Pirenejski Pies Górski

[Jola_25]

Szukam informacji,czy jest w Polsce hodowla Pirenejskiego Psa Górskiego.

[Hektor]

hodowla " Z Orzechowej Górki " Anna Piątkowska tel. (32) 232 06 33, 504 170 901 a informacje o rasie możesz znaleść w numerze Przyjaciel Pies z stycznia 2003

[Jola_25]

Dziękuję Hektor :D :D :D

[jovi]

Moja koleżanka z Poznania jest w trakcie rejestracji hodowli Pirenejów. Ma piękną sukę z Niemiec i miot będzie prawdopodobnie w tym roku. Po bliższe informacje pisz : [email protected] - to adres do tej mojej koleżanki :-)

[jovi]

Pomyłka w adresie : [email protected]

[Marta !!!]

Czy ta koleżanka nie ma przypadkiem na imię Kasia? :) Bo jesli tak to znam ją i jej psiaki.. Hodowla z tego co wiem to już zarejestrowana.. :)

A miot faktycznie spodziewany jakoś jesienią (z tego co mówila mi Kasia tydzień temu)

Jej suczka ukonczyła własnie tydzien temu w Bydgoszczy Mł. Champ. Polski a młody (5 miesięcy) samiec sprowadzony z Włoch tez zapowiada sie fantastycznie.. :)

[BalticStorm]

Wtrącę tylko, że tydzień temu to gdzie indzie... W Bydgoszczy 3 maja Undina zdobyła w klasie pośredniej pierwsze CWC, u bardzo wymagającej sędziny P. Anny Nalazek ("w cywilu" hodowcy nowofundlandów i berneńczyków - "Wichrowe Łąki").

Wiem, bo trochę przy tym pomagałem... Legalnie, ma się rozumieć... :P

A Zefirek fakt - obiecująco wygląda...

[Marta !!!]

No moze nie tydzień a dwa tygodnie temu.. ;)

W kazdym razie w Opolu.. :)

A dobre wieści z Bydgoszczy tez juz słyszałam.. :)

[Undine&Zephir]

Hej :D

Oj jak ladnie o nas pisza :) Bardzo nam milo!

Faktycznie hodowle mamy juz zarejestrowana.Za okolo 2 tygodnie zapraszam na nasza strone internetowa www.unkada.pl

Pirenej jaki jest? W olbrzymim skrocie:dumny,niezalezny,oddany calym psim sercem rodzinie. :angel: Uwielbia otwarte przestrzenie,zle czuje sie zamkniety w czterech scianach. W razie zagrozenia z powolnego "misiaczka"potrafi zmienic w szybkiego bodyguarda,ktory nie zawaha sie stanac w obronie swojego stada.Patou powierzone mu zadania wykonuje perfekcyjnie ale tez oczekuje za to pochwal.

We Francji,Wloszech czy Hiszpanii czas dla tych psow stanal w miejscu.Nadal pilnuja stad owiec(chociaz juz znacznie mniejszych),koni na pastwiskach a nawet...kaczek i gesi :o

Wyroznic mozna dwie linie hodowlane pireneja: stara linie francuska i amerykanska.

Wiecej info na wkrotce na stronie :D

Czy mozecie mnie oswiecic jak sie wstawia zdjecia?Zephirek tak bardzo lubi sie pokazywac :wink:

Graf odezwij sie :)

Pani od "bialych" moze wpadniesz na pieskie spotkanie?Undinka czeka na Bajke(w wiadomym celu)

:evil:

A z "Wujkiem" spotkamy sie niedlugo :drinking:

[Marta !!!]

Witamy Kasiu Ciebie, Undi i Zephirka w gronie świrniętych dogomaniaków.. ;)

Sorki,ze się nie pokazuję ale mam ostatni zjazd w ten weekend i spoooro zaliczeń.. :( No i sesja za pasem.. Hmm.. Sama nie wiem jak sobie z tym poradze..

W kazdym razie po weekendzie napewno się pojawimy u Ciebie z Grafikiem.. :)

A teraz pozdrawiam i uciekam do nauki.. :)

[Undine&Zephir]

Graf jak zawsze w pogotowiu :D

Trzymamy kciuki. Golnij sobie duza kawe i ...kuj 8)

Czy na tym zdjeciu Graf jest przed czy po?Bliskim spotkaniu z... :lol:

[Marta !!!]

Głowy nie dam sobie uciać (skleroza na stare lata) ale chyba już po..

Co do nauki to jestem dumna bo dziś zostałam zwolniona z egzaminu z psychopedagogiki odrazu otrzymując ocenę bardzo dobrą.. :) :) :)

Wystarczyło przeprowadzić w jakiejś szkole badania psychologiczne dzieci, dobrze opracowac i gotowe.. :lol: A jako,ze ja zrobiłam dwa testy to odrazu pięteczka.. Hehe..

Wiem wiem,ze to nieładnie się chwalić ale to pierwsza ocena i odrazu taka ładna.. :)

Pozdrowienia dla Ciebie, pirenejów i Maxa.

