madiaxx

Witam, Piszę gdyż mam niesamowity problem z psią zazdrością. Od początku. Jeszcze mieszkając z rodzicami i chodząc do gimnazjum, 8 lat temu moi rodzice kupili psa - yorka. Oczywiście pierwszy pies w domu, rozpieszczaliśmy go (nasz błąd), oczko w głowie. Po 5 latach do domu zawitał nowy pies, również york. Mały oczywiście pchał się do starszego, ten już w tamtym momencie okazywał zazdrość ale nic szczególnego nie robił, po prostu nie chciał się z nim bawić itp.. Staraliśmy się obydwóm okazywać tyle samo uwagi. Starszy przyzywczaił się po czasie do małego i w tym momencie, po prawie 3 latach bawią się, starszy broni małego, jest naprawdę ok. Wyprowadziłam się od rodziców, zakupiłam psa. Nie jest to york. Byłam ze szczeniakiem u rodziców, młody york szczekał bo boi się obcych psów, no i oczywiście starszy był zazdrosny. Szczeniak najpierw powąchał starszego a potem, nie wiem, chyba chciał się bawić i możliwe że lekko go chapnął czy pociągnął za włosy, bo starszy zawarczał i rzucił się z zębami. Byłam tam jeszcze pół godziny i starszy cały czas pokazywał do niego ząbki. A młodszy york cały czas szczekał, on groźny nie jest, inaczej był wychowany. Myślę, że starszy chciał go też bronić, no bo szczekaniem młody okazywał strach. Problem w tym, że chciałabym aby chłopaki się dogadali, ale nie chcę narażać szczeniaka na pogryzienie przez starszego... Nie wiem, jakimi krokami do tego odpowiednio podejść, czy najpierw zaprzyjaźnić tego młodszego yorka ze szczekaniem, pokazać że on mu nic nie zrobi, a dopiero potem ze starszym? Bardzo proszę o pomoc...