, zaprzec sie z calych sil i odciagnac jazgoczace bestie;)   w okolicy w ktorej mieszkam jest b duzo bezpanskich psow i kotow. czesto to po kilkanascie takich sytuacji na jeden spacer. i do tej pory w wiekszosci nie udaje mi sie wylapac momemtu "przed". wracam do domu zlana potem.

2. czy jesli pies juz sie uspokoi to w tym momencie go nagrodzic, czy bedzie to nagroda za te histerie ktora urzadzadzil? zwlaszcza mloda nigdy na spacerze sie tak calkiem nie uspokaja, caly czas jest w trybie "polowania", nie weszy, nie interesuja ja trawniki, nie skupia na mnie uwagi.

3.  wrzeszcze /inaczej nie uslysza;)/ stanowcze NIE, czy ignoruje histerie? 

mlodsza suka jest da mnie trudniejsza bo nie jest lasuchem, wiekszosci smakow nie tknie, najwieksze, naturalne przysmaki zje zeby druga nie zjadla. ladnie bawi sie w domu. poza domem nie jest zainteresowana zabawa. nagradzam ja pochwalami ale chyba splywaja po niej jak po kaczce;  glaski mam wrazenie, ze na spacerze ja irytuja, jakbym jej w pracy przeszkadzala; (w domu jest pieszczochem). 

wspomne jeszcze, ze wyprowadzam je 5x dziennie ( 4 razy razem, 1 x, dluzszy,  osobno) (oszczednosc czasu +  nauka czystoci. /strasza poczatkowo zalatwiala sie gdzie popadnie, mlodsza tylko w domu. nie wiedzac jak wytlumaczyc mlodej, ze ma sie zalatwiac na dworze pomyslalam, ze wezmie przyklad z drugiej, ktora sowicie nagradzam smaczkami, i jest lepiej-  ze starsza juz prawie pelen sukces, z mloda spory postep (przez 2 tyg mialysmy sukces rowny ZERO,  teraz wydaje sie ze nie robi  jej roznicy gdzie sie zalatwia;). Gdy sa osobno jest latwiej z ekscytacja. Gdy sa razem, potrafia tak sie nakrecic, ze same sobie skacza do gardel. Psy niestety nie sa dostatecznie dobrze zmeczone przed spacerem / nie mam ku temu mozliwosci; praca, home-schooling 2 corek i taniec z mopem gdy tylko nie jestem na spacerze z sukami. serio. padam na pysk/.  

 

z gory bardzo dziekuje! 

przepraszam za brak polskich znakow

Asca