[Canis_lupus_husky]

Mam pytanko... Jaka rasa to pirenejski pies górski, jaka to mastif pirenejski, a jaka to owczarek poirenejski? Sąsiad ma wlaśnie takiego psa, w typie podhalana, biały z wilczastoszarymi łatami na glowie i na ciele, ale pewna pani z okolicy która ma sukę owczarka pirenejskiego mowi ze to jest inna rasa (ale jej suka wygląda wlaściwie bardzo podobnie, tylko ze ma rude latki) wyglądają no podobnie jak podhalan, są duże, białe laciate, mają dlugie włosy, zakręcone puchate ogony i są dość masywne... Proszę, niech mnie ktoś oświeci :)
Pozdr.

[wandko]

[quote][url]http://www.allegro.pl/show_item.php?item=68414132[/url][/quote]

[quote][url]http://www.mastifland.com.pl/miot_mp_20062005_pl.html[/url][/quote]

[wandko]

Chyba jestem nieprzytomny :roll:

[URL]http://www.mastifland.pl/index.html?id=10[/URL]

[URL]http://www.allegro.pl/show_item.php?item=68414132[/URL]

[Marta !!!]

Ekspertem nie jestem ale wydaje mi się,ze to nie ta sama rasa.. Pirenejskie psy górskie chyba nie mają az tak widocznych (jako dorosłe osobniki już) znaczeń.. Widziałam bardzo duzo zdjęć tych psów u kolezanki która się nimi pasjonuje i sama ma hodowlę i wszystkie psy były jaśniejsze.. Nawet jeśli miały znaczenia to znacznie mniej widoczne.. Dziś wieczorem akurat będę się widziała z tą dziewczyną (zresztą to ona dała na Allegro ogłoszenie o miocie Pirenejskich psów górskich) tak więc poproszę ją o rozwianie wątpliwości.. Napiszę jak się czegoś dowiem.. :)

[wandko]

Ależ oczywiście, że to są inne rasy, choć osobniki są do siebie na pierwszy rzut oka bardzo podobne. Rasy różne, choć w Polsce dokładnie tak samo rzadkie.

Mastif Pirenejski (bo to o nim w tym drugim linku była mowa) jest psem przede wszystkim - jako osobnik dorosły - istotnie większym od Pirenejskiego Psa Górskiego.. Mastif Pirenejski ma poza tym, w odróżnieniu od PPG zawsze dobrze zaznaczoną maskę. Natomiast jeżeli chodzi o umaszczenie, to w zasadzie jedne i drugie mają bardzo podobne z tym, że PPG może mieć łaty rozmieszczone jedynie na uszach, na głowie i przy nasadzie ogona - a MP koniecznie na uszach i może być dowolna reszta ciała z wyjątkiem końców łap i ogona (muszą być białe).

Poza tym i charakterem i ogólnymi proporcjami bardzo do siebie podobne.

No i krajem pochodzenia MP jest Hiszpania, a PPG Francja.

Ale obie rasy są super.

[Milky]

Dzisiaj miałem mozliwosc poznac ta rase i porozmawiac z hodowcami... Baaaardzio duuuze wrazenie zrobiły te psy na mnie i zonie :) głos maja niesamowity szczególnie pies ...(az chcialem sie wrocic do auta) a własciciele okazali sie baaardzo pozytywnymi ludzmi ktorzy kochaja swoje "malenstwa" :)

[URL="http://www.fotosik.pl/"][IMG]http://images41.fotosik.pl/201/1c1ebb29d1bcf0bf.jpg[/IMG][/URL]

Zrobilem sobie fotke z najbardziej utytulowanym przedstawicielem tej rasy Alpino Pyristamo z:
[URL="http://www.pyristamo.pl/Pyristamo1.html"]Pyristamo - pirenejski pies g�rski[/URL]
Dotychczasowe osiągnięcia wystawowe (shows' results):
* Interchampion
* Champion Austrii (Austrian Champion)
* Champion Czech (Czech Champion)
* Champion Słowacji (Slovak Champion)
* Champion Polski (Polish Champion)
* Champion Chorwacji (Croatian Champion)
* Młodzieżowy Champion Polski (Youth Poland Champion)
* ÖKV Centennial Winner Wels 2009
* Národní Vítéz Klatovy 2009
* Najpiękniejszy Pies Oddziału Łódzkiego III Łódź 2009
* Klubski Prvak Ljubljana 2009 (Slovenian Club Winner)
* Champion of Champions Budapest 2008, Leszno 2009
* Derby Winner Budapest 2008
* Zwycięzca Europy Środkowo-Wschodniej 2008, 2009
(Central Eastern European Winner 2008)
* Zwycięzca Zagrzebia 2008 (Zagreb Winner 2008)
* Zwycięzca Polski (Poland Winner) Poznań 2008
* Bundessieger - Tulln 2008
* Zwycięzca Klubu Warszawa 2008 (Polish Club Winner)
* Österreich-Ungarn Sieger 2008
* Baltic Winner 2008
* 2 x Best in Show Puppy
* 1 x Best in Show Junior
* 2 x Best in Show
* 1 x Best of Group, 1 x BOG II, 1 x BOG III, 2 x BOG IV, 1 x BOG V
* 1 x Najlepsza Grupa Hodowlana III (Best Breeder's Group)
* 7 x Youth Winner
* 37 x BOB, 6 x CWC, 23 x CAC, 5 x CACA, 20 x CACIB, 1 x CAJC
* 2 x Crufts qualification


Znalazlem jeszcze jedna hodowle
[URL="http://unkada.dc.dmkhost.net/"]Pirenejski Pies G�rski - Hodowla Ps�w Rasowych UNKADA[/URL] o niej niestety nic nie wiem ...

