Mój szczeniak jest strasznie agresywny w stosunku do innych psów, i ludzi....

[firewar666]

Ma 2-4 miesiące (z schroniska), jest kundlem. W domu jest super.. Grzeczny, milusi... Kiedy przychodzą goście też jest dla nich miły... Ale jak wyjdziemy na spacer.... ;( Strasznie warczy na każdego kto przejdzie... Krzycze "Nie" ostrym tonem i ciągnę.. Po parokrotnym powtórzeniu przestaje warczeć na daną osobę/psa... Ale jak widzi następną... Od razu warczy, rzuca się na nią... P.S wczoraj gwałcił mojej siostrze nogę... Może to coś znaczyć.. Nie wiem..

Pomocy:shake:



P.S Mam go od 3 dni.

[xxxx52]

Krzyk i szarpanie to zachowanie jakie jest niedozwolone podczas wychowania zwierzecia.
Pies MUSI w tym najwazniejszym dla siebie okresie miec kontakty z innymi psami swojej grupy i starszymi kumplami.Moze mozliwie najwiecej zwalniaj go z linki niech sie pobawi i zaprzyjazni z innymi psami.Chodz z innymi opiekunami i ich psami na spacery o okreslonej godzinie.Najczesciej psy zle wychowane, w pozniejszym wieku zle zachowuja sie bedac na lince ,ale bez linki sa zupelnie inne.
Zapisz siebie ze swoim nowym czlonkiem rodziny do psiego przedszkola .Tam nabierze dobrych manier i Ty nauczysz sie jak sie prawidlowo postepuje ,wychowuje sie psa.
Poza tym jakiej mieszanki jest Twoj pupil ? wiek schronisko tylko ocenilo na ca.2-4 miesiecy ?
Szczeniak musi miec bardzo duze kontakty z innymi psami ,ale mozna uczyc juz stopniowo dobrych manier ,jak podczas spacerow jak:na horyzoncie widzisz innego psa odciagasz uwage swojego psiaka poprzez np.rzut pileczki ,czy odciagniesz uwage smakolykiem.Ale to jeszcze jest ossek i nauke nalezy wprowadzac stopniowo .Krzykiem i szarpaniem niczego psa nie nauczysz.

[evel]

Idź na szkolenie albo sami zacznijcie go wychowywać w domu.

[Beatrx]

w wychowaniu psa są ważne dwie rzeczy: jedna to pokazanie, czego nie wolno a druga to pokazanie jak się zachowywać należy. jeśli karcisz psa za coś to pokaż mu jak ma się w tej sytuacji zachować, czego od niego oczekujesz. pamiętaj, że on warczy, bo się boi. będąc w schronisku nie zaznał człowieka, nie miał okazji poznać świata więc teraz z lęku woli atakować pierwszy w myśl zasady "najlepszą obroną jest atak".
wyjdź z nim na podwórko, wyładuj kieszenie kawałkami cieniutko pokrojonej parówki, usiądź gdzieś z boku tak, żeby pies widział ludzi ale żeby nie miał styczności bezpośrednio z nimi i niech się gapi. za każdym razem jak człowiek pojawia się na horyzoncie a pies zachowuje spokój to go chwal i nagradzaj plasterkiem parówki. w miarę zbliżania się człowieka nadal go chwal jak zachowuje spokój i nagradzaj. po jakimś czasie pies skojarzy pojawienie się człowieka z żarciem i będziesz mógł przejść dalej, bliżej ludzi.
póki co nie pozwalaj na sytuacje, kiedy ktoś was zaczepia "bo taki słodki szczeniaczek' i chce Ci pieska głaskać, tak samo pilnuj, żebyś nie trafił na jakiegoś idiotę, który widząc zachowanie psa jeszcze dodatkowo go rozjuszy np. tupiąc czy krzycząc.
ucz szczeniaka też podstawowego posłuszeństwa: siad, waruj, równaj, stój, do mnie, aport i baw się z nim. pamiętaj, ze wszystko co zrobisz teraz zaowocuje w przyszłości.

