Lękliwy pies z adhd

[BlackSheWolf]

Witajcie Zakładam ten temat, ponieważ chciałabym poznać Wasze rady co do wychowania psiaka. Mam w tej dziedzinie już doświadczenie ale Lisek jest wyjątkowy i czasem już sama nie wiem co robić... Otóż Lisiak (mały psiak) ma już 1,5 roku a od roku mieszka ze mną. Gdy trafił do nas był bardzo lękliwy, wręcz bał się wszystkiego. Powoli uczyliśmy co dobre, co złe, poznawał świat. Początki to nie chciał z domu wyjść, na dworzu wył, każdy huk czy człowiek to on uciekał... Ale przetrwaliśmy, nauczył się, chętnie wychodzi na spacery, biega, bawi się ALE... tylko w znanych miejscach. Mieszkamy na osiedlu a na około jest dużo łąk, tutaj czuje się bezpieczny. Problem zaczyna się poza tymi terenami. Autem jak jedziemy do wtereynarza, czy fryzjera to jest ok. Pracuję już z nim rok i nadal jest ciężko. - jak widzi zbliżającego się człowieka to trzyma się z dala, a nie daj boże odezwie się do niego to on już kita w dół i do mnie biegnie albo stoi wystraszony - wystarczy jakiś huk, ktoś trzepie dywan a on już ucieka i nie chce iść dalej. Wiadomo przekupuje go jakoś, pokazuje że nic się nie dzieje i idzie dalej. Ale taki huk wystąpi za 5 minut i znowu to samo. - dziś byliśmy dalej, nad zalewem i co jakiś czas przy brzegu siedzieli wędkarze. PRzejście koło nich nie było łatwe, prosiłam żeby się nie odzywali do niego. Ale Lisiak swoje, odrazu w drugą stronę, kładł się i nie chciał iść. Przejście koło nich zajęlo nam z 10 minut ale dał radę. Siadałam koło niego, pokazywałam że nic się nie dzieje i powoli szedł. Jak go podbudować na spacerach? jak oswajać ? Wyjdziemy "na miasto" to on idzie ale zdezorientowany, ciągnie się, szarpie. W zeszłym roku było już dobrze, ale wiadomo była zima, krótsze spacery, jak na dłuższy to tylko na pobliskie łąki i zaczęło się od nowa. Mój błąd :( Najgorsze jest to, że on w takich miejscach idzie blisko mnie ale kompletnie nie reaguje na swoje imię. Na łąkach koło nas chodzi bez smyczy, zawołam - przychodzi, nie ucieka, nic. Wystarczy nieznany teren i nie wiem co się z nim dzieje. Do obcych ludzi nie podchodzi, mogą go wołać a on nic, ucieka. Niby kita w górze ale widać, że jest zaniepokojony. I szkoda, bo ja uwielbiam spacery a jego wręcz one stresują... Drugi problem to jego adhd. W życiu "wyszkoliłam" już sporo psiaków, miałam doczynienia z naprawdę wystraczonymi w schronisku, pracowałam z nimi a jakoś z Lisiem czuje się bezradna. Jest bardzo przywiązany do mnie ale jego uwagi skupić na sobie nie mogę. Wręcz nie umie ŻADNEJ komendy. "stój" uczę go już od paru miesięcy i nic. Ja mogę krzyczeć za nim, wołać po imieniu na dworzu a on się nawet nie obejrzy... czemu ? Ostatnio już tak krzyknęłam, że aż się położył. Niestety wysoki ton głosu go stresuje... W domu nie da się go opanować żeby nauczyć czegoś, on widzi wszystko dookoła ale nie mnie. Nie skupi się w ogóle i nie jest to mój wymysł. Nie widziałam nigdy takiego psa. Smakołyki ? nie lubi. Wędlina? a fuj. Tylko sucha karma i kurczak. Ale tego jako nagrody nie chce. Więc zostaje nam tylko dobre słowo i zabawa w aportowanie. Jest takim małym adhd. Ciągle skacze, bawi się, wręcz jest "nienormalny" :D ale nie słucha się kompletnie. Tzn słucha się wtedy kiedy mu się podoba. Nie podejdzie na zawołanie i tutaj jest największy problem. Od małego nigdy nie chciał podchodzić. Robi to wtedy gdy mu się chce. Oprócz tego jest kontaktowy, wskakuje mi na kolana, bawi się całe dnie, ja w łazience to on pod drzwiami, ja przy laptopie to on pod biurkiem, ja w kuchni to on obok. Nie oddala się w ogóle. Chodzi za mną krok w krok. I nie ze strachu, bo nikogo z domowników się nie boi, po prostu taki jest... Ciężko mi to wszystko opisać. Ale liczę że jakoś mnie nakierujecie. Jak poukładać sobie pracę z nim. W domu, czy na łąkach jest odważny, szczeka, bawi się. Chyba że ktoś idzie, czy jedzie rowerzysta to on nie boi się już, omija po prostu i bacznie obserwuję. Bawić się z innymi psami nie chce. Może po prostu nie lubi... Jest szczęśliwy dopóki nie pójdziemy gdzieś dalej. I największy problem że się nie słucha. Jak jest bez smyczy to nie ucieknie o to się nie boję, do innego psa nigdy nie poleciał, jak zawołam to idzie za mną, wręcz bardzo pilnuje się mnie. Ale komend "stój" "do mnie" od paru miesięcy uczę i nic :( Nie skupi się na mnie i nie wiem czemu. Nie da rady żeby usiadł na wprost mnie i patrzył na mnie, on będzie skakał, biegał, patrzył wszędzie ale nie na mnie. I mogę mieć nawet najlepszego kurczaka na świecie w ręce, on i tak będzie robił swoje.