Pozdrawiam
Michał

[Milky]

[SIZE=18][COLOR=red][SIZE=5][B]Pirenejski Pies Górski[/B][/SIZE] [/COLOR][/SIZE]- wzorzec FCI nr 137
KRAJ POCHODZENIA - Francja. DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA 25.05.1986
PRZEZNACZENIE: Pies owczarski i obrończy
KLASYFIKACJA FCI: Grupa 2 Sznaucery, pinczery, molosy, szwajcarskie psy pasterskie, rasy pokrewne. Sekcja 2. l Molosy, typ górski. Nie podlegają próbom pracy.

WRAŻENIE OGÓLNE: Duży, okazały i mocnej budowy, nie pozbawiony jednak pewnej elegancji.
GŁOWA: Nieprzesadnie ciężka w porównaniu do wielkości psa. Boki głowy stosunkowo płaskie.
MÓZGOCZASZKA:
Czaszka: W swym najszerszym miejscu szerokość czaszka jest równa jej długości. Czaszka lekko wysklepiona; widoczny guz potyliczny, w części tylnej czaszka sklepiona ostrołukowo. Stop: Słabo zaznaczony.
TRZEWIOCZASZKA:
Nos: Całkowicie czarny.
Kufa: Szeroka, dość długa, zwężająca się ku końcowi.
Wargi: Górne tworzą niewielkie rafie, na tyle duże aby zasłaniały żuchwę; całkowicie czarne lub jak najintensywniej pigmentowane, podobnie jak podniebienie.
Szczęki/Zęby: Uzębienie kompletne, zęby białe i zdrowe. Ścisły zgryz nożycowy. Zgryz cęgowy dopuszczalny.
Oczy: Dość małe, o inteligentnym i skupionym wyrazie, ciemnobursztynowe. O ściśle przylegających powiekach, czarnej oprawie, osadzone nieco skośnie. Spojrzenie łagodne i rozmarzone.
Uszy: Osadzone na poziomie oczu; dość małe; trójkątne z zaokrąglonymi końcami; przylegające do głowy; w podnieceniu nieco uniesione.
SZYJA: Mocna, dość krótka, z nieznacznym podgardlem.
TUŁÓW:
Kłąb: Szeroki i muskularny.
Grzbiet: Dość długi, szeroki, dobrze związany.
Zad: Nieznacznie opadający z widocznymi guzami biodrowymi.
Słabizny: Dość płytkie.
Klatka piersiowa: Szeroka i głęboka, żebra nieznacznie wysklepione.
OGON: Dość długi, o obfitym włosie tworzącym pióro; nisko noszony w odprężeniu, pożądana końcówka w kształcie „haka"; w podnieceniu zakręcony nad grzbietem tworzy ciasny okrąg (tzw. koło - „arroundera" w języku pirenejskich górali).
KOŃCZYNY
KOŃCZYNY PRZEDNIE: Proste, silne, o mocnym kośćcu, włosy tworzą obfite pióro.
Łopatki: Umiarkowanie ukośne.
KOŃCZYNY TYLNE: Owłosione dłuższym i grubszym włosem niż kończyny przednie, który tworzy obfite portki. Na obu tylnych kończynach dobrze rozwinięte, podwójne wilcze pazury.
Uda: Dobrze umięśnione, niezbyt długie.
Staw skokowy: Szeroki, suchy i umiarkowanie ukątowany.
ŁAPY: Niezbyt długie, zwarte, o umiarkowanie wysklepionych palcach .
CHODY: Mimo swoich rozmiarów Pirenejski Pies Górski porusza się swobodnie, jego krok nigdy nie jest sztywny czy ociężały, ale wręcz przeciwnie bardzo elegancki; katowanie kończyn pozwala na wydłużony krok.
SZATA
WŁOS: Gęsty, gładki; dość długi i sprężysty, dłuższy na ogonie i szyi, gdzie może być nieznacznie pofalowany. Włos na portkach cieńszy, bardziej wełnisty, bardzo gęsty.
UMASZCZENIE: Białe, albo białe z łatami w kolorze szarym (lub borsuczym). jasnożółtym, wilczastym albo pomarańczowym, rozmieszczonymi na głowie, uszach i przy nasadzie ogona. Najbardziej cenione są łaty w kolorze borsuczym. Niektóre psy mają nieliczne łaty na tułowiu.
WIELKOŚĆ:
Wysokość w kłębie:
Psy 70-80 cm,
Suki 65-72 cm.
Przekroczenie górnej granicy wzrostu o 2 cm jest akceptowane tylko u psów doskonałych w typie.
Waga:
psy —60 kg,
suki —45 kg.
WADY: Każde odstępstwo od wzorca należy traktować jako wadę. Jej ocena powinna być proporcjonalna do stopnia tego odstępstwa.
Wrażenie psa ociężałego, pozbawionego elegancji lub podobieństwo do Bernardyna, Nowofundlanda, czy Leonbergera.
Pies zapasiony, limfatyczny, ospały, czy też przeciwnie sprawiający wrażenie niebezpiecznego.
Głowa zbyt ciężka, prostokątna w kształcie.
Zbyt rozwinięta czaszka; wysklepione czoło.
Wyraźnie zaznaczony stop.
Zbyt obwisłe wargi.
Niedostatecznie pigmentowane śluzówki.
Okrągłe oczy, zbyt jasne lub wyłupiaste: obwisłe powieki: złośliwe lub dzikie spojrzenie. Brak pigmentacji obwódek oczu.
Zbyt długie uszy, zbyt szerokie, zwinięte, pofałdowane, osadzone zbyt wysoko.
Szyja cienka, nieco długa, zbyt wyraźne podgardle.
Zapadnięta lub wysklepiona linia grzbietu, lub opadająca w kierunku frontu.
Charcie podkasany brzuch.
Słabo owłosiony ogon lub źle noszony; zbyt krótki lub zbyt długi, pozbawiony pióra; nie tworzy koła w ruchu, albo ogon zwinięty w kształt koła także w odprężeniu.
Stromo katowany staw skokowy.
Kończyny wykręcone na zewnątrz lub do wewnątrz.
Łapy zbyt długie i płaskie.
Włos krótki i skręcony. Brak podszerstka.
Umaszczenie inne niż opisane, świadczące o łączeniu nie w czystości rasy.
WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
Nos w innym kolorze niż całkowicie czarny.
Przodozgryz lub tyłozgryz.
Odpigmentowane powieki.
Brak wilczych pazurów; pojedyncze lub szczątkowe wilcze pazury.
Jednolicie czarne łaty (włosy czarne na całej swej długości).
UWAGA: Psy muszą mieć dwa, normalnie rozwinięte jądra, w pełni usytuowane w mosznie.

