5 miesięczny szczeniak agresywnie broni "śmieci" na spacerze

[rianka]

Z góry przepraszam jeśli podobny wątek już był. Potrzebuję Waszej pomocy :( Moja Lori robi się coraz bardziej krnąbrna :shake: A wczoraj jej zachowanie wprawiło mnie w osłupienie :-o Pogryzła mnie! I to z niezłą furią. Znalazła jakąś zamrożoną kaszę na chodniku i zaczęła ją wygryzać. Pewna siebie podeszłam do niej, gdy przywoływanie nie odniosło skutku. Chciałam ją odciągnąć od tego miejsca, więc złapałam ją za obróżkę. W tym momencie Lori z warczeniem rzuciła się na moją rękę. Na szczęście miałam rękawiczki i jej ząbki nie zrobiły na mnie wrażenia, ale samo jej zachowanie TAK :placz: Nie okazując strachu odciągnęłam ją na bok i wydałam komendę leżeć. Ale za każdym razem gdy zbliżyłam rękę do jej głowy próbowała mie pogdyźć. I to bez ostrzeżenia! Bez poprzedniego warczenia - po prostu się rzucała z zębami. :-o
Często się zdażało, że znajdowała różne śmieci: kostki, skórki ze słoniny, chlebek... itd. Zawsze miałam problemy z odebraniem jej tego - uciekała i próbowała jak najszybciej to wszamać. Dodam jeszcze, że w domu suchego chleba ani kaszy nie ruszy - na spacerze to dla niej super rarytasy :(

Jakby tego było mało zaczyna uciekać, głuchnie i ślepnie jak widzi innego psa, nie chce się słuchać, a jak idę z nią na smyczy to wstyd mi przed ludźmi, tak ciągnie. Przyznaję się szczerze - NIE POTRAFIĘ NAD NIĄ ZAPANOWAĆ!!!
W domu jest słodkim, grzecznym pieskiem - na dworze wstępuje w nią diabeł :diabloti:

Wiem, że zaczyna dorastać i wchodzi w trudny wiek, ale jeśli nadal będzie mnie gryzła przestanę ją lubić... :-(

Na początek postanowiłam popracować nad jej zaufaniem. Jak poradziła mi koleżanka, która miała podobny problem - przez jakiś czas będę ją karmić wyłącznie z ręki. Schowałam miskę i dopóki nie stanie się to dla niej normalnę będę podsawać jej karmę z ręki. Następnie wyłoże spowrotem miskę i będę jej podawać jedzenie do miski, ale dorzucając bardziej smakowite kąski ręką. Dodatkowo porozkładałam w różnych miejscach psie smakołyki i w najmniej oczekiwanym momencie wydaję komendę i podajęsmakołyk. Chciałabym żeby moje ręce kojarzyły się psu ze źródłem pokarmu a nie z zagrożeniem, że je starci.

Nie wiem jednak jak sobie poradzić z jej skłonnością do odkurzania trawników ze śmieci... :placz: Ćwiczyłam już komendę "zostaw" - w domu działa, ale tylko w domu - mogęjej szynkę położyć przed nosem i nie ruszy dopóki nie pozwolę.
Jakby tego było mało, krążą plotki po osiedlu, że jakieś bydlaki trują gołębie i bezdomne koty. Już niejeden pies zatruł się ze śmiertelnym skutkiem....

Czy kaganiec jest jedynym rozwiązaniem??? Co jeszcze mogę zrobić, żeby zapanować nad tym szatanem?

Pozdrawiam!

[Asia & Ginger]

Prawdę mówiąc kaganiec jest chyba w tej chwili najbezpieczniejszym wyjściem. Skoro jest zagrożenie otrucia, to lepiej nie ryzykować. :shake:

A jeżeli już znajdzie jakieś paskudztwo na trawniku i chwyci w zęby, to spróbuj może wymienić to na jakiegoś przepysznego smaczka, którego bardzo lubi i którego na co dzień nie dostaje (w czasie spaceru warto mieć smaczki w kieszeni). :cool3:

A może piszcznie jakiejś jej ulubionej zabawki odwróci jej uwagę od tego co znalazła?