[BlackSheWolf]

Halo halo, nikt nie pomoże choć trochę ?

[Furie]

Przejście koło nich zajęlo nam z 10 minut ale dał radę. Siadałam koło niego, pokazywałam że nic się nie dzieje i powoli szedł.

Wydaje mi się, że takim zachowaniem wzmacniasz lęk. Nam, ludziom się wydaje, że jak pogłaszczemy pieska, kiedy się boi, zatrzymamy się, weźmiemy na ręce, pogadamy do niego ciepło i miło, to on zrozumie, że my mu właśnie tłumaczymy że nic się nie dzieje. A pies to "czyta" na odwrót: że skoro pańcia się roztkliwia, to znaczy że się dzieje, ojj, strasznie. Mało tego - czekając 10 minut aż pies się "pozbiera" sprawiasz, że on przez 10 minut przeżywa dyskomfort, zamiast załatwić temat od ręki.

 

Ja w takich sytuacjach mówię normalnym głosem "idziemy" (nic więcej) i idę niewzruszona. PLZ potraktuj to tak jak napisałam, czyli "ja i mój pies", moje doświadczenie, a nie rada do zastosowania u Ciebie. Ja mojego psa widzę, umiem go czytać. Wiem na co sobie mogę pozwolić, żeby było OK, czego nie mogę powiedzieć o Twoim psie. W takiej sytuacji najlepiej mieć obok fachowca, który Ci podpowie. Zdecydowanie stawiałabym na porządnych trenerów, a nie na behawiorystów.

 

Być może to jest powodem, że nie masz odpowiedzi. Są sytuacje, w których można komuś wyświadczyć niedźwiedzią przysługę.

 

W temacie lękliwości, mogę Ci jeszcze polecić lekturę "Strachopies" i "Pies, który kochał zbyt mocno".

 

Co do kontaktu, budowania więzi - spróbuj sobie wyszukać wątki pozakładane przez Jowitę. Były porady na podobny temat - może uda Ci się znaleźć wskazówki dla siebie.

[REVOLUTION]

http://www.dogomania.com/forum/topic/146377-nagrody-%C5%9Brodowiskowe/

http://www.dogomania.com/forum/topic/146185-ignorowanie-psiaka-wywo%C5%82uje-frustracj%C4%99/

moje większe tematy może coś się przyda:)

[BlackSheWolf]

dziękuję, próbujemy pracować ale jest ciężko. Na co dzień to szalony i szczęśliwy pies, pełen energi.
Ale dziś napotkaliśmy dwie przeszkody i tutaj proszę o rady:

1. lęk przed wyjściem "na miasto". Jak to pokonać ? Lisiak wtedy siada, kładzie się i lekko skomli i nie chce iść dalej. Co w takiej sytuacji zrobić jak żadne namowy nie działają ?

2. Burza... zagrzmiało i Lis już leży pod biurkiem. Nie chce smakołyka, zabawka nie działa, nic. Tylko skomli, duże oczy i zieje... Zasłoniłam okna, podgłośniłam tv, udawałam że nic się nie dzieje a on swoje.

[REVOLUTION]

Co do burzy, może warto przeczytać:

http://alaodjazza.pl/artykuly-dotyczace-psow/psia-psychika-i-zachowania/pocieszanie/

[BlackSheWolf]

dzięki, przyda się :)

jak znacie jeszcze jakieś artykuły albo ksiązki to podsyłajcie. Staram się zrobić wszystko co się da.

I nadal mam pytanie co zrobić jak Lisio nie chce iść dalej, tylko się kladzie i opór na całego.

[Furie]

Hmmm, a może po prostu niewzruszenie iść dalej ? Ten artykuł o burzy merytorycznie niezbyt do mnie przemawia.

 

BlackSheWolf, czy masz możliwość skorzystania z porady dobrego trenera? Ale nie behawiorysty, tylko właśnie dobrego trenera. Nie ze "szkoły bez kolców" czy innego zadeklarowanego pozytywisty, ani nie z tzw. "starej policyjnej szkoły kolczatkowej", tylko z kogoś, kto zna całe spektrum metod i ma to wyczucie, kiedy po którą sięgnąć, jak płynnie przejść od korekty do wzmocnienia, co zrobić przed, pomiędzy, a co po.

 

Zwłaszcza, że w 1 poście pisałaś również o pewnych trudnościach szkoleniowych. Porady z książek czy for mają tę wadę, że po pierwsze, trudno wyczerpać dany temat jak się nie widzi ani psa, ani Ciebie, ani Ciebie z psem, po drugie: nawet najlepszą poradę możesz sobie w ... wyrzucić za okno, jeśli nieświadomie i niechcący popełnisz błąd na etapie wykonania. Poza tym moim zdaniem, w pewnych sprawach nie ma sensu eksperymentować na własną rękę, bo jeśli raz, drugi, trzeci nie trafiamy, to tylko przedłużamy psu dyskomfort związany z lękiem, zamiast go z niego możliwie szybko wyciągnąć.

[REVOLUTION]

http://www.dogomania.com/forum/topic/146712-pies-boi-si%C4%99-m%C4%99%C5%BCczyzn/

Polecam dostałam super porady odnośnie lęku. Pracuje według tych porad i zachowanie psiaka zmieniło się o 100 stopni, teraz na mężczyzn patrzy z zaciekawieniem, tyle że nigdy nie idę na wprost, ale już nie ucieka, nie szarpie, ja nagradzam za każdą inna emocje niż strach, a więc obojętność lub ciekawość. Wiadomo obojętność jest bardziej pożądana w stosunku do obcych ale w tym przypadku i ciekawość jest dużo lepsza niż strach.