Komu nie sprzedalibyście/nie wyadoptowalibyście psa? - dyskusja o odpowiedzialności

[motyleqq]

dlatego powiedziałam, że ja nie spytałabym o zarobki :) sama teraz nie pracuję, a moje zwierzęta mają się dobrze ;) i też wolę po prostu wizytę, a nie długie ankiety, choć dużo zależy od konkretnej sytuacji.

[LadyS]

[quote name='motyleqq']oczywiście, że normalne. to ma znaczenie, czy dajesz zwierzę do domu, czy do bloku. tu chyba chodzi o kota, więc tym bardziej jest to ważne, bo możemy mieć do wydania kota który ma być niewychodzący, albo wręcz przeciwnie, takiego, co nie odnajduje się w bloku. możemy mieć psa, który nie powinien mieszkać w bloku, bo np nie jest w stanie chodzić po schodach.
[B]jeśli mieszkanie jest wynajmowane, chciałabym mieć pewność, że właściciel wie i zgodził się na zwierzę w swoim mieszkaniu, bo nie brakuje historii o treści 'muszę go oddać, bo właściciel się nie zgadza'.
[/B]
to są podstawowe pytania z ankiet przedadopcyjnych. nie spytałabym nikogo, ile zarabia, ale czy jest świadomy kosztów, jak najbardziej. zwłaszcza, jeśli ktoś bierze zwierzę po raz pierwszy w życiu. to, czy ktoś ma inne zwierzęta też jest bardzo ważne, bo może ten, którego chcemy wydać sprawia problemy w tym zakresie i należałoby wspólnie podjąć decyzję, czy jest sens takiej adopcji, czy adoptujący jest gotowy 'powalczyć' z zachowaniem. jeśli chodzi o koty, to czy na pewno jego własne zaakceptują nowego, bo u kotów bywa z tym bardzo różnie. a może ten, którego mamy, jest typowym samotnikiem.[/QUOTE]

To jest złudna pewność. Właściciel jednego mieszkania może się zgadzać, a następnego już nie. Część osób - odpowiedzialnych - poszuka po prostu innego mieszkania. A część będzie chciała oddać psa/kota, bo to zbytnie obciążenie. I teraz zachodzi pytanie - czy to oznacza, że ludziom z wynajmowanymi mieszkaniami nie należy oddać zwierząt do adopcji? Myslę, że większość osób, które znam, i które posiadają zwierzę, mieszkają w wynajmowanych mieszkaniach, więc to jako powód odmowy to dla mnie farsa. Każda adopcja jest ryzykiem. Nawet najlepsza wizyta przedadopcyjna może nie wyłapać pewnych niuansów, niezależnie, z jak dociekliwymi i nie na miejscu pytaniami wyjedzie robiący wizytę. Dlatego ja jestem za wizytą - taką normalną, jakie znam i jakie sama odbywałam, czyli pójście do kogoś, posiedzenie przy kawie, zabranie w miarę możliwosci zwierzaka, rozmowa, unaocznienie pewnych rzeczy. Nie muszę pytać o zarobki ani o to, czy ktoś sobie poradzi z utrzymaniem - po pierwsze widać to po stanie mieszkania, i danej osoby, po drugie - już podczas pierwszej rozmowy mówię o kosztach, które ja ponoszę i które trzeba będzie ponieść, a skoro u kogoś jest wizyta, to znaczy, że ktoś to zaakceptował. A po trzecie - ludzie są doskonałymi kłamcami, ale też mogą zdawać sobie sprawę z kosztów, i... ich nie ponosić. Bo to tylko zwierzę. Nie zawsze dadzą to odczuć podczas wizyty.

Gdy wydawałam swoich podopiecznych, droga wyglądała tak: kontakt mailowy/telefoniczny, opisanie warunków, ankieta przedadopcyjna. Dużo osób odpadało na ankiecie. Potem wizyta, którą robiłam albo ja, albo ktoś z danego miasta, kogo znałam i wiedziałam, ze nie będę musiała się za niego wstydzić, a jednocześnie mogę mu zaufać. Wizyta to delikatna sprawa, wchodzi się w czyjąś przestrzeń osobistą jako obca osoba, dlatego musi to być zrobione z taktem. Zwrotów nie miałam (tfu tfu tfu!), raz z łączonej adopcji (przeprowadzanej z kimś innym) wrócił jedynie pies, który poszedł do... dogomaniaczki, siedzącej też na wątku, mocno zaangażowanej, świadomej zachowania danego psa. I to potwierdza, że ludzie nie da się jednoznacznie ocenić ;)

