Jump to content
Dogomania

Apis


erunpar

Recommended Posts

wczoraj po długiej chorobie podjęłam decyzję o uśpieniu mojego najukochańszego psiaka. Apis był ze mną przez prawie 12 lat. To połowa mojego życia. Był moim przyjacielem, kumplem i pocieszycielem. Ciągle nie dociera do mnie to, że nigdy go już nie zobaczę. Pustka w domu i w sercu jest nie do opisania..

Link to comment
Share on other sites

Guest Elżbieta481

Życzę Tobie,aby czas przyniósł ukojenie..Życzę abyś odzyskała spokój....Życzę tego czego nam nigdy nie udało się osiągnąć po tym jak odszedł Gucio.
Waldemar

Link to comment
Share on other sites

Guest Elżbieta481

Wspomnienia zawsze bolą,bo są tylko wspomnieniami,a nie rzeczywistością...Tęsknisz?Ja tęsknię tak,że zapłakałbym za tym co utracone,ale podobno faceci nie płaczą...Tylko umierają z tęsknoty za utraconym bezpośrednio rajem...Teraz to jest tylko szara rzeczywistość-nasza bez Gucia Twoja bez Apisa...Wiesz kiedyś myślałem,że z bólu człowiek umiera-nieprawda,człowiek żyje dalej..
Pozdrawiam serdecznie
Waldek

Link to comment
Share on other sites

Wydaje mi się,że z dnia na dzień jest coraz gorzej..coraz mniej "przeszkadzają" mi jego rzeczy,to nie one wywołują żal..tylko świadomość że go już nie ma. i nie będzie. już nigdy :( nie wiem czy dotarło to do mnie już całkowicie..łapię się czasami na myślach " mój Apis to.." "mój pies.." a przecież nie mam już psa..nie mam go...

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...