[firewar666]

[quote name='xxxx52']Krzyk i szarpanie to zachowanie jakie jest niedozwolone podczas wychowania zwierzecia.
Pies MUSI w tym najwazniejszym dla siebie okresie miec kontakty z innymi psami swojej grupy i starszymi kumplami.Moze mozliwie najwiecej zwalniaj go z linki niech sie pobawi i zaprzyjazni z innymi psami.Chodz z innymi opiekunami i ich psami na spacery o okreslonej godzinie.Najczesciej psy zle wychowane, w pozniejszym wieku zle zachowuja sie bedac na lince ,ale bez linki sa zupelnie inne.
Zapisz siebie ze swoim nowym czlonkiem rodziny do psiego przedszkola .Tam nabierze dobrych manier i Ty nauczysz sie jak sie prawidlowo postepuje ,wychowuje sie psa.
Poza tym jakiej mieszanki jest Twoj pupil ? wiek schronisko tylko ocenilo na ca.2-4 miesiecy ?
Szczeniak musi miec bardzo duze kontakty z innymi psami ,ale mozna uczyc juz stopniowo dobrych manier ,jak podczas spacerow jak:na horyzoncie widzisz innego psa odciagasz uwage swojego psiaka poprzez np.rzut pileczki ,czy odciagniesz uwage smakolykiem.Ale to jeszcze jest ossek i nauke nalezy wprowadzac stopniowo .Krzykiem i szarpaniem niczego psa nie nauczysz.[/QUOTE]

Ale jak go nauczyć, żeby poznawał?

[firewar666]

[quote name='evel']Idź na szkolenie albo sami zacznijcie go wychowywać w domu.[/QUOTE]
no ok ale jak?

[firewar666]

[quote name='xxxx52']Krzyk i szarpanie to zachowanie jakie jest niedozwolone podczas wychowania zwierzecia.
Pies MUSI w tym najwazniejszym dla siebie okresie miec kontakty z innymi psami swojej grupy i starszymi kumplami.Moze mozliwie najwiecej zwalniaj go z linki niech sie pobawi i zaprzyjazni z innymi psami.Chodz z innymi opiekunami i ich psami na spacery o okreslonej godzinie.Najczesciej psy zle wychowane, w pozniejszym wieku zle zachowuja sie bedac na lince ,ale bez linki sa zupelnie inne.
Zapisz siebie ze swoim nowym czlonkiem rodziny do psiego przedszkola .Tam nabierze dobrych manier i Ty nauczysz sie jak sie prawidlowo postepuje ,wychowuje sie psa.
Poza tym jakiej mieszanki jest Twoj pupil ? wiek schronisko tylko ocenilo na ca.2-4 miesiecy ?
Szczeniak musi miec bardzo duze kontakty z innymi psami ,ale mozna uczyc juz stopniowo dobrych manier ,jak podczas spacerow jak:na horyzoncie widzisz innego psa odciagasz uwage swojego psiaka poprzez np.rzut pileczki ,czy odciagniesz uwage smakolykiem.Ale to jeszcze jest ossek i nauke nalezy wprowadzac stopniowo .Krzykiem i szarpaniem niczego psa nie nauczysz.[/QUOTE]
i jak mam go zwalniać z linki, skoro rzuca się na inne psy?!

[Sybel]

Po co masz psa, skoro nie masz bladego pojęcia, jak się nim zajmowac, jak go wychować? Czym go karmisz, jak z nim pracujesz, w ogóle jak spędzacie dzień? Masz tu forum PEŁNE informacji, masz masę materiałów szkoleniowych w sieci, poczytaj o szkoleniu pozytywnym, o treningu skupienia psa na opiekunie, o powtarzaniu poleceń, o odwrażliwianiu na bodźce. I o przedszkolach dla szczeniąt - zapisz się na jakies zajęcia w swojej okolicy, nauczysz się, jak nalezy się obchodzić z psem.

