Jump to content
Dogomania

Warto wierzyć w cuda! Po blisko 2 latach w DT, Imka znalazła super domek! W małym ciałku wielki strach...


Nutusia

Recommended Posts

Kochane moje - bardzo, bardzo dziękuję! Przyjaźń i szczera życzliwość to chyba oprócz zdrowia najcenniejsze w życiu rzecz.

Inko - na drugie mam Magdalena, tak dla zmyłki ;)
Jeśli chodzi o wibrysy, to Lesio stracił je całkowicie, ale na szczęście to nie kot i równowagę zachowuje bez problemu :)

W sobotę mieliśmy gości. Imka nie była tym zachwycona. Na początku schowała się do pokoju książkowego i już myślałam, że się tam zadekuje na kanapie, ale jednak ciekawość wzięła górę ;) Przemieściła się do kuchni i zza winkla (znaczy zza komina) zaglądała co się dzieje. W pewnym momencie psy zostały wypuszczone na zewnątrz przez mojego Chrześniaka - wybiegły wszystkie, ale już z powrotem było gorzej, bo Imka bała się wejść, nawet gdy Witek odsunął się od drzwi. Gdy otworzyłam drzwi z drugiej strony (wejściowe) - wbiegła, ale gdy chciałam zamknąć drzwi - znowu uciekła. W końcu zastosowałam fortel - sypnęłam ciasteczkami daleko od drzwi i zdążyłam je zamknąć, zanim pyszności zostały skonsumowane ;) Gdy część gości wyszła i zostali już tylko znani Imce Ciocia Ula i Wujek Włodek, psina zaczęła się zachowywać normalnie, tzn. wpakowała się na kanapę obok Cioci i zasnęła snem kamiennym... na Gapci :)

Link to comment
Share on other sites

A to ci numerantka z Imki :megagrin:

Dobrym znakiem w/g mnie jest fakt,że jak kogoś pozna to już się nie boi i śmiało na kanapie się układa.

Będzie dobrze,gdyby tylko jakiś, świadomy psich lęków ,domek się znalazł.

Nutusiu,mnie też niesamowicie rozczula pamięć ludzi z którymi dziesiątki lat już się nie widziałam z racji mojej banicji .

Ja myślę,że o dobrych ludziach się lepiej i dłużej pamięta.

To nie znaczy ,że mam się za dobrego człowieka,ale przynajmniej takim staram się być :look3:

Link to comment
Share on other sites

Ech, Grażynko, powiem Ci szczerze, że czasami pamięć o ludziach bywa... przekleństwem. Szczególnie wtedy, gdy to oni o Tobie zapominają, a Ty o nich nie potrafisz, choć bardzo się starasz.

Krysiu - cała Kaktusowa przyjemność po mojej stronie! Namacalnie poczułam jak fajnie jest przeżywać radość wspólnie :)

Link to comment
Share on other sites

Bardzo dziękujemy! :)

Wszystkim odwiedzającym ten wątek, a przede wszystkim tym, którzy szczerze i serdecznie kibicują Imuszce, życzymy spokojnych i radosnych Świąt, zwolnienia tempa codziennego życia, chwili lenistwa z psiną u boku i wszelkiego dobra!

Wczoraj wieczorem ubraliśmy choinkę. Imkę bardzo ciekawią te takie okrągłe, co połyskują i z pewnością do czegoś by się się przydały ;)Wspinała się na oparcie kanapy i trącała noskiem wszystkie bombki, do których dosięgnęła. Choinka tradycyjnie umocowana do sufitu i dodatkowo dziś rano zastawiona fotelem i kanapą - mam nadzieję, że będzie co zbierać, gdy wrócimy :) Potem jeszcze wieczór musi przetrwać, gdy będziemy na Wigilii u sąsiadów. Mam nadzieję, że psiaki będą grzeczne, bo w tym roku siadamy do kolacji wyjątkowo późno - w porze, gdy normalnie już słodko śpią :) No i wcześniej będą miały wiele emocji i atrakcji, bo przyjeżdża siostra Sławka, na dogo znana pod pseudonimem Ludka, więc głaskom i łakociom tak szybko końca nie będzie :)

Link to comment
Share on other sites

Nie było nas o północy w domu ;)

Ale przez Święta emocji miała niemało! Najpierw przyjechała Grażyna (siostra Sławka, na dogo znana jako Ludka ;)). Pierwsza reakcja - ogon pod siebie, w długą i zadekować się w pokoju książkowym na kanapie. No ale Ciocia smaczki rozdawała! Początkowo Imka się bała podejść, uciekała i w końcu wzięła wędzoną kurzą łapkę ode mnie. I jak już zasmakowała, to i wobec Grażyny lody puściły! Rano już się zameldowała na łóżku i dawała miziać.

Kolejny etap - przyjazd Amigi i DoPi. W pierwszej chwili nawet wzrok Amigi "zabijał" i znów została zajęta miejscówka w pokoju z książkami. Ale niedobra Pańcia wzięła na ręce i przyniosła pokazać Ciotkom swoją tymczasię!!! Wtedy się okazało, że Ciotki wcale nie są takie straszne ;) Chwilę dłużej zajęło przekonanie się, że szalona Nuśka to fajna kumpela i super można z nią poszaleć...

Apogeum emocji przypadło na sobotę, kiedy to Imuszka musiała przeżyć prawdziwy dogo-nalot :) Być może sama z siebie by się nie odważyła pojawić wśród gości, ale przyniesiona na rękach najpierw bacznie obserwowała co się dzieje, potem spokojnie dawała się miziać Mattilu i Zosieńce, aż w końcu zaległa na kolankach DoPi :)

Co się działo wczoraj, będzie widać na zdjęciach, które wstawię... niebawem ;)

Link to comment
Share on other sites

Kurcze a ja to nawet życzeń Jubilatce nie złożyłam , nie mówiąc o Świątecznych.

Nutusiu żyj dwieście lat i niech to będą same dobre lata:)

Dziękuję Ci kochana za nieocenioną pomoc i serdeczne wsparcie.

I niech Nowy Rok będzie cudowny i szczęśliwy:)

A mi proszę wybaczyć zaległości we wszystkim ale doby nie umiem rozciągnąć :)

Link to comment
Share on other sites

200 lat? Basiu, kto by to życie tak długo wytrzymał? ;) Dziękuję za życzenia :) Z długością doby też mam problem, choć przy tym ile Ty masz na głowie wychodzę na mocno niezorganizowanego leniuszka! :) Zapomniałam napisać, że się Imce już parę razy zdarzyło, że wspięła się z podłogi i oparła o moje kolana, a nawet ze 2 razy na nie wskoczyła! :):):)

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...