W imie TFUrczosci.....

[Guest ursa81]

Musimy pamiętać, że są dobrzy ludzie i jest dobra twórczość:

[CENTER][SIZE=3][I][COLOR=#ff0000]„Modlitwa konia z transportu”[/COLOR][COLOR=#000000] Barbara Borzymowska

[/COLOR][/I] [/SIZE][/CENTER]
[CENTER][SIZE=3]Mój wiatronogi Boże koni
Czy Ty naprawdę widzisz wszystko?
Strach, ból i głód i krew i śmierć?
Nie ma nikogo z mojej stajni i nie znam drogi na pastwisko
Bardzo się boję, Panie mój
Tutaj tak ciasno jest i ciemno
I taki bardzo jestem sam,
Choć tyle koni jedzie ze mną
Boże, z ogonem bujnym, grzywą gęstą
Ja przecież jestem
Przecież byłem
Na Twoje podobieństwo
Nikt by w to teraz nie uwierzył
Nic z tego nie zostało
Czterokopytny Boże, spraw
By umieranie nie bolało
Jeszcze o jedno Cię poproszę
Nim wszystko będzie końcem
Niechaj na przekór wyśnię sen
Że galopuje w słońce
I pędzę wprost w promieni blask
Pękają chmury w niebie
A ja nie czuję więcej nic
I mknę i gnam do Ciebie[/SIZE]
[/CENTER]

[Szarik]

Chciałam napisać: zezwierzęcilismy się, ale obraziłabym zwierzęta. Zwierzęta zabijają w imię czegoś: bo sa głodne, bo walczą w stadzie, w obronie. A my? My zabijamy i męczymy dla Naszego widzimisie, Bóg nie pomyślał. Obdarzył Nas rozumem zbyt dużym, bo górujemy nad innymi i zbyt małym, bo nie potrafimy dobrze kontrolować tego, że mamy przewagę nad resztą świata.

Ja już nieoglądam zdjęć z transportów koni... Ja już nie chcę słyszeć o kolejnych zamęczonych zwierzakach, można zwariować. Okropne jest uczucie, że nie mamy możliwości tego wszystkiego powstrzymać. Okropne jest uczucie, ze teraz, może właśnie w tej chwili dzies na kuli ziemskiej umiera w samotności jakieś zwierzę. Z głodu, pragnienia, zimna, tęsknoty, przemęczenia... A nikt o tym nie wie. Nikt z Nas.

Przepraszam, że taka melancholią trącam dogomaniacy, ale nęka mnie to od jakiegoś czasu. Że nie wystarczy mi życia, by wyciągnąć ze schroniska wszystkie umierające psiaki. :(


Kontynuując myśl poprzedniczki ja również zamieszczę wiersz, który jest twórczością. I wcale żaden pies nie zginął, żebi wiersz ten został napisany. (Dla jego potrzeb) Jeden z moich ulubionych:

[CENTER][B][U][FONT=Arial Black][SIZE=3]Moje psie niebo[/SIZE][/FONT][/U][/B][/CENTER]

[CENTER][FONT=Tahoma][SIZE=2]Dokąd idą psy, gdy odchodzą?[/SIZE][/FONT]
[SIZE=2][FONT=Tahoma]No bo jeśli nie idą do nieba,[/FONT][/SIZE]
[SIZE=2][FONT=Tahoma]to przepraszam Cię, Panie Boże,[/FONT][/SIZE]
[SIZE=2][FONT=Tahoma]mnie tam także iść nie potrzeba.[/FONT][/SIZE]
[FONT=Tahoma][SIZE=2]Ja poproszę na inny przystanek,[/SIZE][/FONT]
[SIZE=2][FONT=Tahoma]tam gdzie merda stado ogonów.[/FONT][/SIZE]
[SIZE=2][FONT=Tahoma]Zrezygnuję z anielskich chórów[/FONT][/SIZE]
[SIZE=2][FONT=Tahoma]tudzież innych nagród nieboskłonu.[/FONT][/SIZE]
[FONT=Tahoma][SIZE=2]W moim niebie będą miękkie sierści,[/SIZE][/FONT]
[SIZE=2][FONT=Tahoma]nosy, łapy, ogony i kły.[/FONT][/SIZE]
[SIZE=2][FONT=Tahoma]W moim niebie będę znowu głaskać[/FONT][/SIZE]
[SIZE=2][FONT=Tahoma]moje wszystkie pożegnane psy.[/FONT][/SIZE]
[/CENTER]
[RIGHT][FONT=Book Antiqua]Barbara Borzymowska[/FONT][/RIGHT]

[Guest ursa81]

Ja też chcę wierzyć, że jest życie po śmierci... ze zwierzętami :-( Wedle religii katolickiej zwierzęta nie mają duszy i nie idą do nieba :-(

Pomagajmy ludziom i zwierzakom jak tylko możemy. Na zasadzie: nie zmienimy świata ale świat zmieni się dla tego jednego człowieka/zwierzaka. ;)

Z miłości do zwierząt zrezygnowałam z mięsa. Chcę pomagać ludziom i zwierzętom. Nie wszyscy ludzie są źli ale ci najbardziej rzucają się w oczy ;)

przeczytajcie powoli ten "prawie wiersz", tylko wtedy ma sens

[FONT=Garamond][SIZE=4][I]Tak, wspomnienie moje żyje

Ciepłe miejsce...
Twoje dłonie i nasz dom
Pachnące spokojem i szczęściem

Zimne deski
Rozpacz
Lęk

Zapach łąki... tej za domem!
Tamte miejsca w mym ogrodzie!

Zimne błoto
Słoma w wodzie

Pragnę zasnąć

Głód[/I][/SIZE][/FONT]