[ulvhedinn]

Ja już nawet nie mówię, że między 2 a 4 miesiące jest zasadnicza różnica, widoczna na pierwszy rzut oka dla kazdego obeznanego z psami......

[xxxx52]

[quote name='firewar666']i jak mam go zwalniać z linki, skoro rzuca się na inne psy?![/QUOTE]
spraw sobie linke 15 metrowa i zobacz jak bedzie sie zachowywal kiedy bedzie w poblizu piesek.Pociagnij linke tylko wtedy i powiedz nie wolno kiedy twoj pies napadnie psa innego.
Idz na plac z psem i ta linka kiedy jest wkolo duzo psow i zaobserwuj jak on bedzie sie na tej dlugiej luznej lince zachowywal bedac w pomiedzy kilku psow.

jak on sie zachowuje kiedy do twojego domu przychodzi kolezanka ze swoim psem?
co myslisz o pojsciu z psiakiem dp psiej szkoly?

Edited July 30, 2013 by xxxx52

[firewar666]

[quote name='xxxx52']spraw sobie linke 15 metrowa i zobacz jak bedzie sie zachowywal kiedy bedzie w poblizu piesek.Pociagnij linke tylko wtedy i powiedz nie wolno kiedy twoj pies napadnie psa innego.
Idz na plac z psem i ta linka kiedy jest wkolo duzo psow i zaobserwuj jak on bedzie sie na tej dlugiej luznej lince zachowywal bedac w pomiedzy kilku psow.

jak on sie zachowuje kiedy do twojego domu przychodzi kolezanka ze swoim psem?
co myslisz o pojsciu z psiakiem dp psiej szkoly?[/QUOTE]
Warczy na tego psa kolezanki.
Z linką też agresywny, ale mniej.
W pobliżu nie ma.

[firewar666]

[quote name='ulvhedinn']Ja już nawet nie mówię, że między 2 a 4 miesiące jest zasadnicza różnica, widoczna na pierwszy rzut oka dla kazdego obeznanego z psami......[/QUOTE] ale ja obeznany nie jestem, to mój pierwszy pies -,-

[firewar666]

Szukałem... nigdzie nie ma jak nauczyć szczeniaka kontaktów z innymi. Mam pojęcie, pies jestgrzeczny, dopoki nie zobaczy innego.

[Beatrx]

przede wszystkim znajdź zrównoważone, dorosłe psy, które nie będą nachalne czy nie odpowiedzą na pyskówki szczyla. i rób tak jak radziłam z uczeniem psa spokoju przy ludziach.

[ulvhedinn]

Tak naprawde idealny byłby zrównoważony dorosły pies, UMIEJĄCY odpowiedzieć na wyskoki szczeniaka.

[Sybel]

Znalazłam na przykład:

[QUOTE][h=1]Zasady socjalizacji szczeniąt. Złota 12 socjalizacji. Jak przyzwyczajać szczeniaczka do świata.[/h] Przez pierwsze 5-6 tygodni życia pieska jego najważniejszym nauczycielem jest matka. Kiedy młody psiak zaczyna poznawać świat wszystkimi zmysłami i na własnych łapach, wtedy człowiek powinien stać się jego przewodnikiem. Wraz z pojawieniem się szczeniaka w rodzinie (8. tydzień życia) człowiek staje się odpowiedzialny za jego rozwój i wychowanie.
Ten okres, w którym psiaczek uczy się norm i wzorców zachowań obowiązujących w psim i ludzkim społeczeństwie, oswaja się z nowymi zjawiskami i środowiskiem, nazywany jest socjalizacją. U psów trwa ona od momentu urodzenia do 14-16 tyg. życia, w zależności od typu psa.
Margareth Hughes opracowała zasadę [B]ZŁOTEJ 12[/B], której zastosowanie jest niezbędne dla prawidłowego rozwoju psa. Wg tej zasady szczeniak w okresie socjalizacji powinien:

[LIST=1]
[*]poznać co najmniej 12 różnych powierzchni: trawa, beton, śliska podłoga....
[*]bawić się minimum 12 różnymi przedmiotami: gryzaki, piłki, piszczące zabawki...
[*]poznać co najmniej 12 różnych miejsc: las, łąkę, parking samochodowy...
[*]poznać co najmniej 12 różnych odgłosów: płaczące dzieci, odkurzacz, dźwięki samochodów...
[*]bawić się z co najmniej 12 różnymi osobami: dzieci, osoby starsze, osoby poruszające się o lasce...
[*]poznać co najmniej 12 szybko poruszających się przedmiotów: samochód, motor, rolki…
[*]sprostać co najmniej 12 różnym wyzwaniom: wejść do metra, pokonywanie niskich przeszkód (np. agility), zejść ze schodów...
[*]być dotykanym przynajmniej w 12 różnych miejscach przez właściciela i rodzinę: głaskanie za uszami, wkładanie ręki do pyska, dotykanie nosa...
[*]jeść z co najmniej 12 różnych pojemników: miski plastikowe i blaszane, z ręki, kongi
[*]bawić się z co najmniej 12 różnymi psami: szczeniakami i dorosłymi, dużymi i małymi, psami i sukami...
[*]zostać przynajmniej 12 razy samemu z dala od rodziny i opiekunów, przez około 4-45 minut (stopniowo wydłużamy czas)
[*]przynajmniej 12 razy być przewiezionym samochodem lub innymi środkiem komunikacji
[/LIST]
Wszystko, co pies pozna w okresie socjalizacji – pod warunkiem, że będzie to doświadczenie przyjemne lub neutralne – zaakceptuje i uzna za zwyczajne. Nie będzie się tego bał w przyszłości, co znacznie ułatwi mu życie w ludzkim świecie, a i właścicielowi zaoszczędzi dużo stresów.
Wszystkie ćwiczenia z zakresu ZŁOTEJ 12 warto stosować w formie zabawy, ale jeśli zauważysz, że któreś z nich są dla szczeniaczka nieprzyjemne, od razu je przerwij, potem zmniejsz wymagania i powtórz zadanie. Nie żałuj smakołyków, jeśli psu uda się jakieś trudne ćwiczenie, chwal go też entuzjastycznie i zachęcaj do pokonywania trudności.

[/QUOTE]