Jeśli chodzi o ciągniecie na smyczy, to może zaopatrz się w kantarek (halti, obroża uzdowa), to pomoże Ci zapanować nad psem i ułatwi ćwiczenia. ;)

Piszesz, że sunia nie przychodzi na zawołanie, kup długą linkę 15-metrową (np. w markecie budowlanym), przymocuj do niej karabińczyk. Najpierw chodź z nią cały czas na lince, wołaj co jakiś czas, jeśli przyjdzie daj smaczka i pochwal wylewnie. Jeśli już nauczy się przychodzić, możesz ją puścić z linką i również ćwiczcie przychodzenie na zawołanie. Taka długa linka jest o tyle dobra, że gdy zacznie uciekać możesz przydapnąć jej koniec (dobrze zrobic kilka węzłów na lince). Dopiero gdy uznasz, że sunia jest odwoływalna, możesz zacząć puszczać ją bez smyczy. ;)

Lori jest jeszcze młodziutka, powinna szybko się nauczyć. :kciuki: :kciuki:

[julia785]

Witam , mój Maksiu ma 6 m-cy i też miałam problem ze śmieciami :angryy:. Poradzilismy sobie tak, jak Maksiu oczywiście cos znalazł i nie reagował na komendę zostaw , więc szybko wróciliśmy do domu, a pod klatką on oczywiście pierwszy z kością w pyszczku ustawia sie do wejścia, więc weszłam ja potem mąż a Maksa pod klatką zostawiliśmy( oczywiście nie na długo ) . Maks zdezorientowany co się dzieje ? Po chwili wychodzę i mówię zostaw i wchodzę do klatki i wiesz co zostawił :lol:. I teraz jest tak samo jak coś znajdzie leci pod klatkę zostawia i czeka:)Podobnie było jak nie chciał nas słuchac na spacerach, kiedy puszczalśmy go ze smyczy,żeby sobie pobiegał. Wołamy go a on nic , więc parę razy mu sie schowałam za krzaczki i czekałam. Kiedy się zorientował ze nas nie ma zgłupiał zaczął szukać i teraz sam sie pilnuje , nawet jak spotka swojego przyjaciela :lol:. To on nas pilnuje a nie my jego :lol:

[rianka]

Dziękuję bardzo za rady :) Pomysł z chowaniem się pieskowi brzmi sensownie ;) Póki co nie spuszczam jej ze smyczy w pobliżu miejsc gdzie jest bardzo prawdopodobne, że "coś" znajdzie. Jeśli mam ją na smyczy mogę lepiej nad nią panować. Gdy widzę, że ciągnie w stronę "czegoś smakowitego" - lekko szarpię smycz, a gdy mała zrezygnuje - nagradzam ją ciastkiem :) Narazie jest nieźle :multi:
Pozdrawiam!

[Asia & Ginger]

[quote name='rianka']Dziękuję bardzo za rady :) Pomysł z chowaniem się pieskowi brzmi sensownie ;) Póki co nie spuszczam jej ze smyczy w pobliżu miejsc gdzie jest bardzo prawdopodobne, że "coś" znajdzie. Jeśli mam ją na smyczy mogę lepiej nad nią panować. Gdy widzę, że ciągnie w stronę "czegoś smakowitego" - lekko szarpię smycz, a gdy mała zrezygnuje - nagradzam ją ciastkiem :) Narazie jest nieźle :multi:
Pozdrawiam![/quote]
Oprócz chowania się, możesz też spróbować zawołać psa i zacząć biec w stronę przeciwną od psa.
A ganianie za psem powoduje tylko, że jeszcze bardziej ucieka. ;)

[Theona]