[a_niusia]

dla mnie pytanie o miejsce zamieszkania, metraz itd sa zupelnie normalne i sama tez bym je zadala sprzedajac komus szczeniaka.
przede wszystkim dlatego, ze mam rase o specyficznych ptrzebach i sporych gabarytach i po prostu absolutnie nie sprzedalabym szczeniaka do jednopokojowego mieszkania, gdzie mieszka wiecej niz jedna osoba lub tez do blokowiska w centrum miasta, gdzie w poblizu nie ma rozsadnego terenu, gdzie psa mozna spuscic ze smyczy.
uwazam, ze w pierszym przypadku dla szczeniaka byloby to srednio komfortowe i bepieczne wpadac w sciany i potykac sie o meble, a w drugim...no niestety, ale spacery na sznurku po miejskich skwerkach to jest dla psa mysliwskiego cos, co powinno podlegac pod znecanie sie nad zwierzetami.

ja sama zostalam zapytana o warunki mieszkaniowe, a nawet poproszona o zdjecia. strasznie wtedy martwilismy sie ta sprawa-chata do remontu, moze hodowczyni pomysli, ze to nie to, bo mielismy naprawde mocno po studencku w chacie. ale wyslalismy wszystko: chate, ogrod, foty z miejsca, gdzie chodzimy na spacery-tego najblizej domu itd.
i nie bylo to dla nas problemem, ze zostalismy o to poproszeni.


wiele na dogomanii pisze sie o tym, ze dom to tylko miejsce odpoczynku itd, ale jednak jest to miejsce, w ktorym spedza sie sporo czasu i pies (jesli oczywiscie nie nalezy do rasy, ktora woli siedziec na dworze) rowniez spedza w domu tego czasu troche i ja np. nie chcialabym, zeby szczeniak, ktorego wyhodowalam mieszkal w warunkach, ktore nie beda mi sie wydawaly dla niego odpowiednie.

[motyleqq]

ladyS, piszesz o rzeczach oczywistych ;)
sama wynajmuję dom i mam teraz 4 psy. to, że to nie jest powód do nie wydania psa, nie znaczy, że ta informacja jest zbędna.

[Martens]

[quote name='a_niusia']dla mnie pytanie o miejsce zamieszkania, metraz itd sa zupelnie normalne i sama tez bym je zadala sprzedajac komus szczeniaka.
[/QUOTE]

Przy szczeniaku, szczególnie dużej, wymagającej rasy, jeszcze imporcie z drugiego końca Europy, takie pytanie jest do przyjęcia i zrozumiałe. Ale przy króliku miniaturce? ;) Bo co, w kawalerce 2-kilowy królik będzie się męczył?

[bobislawek]

[quote name='Martens']Nikogo znajomego też nie zamierzam na adopcję królika namawiać, bo popękaliby ze śmiechu, gdyby ktoś przy adopcji 2-kilowego zwierzaka wypytywał ich o metraż mieszkania/domu.[/QUOTE]moim zdaniem te pytania (w przypadku krolikow) wcale nie sa bezzasadne. Krolik, jesli ma byc wiekszosc czasu w klatce, musi ja miec wystarczajaco dużą. A i tak trzeba go codziennie na pare godzin wypuszczac. Krolik zyjacy w klatce sie nudzi wiec kiedy go wypuscisz musisz mu zapewnic odpowiednie "rozrywki". W innym wypadku masz murowane pogyzione kable/meble/sprzety/wszystko co bedzie w zasiegu pyszczka krolika.
Ja mialam bezklatkowego krolika i gdy zaczelam wynajmowac mieszkanie szukalam takiego, ktorego wlasciciel zaakceptuje mojego futrzaka.
:)

[a_niusia]

[quote name='Martens']Przy szczeniaku, szczególnie dużej, wymagającej rasy, jeszcze imporcie z drugiego końca Europy, takie pytanie jest do przyjęcia i zrozumiałe. Ale przy króliku miniaturce? ;) Bo co, w kawalerce 2-kilowy królik będzie się męczył?[/QUOTE]

moim zdaniem jest nie tylo "do przyjecia". jest zupelnie normalne.

jesli zas chodzi o krolika...byc moze to dziwne, ale niezbyt wyobrazam sobie krolika w kawalerce. chyba ze rolik ten ciagle by siedzial w klatce, co nie stanowi zbyt zajebistych warunkow zycia dla krolika. kuuurde...kawalerka to jeden pokoj. gdzie tu miejsce na paletajaceo sie pod nogami krolika?