[Milky]

[B]Rasa: [SIZE=5][COLOR=Red]Owczarek pirenejski [/COLOR][/SIZE]( a poil long )[/B]

[IMG]http://www.owczarekpirenejski.datum.pl/oxiwystawowa1.jpg[/IMG]
[B]Opis rasy:[/B]

Wzorzec FCI nr 141
OWCZAREK PIRENEJSKI DŁUGOWŁOSY
(Berger des Pyrénées a poil long)

Kraj pochodzenia:
Francja

Data publikacji obowiązującego wzorca:
13.03.2001

Użytkowanie:
Pies owczarski wykorzystywany na pastwiskach i w gospodarstwach Pirenejów.

Klasyfikacja FCI:
Grupa 1 - Psy pasterskie i zaganiające.
Sekcja 1 - Psy pasterskie.
Próby pracy wymagane.

RYS HISTORYCZNY:
Rasa ta, hodowana dla celów użytkowych, pozostawała praktycznie nieznana poza rejonem swego występowania aż do początków XX wieku. Owczarki pirenejskie występują w rozmaitych lokalnych typach, różniących się wielkością i rodzajem sierści, ale ich charakter i zachowanie są zawsze takie same. Pierwsze wzorce rasy powstały w roku 1921 i 1925, i od tamtej pory właściwie nie uległy zmianom.

WYGLĄD OGÓLNY:
Pies wykazujący maksimum energii przy możliwie niewielkich rozmiarach. Wyraz nieustannie ożywiony i bystry, szybkie ruchy i reakcje, wszystko to nadaje owczarkowi pirenejskiemu charakterystyczny wygląd, zdecydowanie wyróżniający go spośród innych ras.

WAŻNE PROPORCJE:
Mózgoczaszka mniej więcej tak samo szeroka, jak długa. Kufa krótsza od mózgoczaszki w proporcji 1/3 do 2/3. Długość tułowia większa od wysokości w kłębie. Odległość od łokcia do podłoża większa, niż połowa wysokości w kłębie.

ZACHOWANIE - TEMPERAMENT:
Owczarek pirenejski jest odważnym, bystrym małym psem, samodzielnym i nadzwyczaj oddanym swemu panu. Wrodzona samodzielność powoduje, że trzeba go starannie wychować, aby jego energia wykorzystana była w pożądanym kierunku i z największym pożytkiem. Zwykle jest nieufny wobec obcych.