[FONT=Verdana][SIZE=2]Co prawda jestem tu nowa i może z dystansem podejdziesz do moich rad. Jednak postanowiłam odpowiedzieć na Twój post, bo jestem akurat pogrążona w lekturze Johna Fishera pt. "Okiem psa" (POLECAM GORĄCO!!!). Co prawda zagadnienia związanego z wyciąganiem śmieci z pyszczka nie znalazłam, jednak mam coś a propo wkraczania z rękoma w strefę zakazaną - czyli pyska i tego co się w nim znajduje. Pozwolę sobie na cytat:
[/SIZE][/FONT] [FONT=Verdana][SIZE=2][/SIZE][/FONT]
[FONT=Verdana][SIZE=2][I]"Kupiono dwie podobne miski. Jedzenie przygotowane w obecności psa, znajdowało się w jadalnej misce, ale na podłodze stawiano najpierw drugą, pustą. To bardzo zabawny widok: pies zagląda do miski, potem spogląda w górę, zdziwiony, potem znów patrzy w dół, rozgląda się dookoła, potem próbuje zajrzeć pod miskę, w końcu znowu patrzy z wypisanym na pysku pytaniem: „Czy nie wiesz, że tam nic nie ma, ty niemądry?". Teraz pora na małą pantomimę: „Chyba musiałem zwariować! Przecież to nie ta miska". Z pełnej miski trzeba nałożyć dwie lub trzy łyżki jedzenia do pustej. Ponieważ pełna miska jest w posiadaniu właściciela, nie ma czego pilnować. Pies szybko upora się z niewielką porcją i popatrzy w górę prosząc o jeszcze, wtedy trzeba mu dać następną porcję i powtórzyć całą procedurę, aż skończy się przeznaczona na tę porę karmienia porcja jedzenia. Pies będzie mógł się przekonać, że każde nasze pochylenie się do miski zmierza do dołożenia mu jedzenia, a nie odebrania go. Następny krok to podanie psu miski wypełnionej w połowie: resztę jedzenia trzeba dołożyć zanim skończy jeść to, co już dostał. To wciąż wygląda na sięganie po psią zdobycz, ale w efekcie pies coś dostaje, a nie traci. Wkrótce zabranie miski, w której zostało jeszcze trochę jedzenia stanie się możliwe. Pies nauczył się, że pod ręką jest sporo jedzenia i w końcu je dostanie. Przy każdym karmieniu właściciel powinien stać bardzo blisko miski, wewnątrz strefy zakazanej lub na jej obrzeżach, co zapewni mu ochronę przed agresją psa, gdyż jemu z kolei wydaje się, że znajduje się w strefie zakazanej właściciela. Teraz trzeba osiągnąć to, żeby po postawieniu miski bezpiecznie wchodzić i wychodzić z tej strefy.[/I][/SIZE][/FONT]
[FONT=Verdana][SIZE=2][I]Trzeba postawić miskę na podłodze i odejść kilka kroków, nie dalej jednak niż do lodówki, w której ukryty jest wyjątkowo smaczny kąsek. Należy go wyjąć i podejść do miski uważając, czy pies ostrzegawczo nie warczy, sygnalizując wrogą postawę. Jeśli tak, lepiej zatrzymać się i wrzucić psu do miski trzymany smakołyk ze słowami „Masz. Zapomniałem to włożyć do miski" i odejść. Błędem byłoby podejść w tej sytuacji do miski, gdyż to mogłoby zrujnować z trudem budowane zaufanie psa.[/I][/SIZE][/FONT]
[FONT=Verdana][SIZE=2][I]Większość psów szybko akceptuje ten nowy zwyczaj podchodzenia i odchodzenia, związany z wyraźną dla nich korzyścią. Inni członkowie rodziny mogą też wchodzić do kuchni, kiedy pies je, podchodzić do lodówki, dawać mu dodatkowe smaczne kąski — początkowo z dystansu, potem przekraczając strefę zakazaną, ale dopiero wtedy, gdy wita ich przyjazne kiwanie psiego ogona."[/I][/SIZE][/FONT]
[FONT=Verdana][SIZE=2]Pozdrawiam![/SIZE][/FONT]

[Cockermaniaczka]

Ble Fisher:cool1:
Guzik tam nie Fisher,nie uznaje jego teorii i tyle.
Zamiast zastanawiac sie nad tym czy pies mnie dominuje wole sie zabrac za porzadne szkolenie.
Na agresje przy misce u mnie pomogl banalny wrecz sposob-karmienie psa z reki...
Polecam,sprawdzone i skuteczne.
Co do agresji.
Nigdy ale to nigdy nie wchodzimy w konflikt z psem-pisze i wiem co pisze bo Negro nie jest aniolkiem i rozne juz rzeczy przerabialismy...
Nigdy nie bijemy psa!Najgorsze co moze byc to uderzyc,pies sie odgryzie i juz wogole jest ciekawie...
Przekopiuje moze wypowiedz Sainta-mysle ze troche pomoze...
Saint nie obrazi sie chyba:loveu:
Ogolnie chodzilo o agresje dominacyjna i terytorialna ale te rady sa dosc"uniwersalne"