[QUOTE][B][SIZE=5]Socjalizacja
-[/SIZE][SIZE=4] czyli jak sprawić, żeby ze słodkiego szczeniaczka nie wyrosła bestia?[/SIZE][/B] [FONT=Arial][SIZE=2][COLOR=#000000]Szczenię nie rodzi się ze świadomością, że jest psem. Nie jest też "zaprogramowane" do koegzystencji z ludźmi. Musi się tego wszystkiego nauczyć. W pierwszych miesiącach życia psa zachodzą procesy, które zaważą na jego późniejszym stosunku do własnego gatunku i innych gatunków - w tym ludzi. Z czasem "okno" socjalizacji zamyka się, a straty są często nie do nadrobienia. [/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Arial][SIZE=2][COLOR=#000000]Socjalizacja z własnym gatunkiem rozpoczyna się około 3-go tygodnia życia i trwa do 11-17-ego tygodnia (zależy to zarówno od czynników wewnętrznych, jak i zewnętrznych). Izolacja szczenięcia od innych psów w tym okresie może doprowadzić do częściowego lub całkowitego upośledzenia jego późniejszych relacji z psami (lęku, agresji, zaburzonych zachowań seksualnych). [/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Arial][SIZE=2][COLOR=#000000]Socjalizacja z człowiekiem jest możliwa dzięki szczenięcej ciekawości świata. Przebiega ona łatwo od 3-go do 5-go tygodnia życia. Po tym okresie do około 9-go tygodnia u szczeniąt zaczyna narastać lęk przed nieznanym i odnoszą się one z większą rezerwą do przedstawicieli innych gatunków. W pewnym momencie socjalizacja staje się niemożliwa. Za granicę tę przyjmuje się wiek 14 tygodni: pies, który do tego momentu nie miał kontaktu z człowiekiem, prawdopodobnie nie będzie w stanie go nawiązać już nigdy. Należy podkreślić, że socjalizacja międzygatunkowa u psów dotyczy jedynie konkretnych typów, a nie wszystkich przedstawicieli danego gatunku. Musi być ona cały czas wzmacniana, aby uniknąć desocjalizacji. Podatność na udomowienie zależy między innymi od rasy. [/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Arial][SIZE=2][COLOR=#000000]Rola hodowcy w procesie socjalizacji szczenięcia jest nie do przecenienia: zazwyczaj to on jest pierwszym przedstawicielem obcego gatunku, z którym szczenię ma kontakt. Jeżeli kontakt ten jest ograniczony lub zubożony, przyszły właściciel będzie musiał włożyć znacznie więcej wysiłku w przysposobienie psa do życia w ludzkim świecie. Troskliwy hodowca ma też świadomość, że układ nerwowy szczenięcia potrzebuje różnorodnych bodźców stymulujących jego rozwój. Miot odchowywany w komórce jest pozbawiony takich możliwości. Innymi słowy szczenię wychowane w warunkach ubogich w bodźce nigdy nie rozwinie w pełni swego potencjału intelektualnego i może gorzej odnajdować się w nowych sytuacjach. Dlatego też wybór odpowiedniej hodowli, prowadzonej przez zaangażowaną, świadomą osobę, to sprawa absolutnie kluczowa. Praca, którą hodowca wkłada w szczenię, procentuje przez całe życie zwierzęcia. [/COLOR][/SIZE][/FONT]
[FONT=Arial][SIZE=2][COLOR=#000000]Zwykle jednak mały piesek trafia do nowego domu mając 8-10 tygodni. Z jednej strony łatwiej wytworzyć mu więź z nową ludzką rodziną, z drugiej zaś jego rozwój psychiczny nadal trwa i nawet najlepszy potencjał może zostać zaprzepaszczony. Mając na względzie prawa rządzące socjalizacją międzygatunkową, właściciel powinien zapewniać psu jak najwięcej kontaktów z wszelkimi "typami" ludzkimi: to, że pies na co dzień przebywa z dorosłymi nie znaczy wcale, że będzie się czuł komfortowo w towarzystwie dzieci. Zwierzak powinien oswoić się z dziećmi, dorosłymi, osobami starszymi, osobami poruszającymi się o kulach lub na wózku, z ludźmi nietypowo ubranymi, w kapeluszach, w okularach, w długich płaszczach, pod parasolami, na rowerach, na wrotkach, etc. Niestety wszelkie zaniedbania wcześniej czy później dają o sobie znać, często w przykry sposób. Nie wystarczy jednorazowa "prezentacja": socjalizacja jest procesem ciągłym. Każde spotkanie powinno być zaaranżowane w taki sposób, aby szczenię wyniosło z niego pozytywne skojarzenia. Bardzo pomocne będą wszelkie nagrody. Nie wolno psa do niczego zmuszać: trzeba mu dać tyle czasu i przestrzeni, ile potrzebuje - pamiętajmy, że ograniczenie możliwości ucieczki smyczą samo w sobie może wywołać stres. Bardzo pożyteczna będzie znajomość sygnałów uspakajających używanych przez psy: szczenię poczuje się lepiej, jeśli podejdziemy do "dziwnej" osoby lub "strasznego" przedmiotu po łuku, a nie w linii prostej.