GŁOWA:
Trójkątnego kształtu.
[B]Mózgoczaszka:[/B]
Czaszka średniej wielkości, niemal płaska, lekko zaokrąglona po bokach, bruzda czołowa ledwie zauważalna, a guz potyliczny tylko odrobinę zaznaczony. Mniej więcej tak samo szeroka, jak długa, z przodu płynnie przechodzi w kufę.
Stop: Ledwie widoczny.
[B]Trzewioczaszka:[/B]
[B]Nos:[/B] Czarny.
[B]Kufa:[/B] Linia górna prosta, kufa nieco krótsza od mózgoczaszki, trójkątnego kształtu, ale nie spiczasta.
[B]Wargi:[/B] Niezbyt grube, przykrywające całkowicie zęby, bez wyraźnych kącików. Krawędzie warg i podniebienie czarne lub z przewagą czerni.
[B]Uzębienie:[/B] Pełne. Kły duże. Zgryz nożycowy, ścisły, bez utraty kontaktu pomiędzy siekaczami. Dopuszczalny zgryz cęgowy.
[B]Oczy:[/B] Wyraziste, trochę w kształcie migdała, ciemnobrązowe. Nie są ani wypukłe, ani głęboko osadzone. Oko porcelanowe dopuszczalne u psów maści arlekin (marmurkowych) lub łupkowoszarej, dla których są wręcz charakterystyczne. Powieki czarne, bez względu na umaszczenie.
[B]Uszy:[/B] Dosyć krótkie, umiarkowanie szerokie u nasady, osadzone ani zbyt blisko siebie na wierzchołku czaszki, ani nie za szeroko. Zazwyczaj cięte.
Jeśli nie są cięte, to w dolnej części muszą być stojące i ruchliwe. Idealnie górna jedna trzecia lub połowa każdego ucha powinny być jednakowo załamane do przodu lub na boki.

SZYJA:
Raczej długa i dobrze umięśniona, wychodząca wysoko z łopatek.

TUŁÓW:
Mocny, ale nie ciężki, umięśniony i suchy. [B]Linia górna:[/B] Opadająca. Kłąb wyraźny. Grzbiet dosyć długi i mocny.
[B]Lędźwie:[/B] Krótkie, lekko wysklepione, choć optycznie wydają się bardziej, bo sierść na zadzie i udach jest najobfitsza.
[B]Zad:[/B] Dość krótki i raczej spadzisty.
[B]Klatka piersiowa:[/B] Przeciętnie rozbudowana, sięga łokcia. Żebra lekko zaokrąglone.
[B]Słabizna:[/B] Nieznacznie zapadnięta.

OGON:
Dobrze owłosiony, niezbyt długi, nisko osadzony, haczykowato zakończony. Gdy pies jest ożywiony, ogon jest wzniesiony, ale co najwyżej do linii grzbietu. Często cięty, a zdarzają się psy z wrodzonymi szczątkowymi ogonami.

KOŃCZYNY:
[B]Kończyny przednie:[/B]
Proste, suche, o wyraźnych ścięgnach i obfitych piórach.
[B]Łopatki:[/B] Dość długie, lekko skośnie ustawione.
[B]Ramiona:[/B] Średniej długości, umiarkowanie skośnie ustawione.
[B]Przedramiona:[/B] Proste.
[B]Nadgarstki:[/B] Wyraźne.
[B]Śródręcza:[/B] Lekko nachylone.
[B]Łapy:[/B] Suche, dosyć płaskie, wyraźnie owalne. Opuszki ciemne. Pazury mocne, małe, niewidoczne wśród sierści, rosnącej także między palcami i opuszkami.
[B]Kończyny tylne:[/B]
Dość głęboko kątowane. Psy o włosie półdługim nie mają piór.
[B]Uda:[/B] Niezbyt długie, ukośnie ustawione, o potężnych, wyraźnych mięśniach.
[B]Kolana:[/B] Dobrze kątowane, skierowane prosto do przodu.
[B]Podudzia:[/B] Dosyć długie i skośnie ustawione.
[B]Stawy skokowe:[/B] Nisko umiejscowione, suche, dobrze kątowane. Stawy skokowe mogą być zbliżone do siebie.
[B]Śródstopia:[/B] Prostopadłe do podłoża lub leciutko nachylone.
[B]Łapy:[/B] Suche, dosyć płaskie, wyraźnie owalne. Opuszki ciemne. Pazury mocne, małe, niewidoczne wśród sierści, rosnącej także między palcami i opuszkami.
[B]Wilcze pazury:[/B] Mogą występować, pojedyncze lub podwójne.

RUCH:
W stępie owczarek pirenejski porusza się krokiem raczej krótkim. Najbardziej typowym tempem jest kłus, który powinien być swobodny i dziarski. W wolnym kłusie głowa trzymana jest wysoko, w miarę zwiększania tempa - coraz niżej, aż do linii grzbietu. Łapy nie mogą być podnoszone wysoko, ruch powinien być niski, a łapy muskać ziemię.