[Martens]

Skoro kawalerka jest dla królika za mała, to rozumiem, że psy też nie powinny mieszkać w kawalerkach? :evil_lol: Bo jak sama zauważyłaś, pies oprócz spacerów też się porusza, i gdzie tu w kawalerce miejsce na pałętającego się pod nogami psa, skoro dla królika go nie ma? :) Sorry, to naprawdę trąca paranoją... Duża klatka plus kilka godzin wybiegu dziennie na 30-40 m kw to kiepskie warunki dla królika?

[a_niusia]

[quote name='Martens']Skoro kawalerka jest dla królika za mała, to rozumiem, że psy też nie powinny mieszkać w kawalerkach? :evil_lol: Bo jak sama zauważyłaś, pies oprócz spacerów też się porusza, i gdzie tu w kawalerce miejsce na pałętającego się pod nogami psa, skoro dla królika go nie ma? :) Sorry, to naprawdę trąca paranoją... Duża klatka plus kilka godzin wybiegu dziennie na 30-40 m kw to kiepskie warunki dla królika?[/QUOTE]

no wlasnie: miejsca za duzo dla psa nie ma. stad pytania hodowcow o warunki mieszaniowe.

[Unbelievable]

[quote name='a_niusia']moim zdaniem jest nie tylo "do przyjecia". jest zupelnie normalne.

jesli zas chodzi o krolika...byc moze to dziwne, ale niezbyt wyobrazam sobie krolika w kawalerce. chyba ze rolik ten ciagle by siedzial w klatce, co nie stanowi zbyt zajebistych warunkow zycia dla krolika. kuuurde...kawalerka to jeden pokoj. gdzie tu miejsce na paletajaceo sie pod nogami krolika?[/QUOTE]
ja mieszkam w kawalerce, jeden pokój, który ma dobre 20m2. Mam aktualnie dwa średnie psy, stoją dwie klatki dla nich(70 i 90), mam miejsce na wszystko co człowiekowi i psom potrzebne, a na środku wystarczająco dużo powierzchni żeby np. sobie poćwiczyć, albo poćwiczyć coś z psem do frisbee i go nie uszkodzić ;) ale nie, sam królik by się nie zmieścił :evil_lol:

[a_niusia]

[quote name='Unbelievable']ja mieszkam w kawalerce, jeden pokój, który ma dobre 20m2. Mam aktualnie dwa średnie psy, stoją dwie klatki dla nich(70 i 90), mam miejsce na wszystko co człowiekowi i psom potrzebne, a na środku wystarczająco dużo powierzchni żeby np. sobie poćwiczyć, albo poćwiczyć coś z psem do frisbee i go nie uszkodzić ;) ale nie, sam królik by się nie zmieścił :evil_lol:[/QUOTE]

szczerze mowiac to wisi mi ten krolik.
ale sama bym sie nigdy nie zdecydowala na krolika w takich warunkach, bo po prostu sadze, ze to przeginka.

[motyleqq]

tyle że królik spędza w zasadzie całe życie w tym mieszkaniu, a pies idzie spuścić parę na spacerze ;) z Etną jakoś mieściłam się w mieszkaniu, które całe miało 20m kwadratowych :cool3: nie pałętała się pod nogami, poza spacerami spała na łóżku, a w pewnym momencie zmieściliśmy nawet dla niej klatkę :evil_lol:

[bobislawek]

Bez przesady. Krolikowi wystarczy kawalerka:) Problem moze byc jedynie z klatka/zagroda.

[motyleqq]

królik może śmiało funkcjonować bez klatki :)

[zmierzchnica]

[quote name='Martens']Skoro kawalerka jest dla królika za mała, to rozumiem, że psy też nie powinny mieszkać w kawalerkach? :evil_lol: Bo jak sama zauważyłaś, pies oprócz spacerów też się porusza, i gdzie tu w kawalerce miejsce na pałętającego się pod nogami psa, skoro dla królika go nie ma? :) Sorry, to naprawdę trąca paranoją... Duża klatka plus kilka godzin wybiegu dziennie na 30-40 m kw to kiepskie warunki dla królika?[/QUOTE]

Ja tam uważam, że nie można wziąć królika, jeśli nie masz co najmniej trzech pokoi, w tym jednego specjalnie dla zwierzaka. Z psami tym bardziej, każdy pies powinien mieć swój spory pokój, gdzie może się w spokoju zamknąć i pomedytować, spać, żuć kanapę i tak dalej. Do innych warunków w życiu bym nie wydała żywego zwierzęcia.