Labradory jako psy rodzinne mają w sobie znacznie więcej ufności w stosunku do obcych niż na przykład rasy stróżująco- obronne. Labrador ma charakter łagodny, jest z natury przyjazny ludziom. Labrador agresywny można powiedzieć nie jest labradorem zgodnym z wzorcem rasy.
Właściciel psa rasy obronno-stróżującej musi być przygotowany na niezwykle staranną, systematyczną i długotrwałą socjalizację. Zachowania takie jak oszczekiwanie osób pojawiających się znienacka w lesie są zwykle spowodowane nieufnością. Z niedbale zsocjalizowanego szczeniaka wyrośnie pies niepewny, który szybko może zamienić się w zwierzę agresywne.[/COLOR][B][COLOR=#000000]
[/COLOR]
[/B][/SIZE][/FONT][FONT=Arial][SIZE=2][COLOR=#000000]Spodziewamy się często, ze pies będzie bezwarunkowo akceptował wszelkie zabiegi pielęgnacyjne i lecznicze oraz dotykanie całego ciała. Niestety również i to nie jest wrodzoną umiejętnością. Musimy zwierzę nauczyć spokojnego zachowania przy obcinaniu pazurów, czyszczeniu uszu, dotykaniu łap, karku, ogona. Im wcześniej zaczniemy, tym łatwiej osiągniemy zadowalające efekty. Nigdy nie używamy siły (bodźce awersyjne jedynie umocnią psa w przekonaniu, że jest się przed czym bronić), zawsze dążymy do nagradzania pożądanych zachowań, posługujemy się "metodą małych kroczków" i respektujemy indywidualną wrażliwość zwierzęcia. Pamiętajmy, że ta nauka pozwoli nam na komfortowe i bezpieczne życie z czworonogiem.
Przystosowanie psa do życia w naszym świecie obejmuje także oswojenie go z wszelkimi zdobyczami cywilizacji. Warto przy tym wykorzystać okres naturalnej ciekawości eksploracyjnej szczeniąt. Młody pies powinien poznać środki lokomocji, odwiedzać w miarę możliwości sklepy, bary, ruchliwe skrzyżowania, przejścia podziemne, koncerty, pokazy lotnicze - im wcześniej zetknie się z wymienionymi sytuacjami, tym bardziej gładko się z tym oswoi. Nie zapominajmy, że w większości przypadków jednorazowe doświadczenie może nie wystarczyć. Ostatnią kwestią jest umożliwienie szczenięciu dalszej socjalizacji z własnym gatunkiem. Walki zabawowe z rówieśnikami nie tylko ćwiczą mięśnie, ale też uczą psiej etykiety i kontroli nad własnymi szczękami. Są absolutnie niezbędne dla wytworzenia identyfikacji z własnym gatunkiem i prawidłowego rozwoju psychicznego. Należy dać szczeniętom możliwość samodzielnego załatwiania własnych spraw, jednak kiedy zabawa staje się brutalna lub wręcz agresywna, najlepiej spokojnie rozdzielić pieski unikając "wieszania" na obroży i krzyków - powoduje to tylko niepotrzebne pobudzenie. Po rozdzieleniu można wziąć "agresora" na smycz i zafundować mu kilka nudnych minut - bez zabaw, smakołyków i naszej uwagi. Większość szczeniąt szybko kojarzy swoje zachowanie z jego konsekwencjami w postaci końca zabawy. Prócz zabaw ze szczeniętami młody pies powinien też mieć kontakt z osobnikami dorosłymi. Zawsze musimy się upewnić, że dorosły pies dobrze toleruje towarzystwo szczeniąt, aby maluchowi nie stała się krzywda - zarówno fizyczna, jak i psychiczna. . Dobrym pomysłem jest uczestniczenie w zajęciach psiego przedszkola. Warto poszukać takiej szkółki, w której na pierwszym planie stawia się szeroko rozumianą socjalizację: na naukę chodzenia przy nodze mamy mnóstwo czasu, a okno socjalizacji zamyka się bezpowrotnie.[/COLOR][/SIZE][/FONT]
[RIGHT] [FONT=Arial][I][COLOR=#000000]Marzena Gottwald - Hodowla Adorator [/COLOR][/I][/FONT]
[/RIGHT][/QUOTE]

