Metody szkolenia ...

[Guest Mrzewinska]

Moim zdaniem relacje uczen-instruktor za kazdym razem sa indywidualne i nikt nie jest doskonaly. Kursantowi moze nie odpowiadac instruktor i zrezygnuje, instruktor moze dojsc do wniosku, ze nie da rady porozumiec sie z tym akurat kursantem, to przeciez ludzkie.
dlatego dobrze jest, jesli kursant ma mozliwosc zobaczenia jak prowadzone sa zajecia, przed podjeciem decyzji o uczestniczeniu w kursie. I jesli od poczatku ustali sie reguly - co pies bedzie robic, czego oczekuje czlowiek, czego podejmuje sie instruktor.
Co do trudnych psow - zdarzaja sie tak trudne, ze wystarczą jako material szkoleniowy dla czlowieka za setke innych. I jesli na takiego sie nie trafi, to pozostaje na ich temat tylko wiedza teoretyczna.

A teraz mam pytanie do PT Przedmowcow w tym wątku:
jak tlumaczycie przyszlym i aktualnym wlascicielom goldenow i labkow, tym oczywiscie, ktorzy nabrali sie na reklamy o psie absolutnie nieklopotliwym, absolutnie niewymagajacym i bezgranicznie madrym od urodzenia, ze ten pies tez wymaga pracy, jesli ma byc milym i nieklopotliwym towarzyszem?
Chodzi mi o argumenty, ktore bylyby w stanie przekonac kogos, kto wiedze o psach czerpie tylko z reklam i nie chce i nie bedzie szukac innej.

Zofia

[ayshe]

jesli suka zcieczka ma problemy ze skupieniem uwagi itd po prostu robi inne cwiczenia.;).z psami nie ma problemu bo i tak niewiele widza poza przewodnikiem a praca przy sukach cieczkujacych jest dla przewodnikow psow doskonala "szkola"i "odmitologizowanie"tego ze pies musi;).wyjatek stanowia suki podczas dni plodnych.tutaj decyzjao uczestnictwiejest jeszcze bardizej indywidualna.ioczywistym jest ze nie bierze sie pod uwage tylko psy ale przede wszystkim suke bo niby jak prowadzic zajecia psu ktory nie pracuje?:cool1:
jesli ktos chce do nas dolaczyc przede wszystkim ostrzegam ze czeka go praca nad soba.iwymagam zaangazowania.kazdapraraprzewodnik piesmusi byc prowadzona indywidualnie bo kazdajest inna a zadaniem instruktora jest prowadzenie takei przewodnika zeby ksztaltowal psa i siebie w sposob optymalny dla tworzonej razem pary.wiekszosc osob konczy na telefonie.:diabloti:.jakas mala czesc przyjezdza zeby zobaczyc jak pracujemy[zapraszam najpierw].z tego znowu czesc stwierdza ze to nei dla niego[za duzo trzeba sie "spocic"].ci ktorzy zostaja ,po okresie wprowadzenia[zaleznego od danego czleka;),indywidualnie sa zajecia]przewaznie maja slomiany zapal i okazuje sie ze im dalejw las tym wiecej drzew:lol:.natomiast osoby ktore lapia bakcyla sa warte tego wsyzstkiego.:loveu:.
co do labow i goldenow....po ich calych gromadach przewijajacych sie zostala tylko jedna labka i ta sama osoba ma czisapiczke.ja juz stracilam nadzieje na to zeby ludzie zrozumieli ze retrievery[a zwlaszcza laby]to psy pracujace.
prowadzilam nawet taka grupke pod katem retrieverow.bylo piec par[wiecej i tak bym na grupe nei wpuscila:evil_lol: bo nie mam tak podizelnej uwagi]ale ostala sie tylko jedna.:roll:.mimo roznorodnosci pracy[obi,slady,zabawowe ratownictwo,rozwijanie lupu na pozorancie itd].a moze wlasnie dlatego ze proponowalam zaangazowanie i radoche z czasu spedzanego z psem a ludzie chcieli po prostu miec spotkanka towarzysko-szkoleniowe:diabloti:.

[MusliStracciatella]