:evil_lol:

[a_niusia]

to jest troche tak, ze ja sie nie ma, co sie lubi...

wiecie ja tez bym mogla pisac o tym, ze z 3 psami jest wspaniale w mieszkaniu itd., ale mimo ze moje psy maja mnostwo ruchu, moje mieszkanie nie jest klitka i do tego mamy ogrod, nie moge sie juz doczekac emigracji na wioche. i w pelni rozumiem ludzi, ktorzy dla swoich podopiecznych wybieraja jak najlepsze domy. bo badzmy szczerzy: gniedzenie sie w klitce w kilka osob, psow, krolikow czy co tam jeszcze, to nie sa optymalne warunki dla nikogo.

ja to sobie wyobrazam np. kapiej moich kundli w mikro lazieneczce-mimo ze kapia sie bardzo grzecznie, sa przyzwyczajone, nawal futra po goomingu itd...komfort mieszkania dla mnie jest super wazny i dlatego przyznaje: moglabym nie oddac psa do kawalerki.

do tego jeszcze jeden kontrowersyjny warunek-mlodzi, niesamodzielni finansowo ludzie nawet jesli sa pelnoletni...oj,jesli by wbili po sa bez rodzicow, to lipa.

[a_niusia]

[quote name='zmierzchnica']Ja tam uważam, że nie można wziąć królika, jeśli nie masz co najmniej trzech pokoi, w tym jednego specjalnie dla zwierzaka. Z psami tym bardziej, każdy pies powinien mieć swój spory pokój, gdzie może się w spokoju zamknąć i pomedytować, spać, żuć kanapę i tak dalej. Do innych warunków w życiu bym nie wydała żywego zwierzęcia.

:evil_lol:[/QUOTE]

w chacie hodowcow ronji i grety jest osobny pooj dla psow, gdzie maja swoja kanape i to nie ze jedna, fotel, osobne wyjscie na ogrod i jest to naprawd duzy pokoj, nie jakas komorka. dodatkowo maja pokoik dla suki odchowujacej szczenieta oraz osobna lazienke, gdzie kapia psy.

i przyznam szczerze, ze tez bym tak chciala.

ale jak juz pisalam..."jak sie nie ma, co sie lubi..."

[zmierzchnica]

[quote name='a_niusia']w chacie hodowcow ronji i grety jest osobny pooj dla psow, gdzie maja swoja kanape i to nie ze jedna, fotel, osobne wyjscie na ogrod i jest to naprawd duzy pokoj, nie jakas komorka. dodatkowo maja pokoik dla suki odchowujacej szczenieta oraz osobna lazienke, gdzie kapia psy.

i przyznam szczerze, ze tez bym tak chciala.

ale jak juz pisalam..."jak sie nie ma, co sie lubi..."[/QUOTE]

Oj, ja to bym mogła napisać elaborat o tym, czego bym chciała :diabloti: Każdy pies mógłby swój apartament mieć :loveu: Ale przyznam, że dla mnie, osoby adoptującej psy po przejściach, takie wymagania co do metrażu i nie-wynajmowania są z sufitu zupełnie. Chyba wszystkie psy byśmy musieli pousypiać albo stłoczyć w schronach, gdybyśmy ze względu na wielkość mieszkania czy fakt wynajmowania mieli psów nie wydawać.

Zresztą, teraz mamy naprawdę niewielkie wymagania, a adopcji po prostu nie ma u nas od pół roku :roll: Kilka psów kwitnie w DT, zero chętnych, zero telefonów. Jak ktoś chce psa, bierze ze schroniska. Chyba się ludzie naczytali o DT, ich wymaganiach i wymogach fundacji i już nie chcą takich psów...:roll: Może dlatego takie jakieś wymogi są dla mnie mocno przesadzone ;) Hodowcy pewnie mają trochę łatwiej, bo jednak rasowe psy się kupuje i ludzie, którzy je chcą, są zwykle troszkę bardziej dziani i troszkę bardziej świadomi. Można przebierać w domach. A u nas nawet nie ma domów do odrzucenia dla bezdomniaków.

[a_niusia]

oczywiscie, wiadomo ze jesli piesjest bezdomny, to sprawa wyglada inaczej.