OKRYWA WŁOSOWA:
[B]Skóra:[/B] Cienka, zwykle z ciemniejszymi plamami, bez względu na umaszczenie. [B]Sierść:[/B] Długa lub półdługa, zawsze gęsta, prawie prosta lub lekko falista, na zadzie i udach najobfitsza i trochę wełnista. Struktura sierści pośrednia między kozią a wełną owczą. U niektórych psów sierść twarda i wełnista tworzy sznury lub wstążki, zwane „cadenettes”, a nawet zbite płaty, zwane „matelotes”, pokrywające cały zad.
„Cadenettes” mogą tworzyć się także na klatce piersiowej i w okolicach łokci. Na kufie włos krótszy i nie tak gęsty, na jej końcu lub i na całej długości leży gładko, w kierunku od nosa do oczu. Dłuższy na bokach kufy i policzkach, ułożony tak, jakby wiatr zwiewał go ku tyłowi. Oczy muszą być dobrze widoczne, nie przesłonięte włosem.
[B]Umaszczenie:[/B] Płowe w różnych odcieniach, także z domieszką czarnych włosów i niekiedy z niewielką ilością bieli na piersi i łapach. Szare w różnych odcieniach, z niewielką ilością bieli na głowie, piersi i łapach. Arlekin (błękitna z czarnymi łatami). Występuje także maść pręgowana, czarna i czarna z białymi znaczeniami.
Preferowane maści jednolite.

WZROST:
Wysokość w kłębie:
psy 40 do 48 cm,
suki 38 do 46 cm.
Dopuszczalna tolerancja o 2 cm w górę, jeśli pies jest doskonały w typie.

WADY:
Wszystkie odstępstwa od tego, co podano powyżej, powinny być traktowane jako wady, powodujące odpowiednie obniżenie oceny.
[B]Wrażenie ogólne:[/B]
Pies ciężki, ospały, nie dość suchy, o flegmatycznym wyrazie.
[B]Głowa:[/B] Mocno wysklepiona, kopulasta, z wysklepionym czołem; stop mocny lub zupełny jego brak.
[B]Kufa:[/B] Głęboka, graniasta, brak pigmentacji nosa lub warg.
[B]Oczy:[/B] Jasne lub o dzikim wyrazie, brak pigmentacji powiek.
[B]Uszy:[/B] Grube, ciężkie, wiszące płasko przy głowie, nierówno noszone.
[B]Szyja:[/B] Gruba lub cienka, głowa wbita w łopatki.
[B]Tułów:[/B] Grzbiet garbaty lub zapadnięty, brzuch obwisły lub charci. Tułów krępy, sylwetka kwadratowa, grzbiet i zad proste.
[B]Ogon:[/B] Bez haczyka na końcu.
[B]Kończyny przednie:[/B]
Krzywe, z podwójnymi wilczymi pazurami. [B]Łopatki:[/B] Zbyt strome lub krótkie.
[B]Kończyny tylne:[/B] Strome, krzywe.
[B]Łapy:[/B] Masywne, kocie, długie lub białe pazury.
[B]Sierść:[/B] Zbyt obfita na głowie, zwłaszcza, jeśli zakrywa oczy i tworzy brodę i wąsy na kufie. Nieprawidłowej struktury - miękka, druciana, kędzierzawa lub lokowata. Nie dość gęsta, bez podszerstka. Maść: Biel na więcej, niż jednej trzeciej powierzchni ciała. Brak kontrastu między barwą szarą i czarną lub rudy nalot u arlekinów.
Barwa wyraźnie rozjaśniona. Maść czarna z podpalaniem.
[B]Ruch:[/B] Drobiący, związany, wysoko podnoszone łapy.
Poważne wady:
[B]Uszy:[/B] Całkiem stojące, gdy nie są obcięte.
[B]Ogon:[/B] Ciasno zwinięty lub noszony zakręcony nad grzbietem.
[B]Wady dyskwalifikujące:[/B]
[B]Zachowanie - temperament:[/B]
Agresywne lub zdecydowanie lękliwe.
[B]Maść:[/B] Biała lub inna, niż wymienione we wzorcu.
[B]Nos:[/B] Nie całkiem czarny.

[B]Szczęki:[/B] Przodozgryz lub tyłozgryz, deformacje szczęk.
[B]Oczy:[/B] Porcelanowe u psów maści innej, niż arlekin i łupkowoszara.
Powieki barwy mięsa. Tęczówka jasnożółta.
[B]Wzrost:[/B] Poza limitem.
Każdy pies, wykazujący wyraźne deformacje budowy i zaburzenia zachowania powinien być zdyskwalifikowany.

UWAGA:
Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym.

[Milky]