Jeśli chodzi o labradory i goldeny czyli " psy doskonałe od urodzenia" - tak widzą je przyszli właściciele, - ja osobiście klaruję ludziom jaka jest różnica pomiędzy psem wybieranym na asystenta osoby niepełnosprawnej - specjalnie pod tym kątem dobieranym często z konkretnej hodowli, która od lat hoduje psy tylko pod tym kontem - jak np praktykuje się. w USA a jaka jest różnica jeśli weźmiemy pod swój dach malucha w typie lub nawet rodowodowego , który sam rzucił się na nas jak oszalały , że niby to wybrał nas sobie;) lub wybieramy pieska osowiałego siedzącego w kącie bo jest nam go żal. To zazwyczaj zaczyna ludziom oteirać oczy, że ich labrador niekoniecznie jest psem z obrazka przy wózku inwalidzkim a raczej tym szczeniaczkim kradnacym papier toaletowy w reklamie velvet - tam chyba akurat jest golden ale to nie ma znaczenia.
Następnie staram sie wytłumaczyc jak mniej więcej wygląda rozkład dnia psa pracujacego a rozkład dnia jaki oni zaproponowali swojemu psu - jest to zazwyczaj ogromna przepaść. Zadaję pytanie w jakim celu zakupili sobie psa bo może pan uprawia jogging albo trenuje intensywnie jazde na rowerze, a może po prostu duuuzo spaceruje ale za zwyczaj duuuuuużo pracuje a pies ma tylko uzupełnic pewna pustkę jeśli akurat nie ma co robić po pracy a ponadto ma byc kumplem dla dzieci - to jest zazwyczaj przyszłość labradorków i goldenków w typowej rodzinie.
Po pierwszych zniszczeniach w domu lub kilku wywrotkach na spacerze właściciele sami przychodza po pomoc bo okazuje się, że mieli zupełnie inne wyobrażenie o posiadaniu psa tej rasy - myśle, że argumenty , które podaję trafiaja do wiekszości z nich co z resztą widać w pracy z tymi psami. W przerwach pracujemy duzo nad aportem a w zasadzie po pokazaniu frisbee wiekszosć właścicieli wybiera dyski zamiast piłki i psy sa zachwycone. W ten sposób psy te maja chociaż namiastkę pracy i każda ze stron jest usatysfakcjonowana a przecież o to chodzi.

Marmasza myslę , że na tym zakończę dyskuzje z Tobą bo ani Ty ani ja zdania nie zmienimy więc szkoda czasu na głupoty ja osobiście wolę ten czas spędzic na bardziej owocnych dyskusjach. Przepraszam jeśli Cię uraziłam nie to było moim zamiarem .Wyjaśniałam tylko jak ciężko jest wykonywać swoją pracę a zarazem pasję i wkładać w to całe swoje serce , by wiedzę przekazać jak najlepiej ...., jeśli na drodze staje niezdyscyplinowany właściciel. Znacznie łatwiej jest wziąć psa do ręki i zrobić co należy ale tak się nie da przynajmniej nie zawsze:)

[pepsicola]

to ja napiszę o moim szkoleniu, z którego jestem super zadowolona, to nie jest szkolenie PT, a raczej ogólne posłuszeństwo i przygotowanie do pracy kynoterapeuty

Przede wszystkim grupa jest mała około 6 osobowa. Metody tylko pozytywne-smakołyki, zabawka, klikier. Super atmosfera-wzajemne wspieranie i ogólnie bardzo przyjaźnie.

W szkoleniu uczestniczą psy ras predysponowanych do kynoterapii więc zaczepek i walk nie ma, piszę o tym, bo ktoś pisał, że chciałby psy podobnej wielkości na szkoleniu, ja się z tym nie zgadzam, bo uważam, że małe psy należy socjalizować z dużymi-oczywiście łagodnymi, natomiast dla mnie szalenie ważne jest żeby nie było zagrożenia dla mojego psa- więc jeśli są psy dominujące lub agresywne powinny być pod stałą kontrolą właściciela-u nas takich nie ma.

Nasze szkolenie jest przede wszystkim świetną zabawą dla psa i... właściciela, wzmacnia wzajemne relacje, jest okazją do relaksu i ogromną przyjemnością. Oprócz zajęć z posłuszeństwa są również elementy agility-tylko dla zabawy.

Psy ćwiczą w swoim tempie. Indywidualnie dla każdego psa można dobrać czas ćwiczenia i odległość na jaką są wydawane komendy. Jest dużo elementów rozpraszających: dziwne dźwięki i rekwizyty.

W przerwach psy mogą się ze sobą bawić. Podkreślam-psy łagodne i przewidywalne.

Myślę i myślę i nie widzę żadnych minusów. No może chciałabym żeby szkolenie odbywało się codziennie, bo na każde następne czekam z wielka niecierpliwością;)

[MusliStracciatella]

Cieszę się , że trafiłaś na super szkołe , może podeślij jakiegoś linka bo jednak od czasu do czasu trafia tu ktoś , kto szuka dobrej szkoły w Bydgoszczy bo chyba tam znajduje się ta szkoła?

Może wrzuc nam tu troszkę fotek z zajęc, zrobi się kolorowo;)

tutaj nasze z pokazów ...

[URL]http://www.psiafarma.com/pokazy.html[/URL]

[pepsicola]

Bydgoszcz:
Z całą odpowiedzialnością mogę polecić te szkolenia:
[url=http://www.dobrypiesek.eu]Pozytywne Szkolenie Psów - DOBRY PIESEK[/url]
Jest przedszkole, szkolenie podstawowe z elementami agility
szkolenie zaawansowane z elementami agility oraz szkolenia indywidualne.
Super atmosfera, metody pozytywne-kliker, małe grupy.

[MusliStracciatella]

te Cavaliery kojarzę z Sopotu:) u nas też sa 2 ale jeszcze nie trenują agility ale za jakiś czas kto wie... :)