[I]"
Skupmy się najpierw na agresji dominacyjnej.
(W tym miejscu jednak zwracam uwagę - agresja dominacyjna, to nie jest dominacja w sensie Fishera, czy Fennel. Teorię Dominacji odkładamy na półkę [IMG]http://www.spaniele.pl/images/smiles/msn-wink.gif[/IMG] )

Agresja dominacyjna wiąże się z tym, iż pies chce niejako przejąć kontrolę nad sytuacją, w jakiej się znajduje. Nie chodzi tutaj o jakieś przejmowanie przywództwa, bycie alfa - nic z tych rzeczy.
Przykładowo: głaszczesz psa. Psu nie podoba się taka forma kontaktu, więc postanawia ją zmienić - zaczyna warczeć, gryzie etc.
W normalnej sytuacji pies powinien albo przyjąć postawę bierną i tolerować kontakt - w myśl zasady Premacka - czyli przetrzymam coś, co mi się nie podoba (głaskanie), bo potem nastąpi coś, co spowoduje rozluźnienie i spokój (odejście przewodnika, zaprzestanie głaskania).
Albo zaprezentować całą gamę CSów - tak, czy tak - nadal pozostaje w submisyjnej sferze zachowań. To znaczy prezentuje uległość - natomiast pies, który przejawia agresję dominacyjną, w takiej sytuacji zaczyna wykorzystywać sygnały z "pakietu" agonistycznego - czyli warczenie, kłapanie zębami, gryzienie.

Agresja dominacyjna występuje w kontekście wyłącznie społecznym (czyli potrzebuje odbiorcy czynnie biorącego udział w danej sytuacji, aby się ujawnić - w odróżnieniu od np. autoagresji). Można przypuszczać, że ten typ agresji wiąże się z lękiem, jednak wiąże się ona również z niepewnością. Pies nie wie, czego może spodziewać się od otoczenia, bądź na ile może pozwolić sobie w obecnym układzie sił jakie obowiązują w grupie.
(tutaj celowo nie używam słowa stado. Pies i człowiek stada nie tworzą - tworzą natomiast pewną grupę, czy środowisko społeczne, w którym istnieją reguły gry i właściciel powinien mieć tego świadomość - pies już o tym wie.)
W takich przypadkach, psy same prowokują konflikty - nadmiernie reagując na bodziec jaki dostają z otoczenia.
Z racji, że tego typu zachowania mają tło lękowe - wszelkie metody awersji jedynie potęgują agresję. Bijąc psa pokazuje się mu, że jest kogo się bać - w związku z czym należy zareagować jeszcze szybciej - ugryźć, zanim zostanie się uderzonym. Właściciel znowu uderza - i błędne koło się zamyka.
Wszelkiej awersji mówimy STOP!

Jak sobie radzić z agresją dominacyjną?
Po pierwsze - unikanie.
Czyli mówiąc najprościej - nie dopuszczaj do wystąpienia sytuacji, w których pies reagował agresywnie. Jeśli był agresywny wchodząc na łóżko - a mówiąc ściślej w chwili, gdy chciałaś, aby z niego zszedł - w ogóle nie dopuszczaj do sytuacji, w której pies na to łóżko wchodzi. Jeśli położy się w drzwiach, a Ty chcesz przez nie przejść - nie przeskakuj nad nim. Zawołaj go do siebie, daj komendę siad, nagródź, chwilę się pobaw, spokojnie udaj się do miejsca, do którego chciałaś iść.
I tak dalej, i tak dalej.. Jak to rozwiążesz technicznie - to już od Ciebie zależy.
Taka strategia unikania daje nam 2 podstawowe korzyści:
a) zachowania niepożądane nie będą przez nas w żaden sposób wzmacniane (często robimy to nieświadomie)
b) uczy nas obserwować własnego psa, obserwować jego zachowania, to jak się komunikuje z otoczeniem etc. etc - ostrzegam - taka obserwacja uzależnia [IMG]http://www.spaniele.pl/images/smiles/tongue.gif[/IMG]