[B][SIZE=5][COLOR=Red]Mastif Pirenejski[/COLOR][/SIZE]
- wzorzec FCI nr 92[/B] [B]KRAJ POCHODZENIA[/B] - Hiszpania. DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA 26.05.1982
[B]PRZEZNACZENIE[/B]: Pies stróżujący i obrończy
[B]KLASYFIKACJA FCI[/B]: Grupa 2 Sznaucery, pinczery, molosy, szwajcarskie psy pasterskie, rasy pokrewne. Sekcja 2. l Molosy, typ górski. Nie podlegają próbom pracy.
WRAŻENIE OGÓLNE: Bardzo duży pies ponad przeciętnego formatu i średnich proporcjach. Jest harmonijnie zbudowany, wybitnie silny i muskularny. Mocna kość. Mimo swej wielkości nie może sprawiać wrażenia ociężałego lub topornego. Jego włos nie jest przesadnie długi.
PROPORCJE: Przy średnich proporcjach długość tułowia jest tylko trochę większa niż wysokość w kłębie. Wszystkie jego proporcje są dobrze wyważone i świadczą o harmonii.
Stosunek długości czaszki do długości grzbietu nosa jest jak 5:4. Szerokość czaszki jest równa lub trochę większa niż jej długość. Stosunek wysokości do obwodu klatki piersiowej jest mniej więcej jak 7:10.
GŁOWA: Duża, średnio długa. Stosunek długości czaszki do długości grzbietu nosa jest jak 5:4. Linie czaszki i kufy są tylko lekko rozbieżne, prawie równoległe. Oglądane z góry głowa i kufa powinny być długie i równe w kształcie, bez widocznych różnic w szerokości nasady kufy i skroni. Oglądana z boku głowa powinna być głęboka i nie zaokrąglona.
MÓZGOCZASZKA:
WYGLĄD OGÓLNY: Szeroka, mocna, w profilu lekko wypukła. Szerokość czaszki jest równa lub trochę większa niż jej długość. Guz potyliczny zaznaczony.
Stop: Umiarkowany, lekko zaznaczony, ale widoczny.
TRZEWIOCZASZKA:
Nos: Czarny, wilgotny, duży i szeroki.
Kufa: Grzbiet nosa oglądany z boku prosty. Kufa oglądana z góry jest lekko trójkątna, zwężająca się stopniowo od swojej szerokiej nasady do czubka nosa. jednak nie jest to kufa szpiczasta.
Fafle: Warga górna powinna przykrywać wargę dolną bez jakichkolwiek obwisłości. Warga dolna tworzy wyraźny kącik. Błony śluzowe powinny być czarne.
Szczęki/Zgryz/Zęby: Białe, mocne i zdrowe.
Kły: Duże, długie, ostre i dobrze za siebie zachodzące, aby mogły schwytać swą zdobycz.
Zęby trzonowe: Duże i mocne. Siekacze: Raczej małe. Zgryz nożycowy. Pies powinien mieć wszystkie przedtrzonowce.
Oczy: Małe, w kształcie migdałów, koloru orzecha; oczy koloru ciemnego preferowane, ich wyraz czujny, szlachetny, miły i inteligentny, ale wobec przeciwnika nadzwyczaj surowy.
Powieki: Czarno pigmentowane. W podnieceniu napięte powieki przylegają do oka. Zrelaksowany pies ma dolną powiekę lekko obwisłą, ukazującą wąski pasek spojówki, co jest typowe dla rasy.
Uszy: Średniej wielkości, trójkątne, płasko wiszące, osadzone powyżej linii oczu. W spoczynku przylegają ściśle do policzków. W podnieceniu odstają od nich wyraźnie, są uniesione na wysokości 1/3. Uszy mogą być kopiowane.
Podniebienie: Czarne, o bardzo wyraźnie zaznaczonym poprzecznym prążkowaniu. *
SZYJA: W kształcie ściętego stożka, szeroka, mocna, muskularna i elastyczna. Skóra gruba i trochę luźna. Podwójny łałok, dobrze rozwinięty, jednak nie przesadnie zaznaczony.
TUŁÓW:
WYGLĄD OGÓLNY: Prostokątny, potężny i krzepki, dający wrażenie dużej siły, jednak elastyczny i zwinny.
Kłąb: Dobrze zaznaczony.
Górna linia ciała: Prosta, pozioma także w ruchu.
Grzbiet: Mocny i muskularny.
Lędźwie: Długie, szerokie i mocne, zwężają się stopniowo w kierunku słabizn.
Zad: Szeroki i mocny. Kąt jego nachylenia w stosunku do górnej linii jak i podłoża wynosi 45°.Wysokość zadu równa wysokości w kłębie.
Klatka piersiowa: Szeroka, głęboka, muskularna i potężna. Wystająca rękojeść mostka. Przestrzenie międzyżebrowe szerokie, żebra wysklepione. Stosunek wysokości w kłębie do obwodu klatki piersiowej wynosi jak 7: 10).
Brzuch i słabizny: Brzuch średnio podciągnięty, pachwiny głębokie, słabizny bardzo szerokie.
OGON: Osadzony średnio wysoko; u nasady gruby, mocny i elastyczny. Włos zdecydowanie długi i miękki, formujący piękne pióro. W pozycji spoczynkowej ogon zwisa nisko i sięga przynajmniej do stawu skokowego; na jednej trzeciej od końca jest zawsze lekko zagięty. W ruchu i w podnieceniu jest uniesiony w formie ogona szablastego, z wyraźnym hakiem na końcu, ale nie wygięty na całej swej długości i nie położony na grzbiecie.