[Martens]

[quote name='zmierzchnica']Hodowcy pewnie mają trochę łatwiej, bo jednak rasowe psy się kupuje i ludzie, którzy je chcą, są zwykle troszkę bardziej dziani i troszkę bardziej świadomi. Można przebierać w domach. A u nas nawet nie ma domów do odrzucenia dla bezdomniaków.[/QUOTE]

Już wcześniej chciałam to napisać, ale zaraz by mnie ktoś zjechał, że dyskryminuję kundelki :diabloti:
No niestety, taka jest brutalna prawda, jak hodowca ma kolejkę chętnych na kilka miotów do przodu, to w chętnych może przebierać jak w ulęgałkach, i na ludzi z kawalerką zrobić "pfff, bez jaj".
Natomiast kiedy pies ma alternatywę "kojec w schronie/hoteliku" albo "kochająca młoda para w kawalerce", która lubi i ma gdzie spacerować (a nawet i niekoniecznie, jeśli pies jest mało aktywny), wybór powinien być oczywisty.

Ja nie wiem jakie wy macie wyobrażenia o kawalerkach, mieszkałam 3 lata w kawalerce z dwoma psami i królikiem. Zmieściła mi się klatka dla królika długości 90 cm, tej samej długości klatka jednego psa, i duże posłanie drugiego psa. Miałam jeden bardzo duży pokój, wszystko ustawione pod zwierzaki, i jeszcze było w domu full miejsca, żeby szczeniak czy królik się pobawił. Plus blisko świetne tereny spacerowe. Trochę mnie śmieszy, że ktoś by mnie wtedy mógł zdyskwalifikować jako odpowiedniego właściciela psa czy królika z uwagi na suche słowo "kawalerka" ;)

[a_niusia]

ja mam takie wyobrazenie, ze nigdy w zyciu nie chcialabym tak mieszkac i nigdy nie zdecydowalabym sie na tyle zwierzat na tak malej powierzchni.
to nie chodzi o to, co sie komu miesci, ale tez o to jak to wyglada itd.

i dlatego patrze na to tak, a nie inaczej.

[Unbelievable]

[quote name='a_niusia']szczerze mowiac to wisi mi ten krolik.
ale sama bym sie nigdy nie zdecydowala na krolika w takich warunkach, bo po prostu sadze, ze to przeginka.[/QUOTE]
u mnie to akurat nie jest na zasadzie "wcisnę" tylko "spokojnie jest miejsce" i wcale nie uważam, że to przeginka
[quote name='motyleqq']tyle że królik spędza w zasadzie całe życie w tym mieszkaniu, a pies idzie spuścić parę na spacerze ;) z Etną jakoś mieściłam się w mieszkaniu, które całe miało 20m kwadratowych :cool3: nie pałętała się pod nogami, poza spacerami spała na łóżku, a w pewnym momencie zmieściliśmy nawet dla niej klatkę :evil_lol:[/QUOTE]
ale królik nie potrzebuje wysiłku fizycznego, tylko miejsca do nie-siedzenia w klatce całe życie. Kiedyś miałam królika, biegał sobie u mnie po pokoju i myślę, że nie cierpiał z powodu tego, że miał tylko 9m2 ;)

[Martens]

Gdybym ja mogła sobie wybierać, gdzie chciałabym mieszkać, to byłaby to 30-hektarowa częściowo zalesiona hacjenda blisko morza :diabloti: niestety mam pecha i rodzina nie chce mi takiej sprezentować, a mnie na nią nie stać. I raczej nie będzie nigdy stać, jak dalej będę wydawać na zwierzęta tyle, ile wydaję :evil_lol: Tak więc kwestia kto gdzie by nigdy w życiu nie chciał mieszkać, a gdzie chciał, to takie trochę licytowanie się zamkami na lodzie.

A estetyka mieszkania, to czy kogoś kłuje w oczy że w salonie i w sypialni mam po sporej klatce, i że nie mam osobnego kibla do kąpania psów, akurat najmniej mnie obchodzi; myślę że zwierzęta też.

[a_niusia]

no mnie np. klata w saloni by przeszkadzala.


oczywiscie, ze nie zawsze mozna sobie wybrac, gdzie kto chcialby mieszkac. jednak o liczbie zwierzat, ktora mamy w chacie to juz jak najbardziej mozemy zdecydowac. i jak ktos nie ma warunkow, to ich brac nie powinien i tyle.

[asiak_kasia]

Tyle, ze kawalerka kawalerce nierówna, moj brat mieszka w kawalerce, która ma 56m2-czyli więcej niz niejedno 2 pokojowe mieszkanie. dumnie się to "studiem" nazywa :razz:

I co tu dużo kryć posiadanie chaty, ogrodu i dużego metrażu jest wygodniejsze przy psach-szczególnie w ilości 2-3 i więcej. I mnie wcale nie dziwi pytanie o wielkość mieszkania, bo o ile z małym buldożkiem mieszkanie na jednym pokoju jest całkiem wykonalne, o tyle kaukaza na takich "salonach" to już słabo widzie.