[QUOTE][FONT=arial,helvetica,sans-serif][COLOR=#000000][SIZE=3]Spróbuję przeanalizować to, z czym szczeniak zapoznać się powinien:[/SIZE][/COLOR][/FONT]

[LIST]
[*][FONT=arial,helvetica,sans-serif][COLOR=#000000][SIZE=3][B]Różne powierzchnie[/B][/SIZE][/COLOR][/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif][COLOR=#000000][SIZE=3]. Niby nic strasznego, ale spróbujcie sprawić, żeby szczeniak wszedł na metalową kratkę, albo na kawałek blachy. To dla niego wielkie wyzwanie. Konia z rzędem każdemu, komu za pierwszym razem się to uda! Oczywiście bez wciągania malucha na siłę. Przydadzą się tutaj smakołyki. Można też w trakcie zabawy rzucić piłeczkę tak, żeby szczeniak przebiegł po nieznanym podłożu. Maluch zaaferowany zabawą zapewne w pierwszej chwili nie zorientuje się, ze pokonał swój strach, ale później będzie z tego szalenie dumny. [/SIZE][/COLOR][/FONT]
[/LIST]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif][COLOR=#000000][SIZE=3]Moja suka obawiała się tunelu. Kiedy w końcu odważyła się przez niego przejść, aż urosła z dumy. Teraz, jeśli tylko ma okazję przebiega przez niego z taką miną, jakby mówiła: „Zobaczcie jaka jestem dzielna! Teraz świetnie się bawię, a kiedyś tak się tego bałam!”[/SIZE][/COLOR][/FONT]

[LIST]
[*][FONT=arial,helvetica,sans-serif][COLOR=#000000][SIZE=3][B]Różne zabawki[/B][/SIZE][/COLOR][/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif][COLOR=#000000][SIZE=3]. Zabawki to coś co szczeniaki uwielbiają. Byle nie w nadmiarze. Jeśli zarzucimy malucha pluszakami, piłkami, kartonami, papierami, kluczami i zażądamy od niego super zabawy to przegramy. Powoli, powolutku (to trudne, bo czas nas goni). Rano piłeczki, popołudniu karton od butów, wieczorem może coś piszczącego. [/SIZE][/COLOR][/FONT]

[*][FONT=arial,helvetica,sans-serif][COLOR=#000000][SIZE=3][B]Różne miejsca[/B][/SIZE][/COLOR][/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif][COLOR=#000000][SIZE=3]. Robi się coraz trudniej. Jeśli myślicie, że zabierzecie psiaka na całodzienną wycieczkę, żeby zaliczyć ten punkt, przegraliście. Szczeniak wróci tak zmęczony i zestresowany, że nie będzie miał ochoty następnym razem wyjść z domu. Najlepiej, gdy pies czuje niedosyt. Jeśli podobało mu się w windzie i nie miał żadnych oporów, żeby nią zjechać i wjechać, jest dalej pełen ciekawości co mu zaproponujemy. Wracamy do domu i bawimy się znaną już mu piłeczką, albo gryzakiem. Niech szczeniak czeka z niecierpliwością co będzie dalej. Następnym krokiem może być garaż albo piwnica, albo samochód. Później mieszkanie cioci, babci albo koleżanki. [/SIZE][/COLOR][/FONT]
[/LIST]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif][COLOR=#000000][SIZE=3]Moja suka trafiła do mnie w wieku 8 tygodni. Nie mogła jeszcze nigdzie wychodzić z powodu braku szczepień. Na rękach wynosiłam ją na podwórko, przed dom, żeby sobie popatrzyła na świat. Ale największe dla niej wyzwanie stanowiło mieszkanie. Postanowiłam, że nie będę jej zmuszać do obejrzenia wszystkich pomieszczeń od razu. Dwa dni zajęło jej samodzielne odkrywanie nowych miejsc. Miałam wtedy wakacje, więc obserwowałam jak sobie radzi i jaka jest dumna, kiedy przełamywała kolejne obawy. [/SIZE][/COLOR][/FONT]

