Tree Posted January 27, 2014 Share Posted January 27, 2014 Dużo ostatnio czytam o socjalizacji i typach osobowości psów, ale zastanawia mnie, jakie są w praktyce różnice w socjalizacji szczeniaka wrażliwego/reaktywnego a takiego twardego psychicznie? Oprócz tego, że ten pierwszy potrzebuje jej więcej. Jakie są różnice w podejściu, by osiągnąć jak najlepsze efekty? Przykłady z życia byłyby bardzo przydatne :) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
evel Posted January 31, 2014 Share Posted January 31, 2014 Może trzeba brać pod uwagę czas powrotu "do normalności" po jakimś niepokojącym bodźcu i stopniować swoje działania wg odporności szczylka na stres? Co prawda nie mam porównania bezpośredniego "mały szczeniak wrażliwy" i "mały szczeniak beton", ale moja starsza suka czasem po jakimś przykrym dla niej bodźcu, który ją wystraszy, traci np. zapał do jakiejkolwiek aktywności, nawet takiej, którą bardzo lubi. Klasyczny przykład to jakiś huk - gdy któregoś dnia w niewielkiej odległości samochód najechał na szklaną butelkę, która pękła z głośnym trzaskiem, moja suka przez 2-3 dni miała "fazę", bo samochody straszne są i kropka. Natomiast szczyl, którego obecnie goszczę w swoim domu, nawet gdy spotka na swojej drodze coś, co uzna za straszne/dziwne to wystarczy jej "to coś" przybliżyć i dość ładnie sobie generalizuje, że jest OK, np. ostatnio wystraszyła się kamiennego pomnika, podeszłyśmy, pokazałam jej, że to nic strasznego i przestała reagować na pomniki w ogóle, choć mijaliśmy ileś tam różnych w późniejszym czasie w bardzo różnych miejscach. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.