Jest kilka takich "standardowych" sytuacji, których należy unikać w przypadku agresji dominacyjnej:

- żadnych gwałtownych ruchów (unikaj również wydawania komend rękoma - ogranicz się do komend głosowych)
- jeżeli pies warczy, bądź szczeka - nie krzycz na niego - odwróć się do niego tyłem i zaczekaj aż się uspokoi. Następnie odwróć się do niego przodem i wydaj komendę siad! następnie oczywiście nagroda
- nie przeszkadzaj mu kiedy śpi, w żadnym wypadku nie przechodź nad nim - ale o tym już pisałem
- żadnego żebractwa
- jeśli agresywnie reaguje będąc na łóżku - niech na nie nie wchodzi
- żadnych kar fizycznych

Drugim sposobem jest tak zwana bierna terapia behawioralna (podawana przez Karen Overall).

Terapia ta ma na celu nauczenie psa ustępowania, dyscypliny - ale nie dzięki karom fizycznym, a dzięki wykorzystaniu sygnałów, komunikatów jakimi pies się posługuje.
Mianowicie przypomina to wszystko zasadę NILF - Nothing In Life Is Free - W życiu nie ma nic za darmo.
Przed podaniem miski - siad, waruj, bądź jakakolwiek komenda/ zestaw komend.
Przed wyjściem na spacer (przed założeniem smyczy) również.
I tak dalej.. i tak dalej..

Wszystko to ma na celu wytworzenie pewnych relacji, które nie mają w żaden sposób robić z Ciebie Fisherowej samicy alfa.
Chodzi tu o nauczenie psa, że nie należy reagować agresywnie w sytuacjach, w których powinno się ustąpić.
Wszystko ma się opierać na budowaniu relacji. Jednak ma to być relacja zdrowa - w której ani Ty, ani pies nie reagujecie w sposób agresywny (pies Cię nie gryzie, Ty go nie bijesz etc.)."[/I]


O przywolaniu byla mowa setki razy,najgorszy blad-biec za psem:shake:Wtedy psiak sobie mysli ale fajnie,bawimy sie i tak naprawde szanse ze przyjdzie sa znikome:p
Polecam ksiazke Jacka Galuszki"Aria do mnie"
Generalne zasady sa takie ze nie biegamy za psem,pies nawet jak podejdzie na 3 m ma byc nagrodzony,smaki zabawa super radosc.
Kazde przyjscie musi byc nagrodzone.Pies musi skojarzyc przyjscie z czyms ekstra.
Jak jest spalona komenda-to ja zmieniamy na inna:p
Na poczatek dobrze miec linke zeby moc kontrolowac psa i uniemozliwic brak reakcji.

[rianka]

Dziękuję bardzo za odpowiedzi :) Dzisiaj Lorka ma prawie 10 miesięcy, a dawny problem zniknął bez śladu :D Karmienie z ręki, ćwiczenie komendy "zostaw", duuuużo miłości i jeszcze więcej cierpliwości odniosły piorunujący skutek ;)

Lorka wyrasta na zrównoważoną, posłuszną i przekochaną spanielkę :loveu: Zwłaszcza po cieczce zrobiła się rozbrajającym przytulasem :bigcool:
Pozdrawiam!

[Asia & Ginger]

[quote name='rianka']Dziękuję bardzo za odpowiedzi :) Dzisiaj Lorka ma prawie 10 miesięcy, a dawny problem zniknął bez śladu :D Karmienie z ręki, ćwiczenie komendy "zostaw", duuuużo miłości i jeszcze więcej cierpliwości odniosły piorunujący skutek ;)

Lorka wyrasta na zrównoważoną, posłuszną i przekochaną spanielkę :loveu: Zwłaszcza po cieczce zrobiła się rozbrajającym przytulasem :bigcool:
Pozdrawiam![/quote]
Super! :multi:
Gratuluję wytrwałości w szkoleniu. :p