[LIST]
[*][FONT=arial,helvetica,sans-serif][COLOR=#000000][SIZE=3][B]Różne osoby[/B][/SIZE][/COLOR][/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif][COLOR=#000000][SIZE=3]. Kolejny stopień trudności. Nie możemy przecież zwołać zebrania znajomych i przyjaciół. Dobrze jest mieć odwagę i prosić niekiedy nieznajomych na ulicy, żeby podali smaczek naszemu pupilowi i pogłaskali go. Jeśli zauważymy, że nasz szczeniak nie obawia się dzieci, że nie przeszkadza mu hałas, to spróbujmy poznać go ze [/SIZE][/COLOR][/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif][COLOR=#000000][SIZE=3]staruszką albo z brodatym mężczyzną. Jeśli jednak zauważymy objawy stresu, dajmy mu odpocząć[/SIZE][/COLOR][/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif][COLOR=#000000][SIZE=3]. [/SIZE][/COLOR][/FONT]

[*][FONT=arial,helvetica,sans-serif][COLOR=#000000][SIZE=3][B]Różne odgłosy[/B][/SIZE][/COLOR][/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif][COLOR=#000000][SIZE=3]. Pies ma dużo lepszy słuch od nas, trzeba być bardzo ostrożnym, żeby nie wyrządzić mu krzywdy. Są płyty ze specjalnymi nagraniami różnych odgłosów, które można szczeniakowi puszczać z różnym natężeniem dźwięku. Można też zabierać pupila w miejsca, gdzie owe odgłosy usłyszy, pilnie go jednak obserwując i oddalić się gdy zauważymy objawy zmęczenia i stresu. [/SIZE][/COLOR][/FONT]
[/LIST]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif][COLOR=#000000][SIZE=3]Jeden z moich psów był słabo socjalizowany. Trafił do mnie w wieku 4 miesięcy. Mieszkał na wsi, na podwórku, gdzie panowała cisza i spokój. Trudno było mu przyzwyczaić się do dźwięku telewizora i radia. Przez kilka tygodni oglądałam wiadomości siedząc pół metra przed ściszonym do maksimum telewizorem, żeby zbyt głośny dźwięk nie drażnił czworonoga. [/SIZE][/COLOR][/FONT]

[LIST]
[*][FONT=arial,helvetica,sans-serif][COLOR=#000000][SIZE=3][B]Różne, szybko poruszające się przedmioty[/B][/SIZE][/COLOR][/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif][COLOR=#000000][SIZE=3]. To już wyższa szkoła jazdy, bo jeśli pies nie będzie się bał przejeżdżającego roweru, to zapewne zechce za nim pobiec. W takiej sytuacji świetnie jest, jeśli równolegle z socjalizacją ćwiczyliśmy budowanie więzi i skupianie psa na sobie. [/SIZE][/COLOR][/FONT]

[*][FONT=arial,helvetica,sans-serif][COLOR=#000000][SIZE=3][B]Różne wyzwania[/B][/SIZE][/COLOR][/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif][COLOR=#000000][SIZE=3]. Najlepiej sprawdzi się tu udział w zajęciach w dobrym psim przedszkolu. Tam szkoleniowiec poprowadzi naszego pupila.[/SIZE][/COLOR][/FONT]

[*][FONT=arial,helvetica,sans-serif][COLOR=#000000][SIZE=3][B]Jedzenie z różnych pojemników i w różnych miejscach[/B][/SIZE][/COLOR][/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif][COLOR=#000000][SIZE=3]. Jeśli szczeniak jest łakomczuchem, ten punkt nie sprawi nam większych trudności. Jeśli jednak okaże się, że obawia się papierowej torebki, zapakujmy tam coś pachnącego i dobrego. [/SIZE][/COLOR][/FONT]

[*][FONT=arial,helvetica,sans-serif][COLOR=#000000][SIZE=3][B]Zabawy z różnymi psami[/B][/SIZE][/COLOR][/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif][COLOR=#000000][SIZE=3]. Kolejny argument, żeby znaleźć dobre psie przedszkole. Tam szkoleniowiec zadba, żeby szczeniaki poznały inne szczeniaki i różnej wielkości dorosłe psy, przy których nasz maluch będzie mógł bezpiecznie się pobawić.[/SIZE][/COLOR][/FONT]

[/LIST]
[/QUOTE]