Towarzysz dla psiego seniora

[Krosi]

Witam wszystkich serdecznie.

Mam 10letniego dużego szwajcarskiego psa pasterskiego, u którego stopniowo pojawiają się już oznaki starości ( gorzej widzi, słyszy, więcej śpi, więcej czasu spędza sam), ale ogólna forma całkiem niezła i zastanawiam się nad adoptowaniem towarzysza dla niego, żeby go trochę "rozruszał", dodał energii może ? Tylko nie wiem czy to do końca dobry pomysł. Szukałam w necie artykułów na ten temat ale ze średnim skutkiem i chciałam prosić o podzielenie się Waszymi uwagami/doświadczeniem. Baster jest bardzo przyjacielski do Wszystkich psów, ale zawsze był jedynakiem. Nie obawiam się że się nie dogada z 2 psem/suczką ale czy aby na pewno poprawi to jego samopoczucie skoro zawsze cała uwaga była poświęcana tylko jemu? Przykro mi się robi jak tak patrze że cały dzień sam leży i tylko znudzony zmienia miejsca polegiwania. Mamy dom z ogrodem więc warunki na "kumpla" są, aczkolwiek myślałam o jakimś mniejszym piesku niż DSPP i też zastanawiam się czy raczej szukać spokojnego typa z energią podobną do Bastera czy raczej bardziej "ruchliwego" egzemplarza ;) ?

Będę wdzięczna za wszystkie rady.

Dodam jeszcze że nigdy nie miałam więcej niż pieska.

 

[bou]

Uważam,że to b.dobry pomysł,ale szczególow Ci nie podam.Zaczekaj aż wejdzie na forum ktoś mądry w tym temacie.

[dwbem]

Ja mam staruszkę rottweilerkę, ciągnie już 14-ty rok co jest w tej rasie rekordem. Jak umarła starsza jej towarzyszka wzięłam średnią pinczerkę, którą rottka sobie wychowała, od 5 lat dołączył adoptowany pies  też średni pinczer. Może staruszki za bardzo nie rozruszały ale ma towarzystwo, ma kim rządzić i ma z kim zostawać w domu jak muszę czasem wyjść. Ale niestety na starość lekarstwa nie ma - też przeważnie leży, śpi, przekłada się tylko z miejsca na miejsce. Jest trochę zazdrosna ale tylko jak pieszczę male to przychodzi, odpycha je bo ona jest najważniejsza.

[Tyśka)]

Miałabym ogromne wątpliwości czy serwować staremu psu towarzysza. Na pewno nie dawałabym staremu psu do towarzystwa żywiołowego psa albo szczeniaka - za to adopcja dorosłego, minimum 5-6letniego psa może dać pozytywne efekty - pytanie tylko na ile terytorialny DSPP będzie tolerował nowego na SWOIM terytorium (to jest zupełnie co innego niż spotkania z psami na neutralnym gruncie). Psy podobne temperamentem i/lub wiekiem mogą stać się dla siebie oparciem, oczywiście mogą, ale nie muszą. Za to szczeniaki albo energiczne psy, których wszędzie pełno... mogą denerwować psiaka, który szuka już ciszy i spokoju. Dodatkowo, może być nieciekawie, gdy szczeniak zacznie dorastać - może się okazać, że będzie chciał wyeliminować słabszego osobnika. Piszę to tak z własnej perspektywy, bo sama myślę o tym, co zrobić ze swoim psiakiem. Bardzo tęskni za psami, jest towarzyski, ale już widzę jak się starzeje... i jak mocno zaczynają go irytować żywiołowe, w pełni sił psiaki, zwłaszcza nabuzowane samce - i też widzę, jak jego dotychczasowi psi przyjaciele zaczynają dostrzegać, że mój już nie domaga, jak często go prowokują i muszę interweniować, aby mi nie gnębili psa. Za to mojego coraz bardziej ciągnie do psów spokojnych, opanowanych, starszych, które nie spychają go nagle z hierarchii na coraz niższe miejsce. Szczeniaki i energiczne młodziaki bardzo go onieśmielają, momentalnie się wycofuje i zamyka we własnym świecie, staje się bardziej histeryczny, a przy psach dojrzałych jest naprawdę zrelaksowany i szczęśliwszy. 

I oczywiście, to wszystko kwestia indywidualna - bo znam, nieliczne co prawda, ale znam, przypadki gdzie szczeniak przy starym psie to był strzał w dziesiątkę. Ale znam też wiele nieudanych prób dopsienia, gdzie nagle okazało się, że nowy pies szybciej wpędził staruszka do ziemi. I myślę sobie, że musisz sama wyczuć, co będzie najlepsze dla Twojego psa - Ty go znasz najbardziej, my tutaj nie podpowiemy.

[MALWA]

Trzy lata temu ewu przywiozla mi Tosie ze schroniska ze Slaska. Mialam wowczas 15 letniego teriera westa. Staruszek slabo widzial, nie slyszal, mial chore serce i nowotwor pluc. Zyl jeszcze trzy miesiace. 

Mala Tosia okazala sie trzy letnia torpeda. Rzadzila w domu, ustawiala staruszka, ale w tym swoim zachowaniu wzgledem pieska byla bardzo delikatna. Kiedy byla pora karmienia pchala nosem psiaka do miski, podobnie na poslanie, bo staruszkowi sie mylilo i potrafil sie polozyc np. w przejsciu z korytarza do pralni albo wejsc pod wanne, w ktorej mialy swoje poslania. 

Na spacerach bylo troche niewygodnie - Tosia pedzila przed siebie, a staruszek powolutku z lapci na lapcie. W koncu na smyczy chodzilam ze staruszkiem, Tosia luzem kolo nas. 

Kiedy szlam do pracy oba psiali mialy swoje towarzystwo. Tyle, ze staruszek przesypial prawie caly dzien, a mala nie byla sama.  

Gdybym miala taka sytuacje jeszcze raz, to wzielabym jeszcze raz drugiego psiaka. Chcialabym by starszy mial towarzystwo i by mlody nie siedzial sam w domu.  

Ale oczywiscie kazda sytyacja jest inna. Moze sie zdarzyc, ze staruszek bedzie wymagal calodobowej opieki - karmienia, podawania lekow, kroplowkowania, zmiany pampersow, pilnowania higieny i ewentualnych odparzen. 

To co ja zrobilam bylo odwazne, bo przeciez nie wiedzialam co bedzie dalej ze staruszkiem, a przede wszystkim, ze tak szybko odejdzie. 

[FrozenShade]

W takim wieku pies jest zazdrosny o swego pana. Na Twoim miejscu zastanowiłbym się  dobrze zanim zdecydowałbym się na drugiego psa