KOŃCZYNY PRZEDNIE:
WYGLĄD OGÓLNY: Oglądane z przodu pionowe, proste i równoległe. Mięśnie i ścięgna wyraźnie widoczne. Długość przedramienia trzy razy dłuższa niż długość śródręcza. Mocny kościec, śródręcze silne.
Łopatki: Dobrze umięśnione; łopatka ukośna, dłuższa niż przedramię.
Ramię: Bardzo mocne. Łokcie o mocnym kośćcu, przylegające do klatki piersiowej.
Przedramię: Kości proste i mocne.
Katowanie: Kąt między łopatką a ramieniem: Około 100°. Kąt między ramieniem a przedramieniem: Około 125°.
Śródręcze: Oglądane z boku nieznacznie ukośne, praktycznie przedłużenie przedramienia.
Łapy przednie: Kocie łapy. Palce zwarte, mocne i dobrze wysklepione. Pazury i opuszki mocne i wytrzymałe. Błona między palcami średnio rozwinięta, pokryta włosem.
KOŃCZYNY TYLNE:
WYGLĄD OGÓLNY: Potężne, muskularne; oglądane z boku, wystarczająco katowane. Oglądane z tyłu i z boku pionowe. Śródstopie proste i pionowe. Kończyny tylne powinny umożliwić psu pełen mocy ruch nie pozbawiony elegancji.
Uda: Silne, muskularne.
Kąt stawu biodrowego: Około 100°.
Podudzie: Długie, dobrze umięśnione o mocnym kośćcu. Kąt udo - podudzie wynosi około 120°.
Śródstopie: Dobrze zaznaczone, o wyraźnie widocznym ścięgnie Achillesa
Kąt stawu skokowego: Rozwarty, około 130°.
Łapy tylne: Kocie łapy, o lekko owalnym kształcie, trochę dłuższe niż łapy przednie. Wilcze pazury, pojedyncze lub podwójne, mogą występować lub nie: ich usunięcie jest dopuszczalne. Przy porównywalnej jakości psa preferowane są psy z podwójnymi wilczymi pazurami.
CHODY: Preferowanym rodzajem chodu jest kłus, powinien on być harmonijny, silny i elegancki; pies nie może wykazywać tendencji do kolebania na boki. Nie powinien chodzić inochodem.
SKÓRA: Elastyczna, gruba, o różowym kolorze, z plamami pigmentowanymi na ciemno. Wszystkie błony śluzowe powinny być czarne.
SZATA
WŁOS: Gęsty, gruby i średniej długości. Idealna długość, mierzona na środkowym odcinku linii górnej wynosić powinna 6 do 9 cm: włos dłuższy na łopatkach, na szyi, pod brzuchem, na tylnej stronie nóg jak również na ogonie, włosy tworzące pióro nie powinny być tak szorstkie jak na tułowiu. Włos powinien być szorstki, nie wełnisty.
MAŚĆ: Biała, zawsze z dobrze zaznaczoną maską. Czasami na tułowiu występują nieregularnie rozrzucone, ostro zaznaczone plamy w takim samym kolorze jak maska. Na uszach zawsze łaty. Umaszczenie trójbarwne lub czysto białe jest niepożądane. Koniec ogona i dolna część kończyn powinny być zawsze białe. Maska powinna być dobrze odgraniczona. Wyraźne odgraniczenie plam jest zaletą. U nasady włosów szata powinna być tak jasna jak to możliwe, idealna całkiem biała. Najbardziej pożądanymi umaszczeniami są na czysto białym (śnieżnobiałym) tle łaty w kolejności preferowania: intensywnie złotożółte, brązowe, czarne, srebrne, jasnobeżowe, koloru piasku lub marmurkowe. Wadą są plamy w kolorze czerwonym i maść podstawowa, biała z żółtawym odcieniem.
WIELKOŚĆ: Nie ma górnego limitu wielkości; w przypadku egzeplarzy tej samej wielkości klasy preferowane są zawsze psy większe.
Dolna granica wielkości:
Psy 77cm
Suki 72 cm
WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
Rozszczepiony nos.
Bardzo wyraźny przodozgryz lub tyłozgryz.
Nie pigmentowany nos i błony śluzowe.
Brak białej maści. Brak białych znaczeń na ogonie i dolnych części koń*czyn.
Włosy na środkowym odcinku górnej linii długości 4 cm lub krótsze, lub też dłuższe niż 13 cm .
Plamy odgraniczone nieostro, i mało kontrastowe w stosunku do tła, wskazujące na skrzyżowanie z inną rasą.
UWAGA: Psy muszą mieć dwa, normalnie rozwinięte jądra, w pełni usytuowane w mosznie.

* Pojawia się rozbieżność między wcześniejszą niemiecką, a aktualną angielską wersją wzorca. Wydaje się, że zbyt pochopnie przetłumaczono niemieckie gaumen na angielskie gums, oznaczające dziąsła. W tłumaczeniu przyjęliśmy bardziej logiczną, w naszym przekonaniu, wersję niemiecką, publikując jednocześnie zaktualizowaną wersję angielską.

[Milky]

Mam nadzieje ze jakos pomogłem wszystkim zainteresowanym...
Sam jestem zainteresowany roznica charakterow pomiedzy PPG a MP... ale taka bardziej z zycia wzieta niz z literatury czy netu...
Pozdrawiam
Michał