Leaderboard

Rozmawiałam z Pania. Wczoraj Natka miała cięzki dzień, przy każdej próbie wyjścia z domu siusiała pod siebie a cała noc miała potworna biegunke, więc Państwo tylko biegali góra dół:( Dziś jest o niebo lepiej, juz na spacerki śmiga. Na smyczy nie chce się załatwić, ale Państwo mają kawałek ogródka za domem i tam ja puszczaja to robi co potrzeba. Z kotkami dogadał się od razu. Ogólnie mało je, dzis tylko troszke ryżu z mięskiem i juz te kupki się poprawiły, ale Pani powiedziała, że jak dziś w nocy będzie dalej biegunka to jutro pojada do weterynarza. Powiedziałam Pani, że to tez może być ze stresu, ze mniany miejsca i jednak troche bardziej ruchliwej okolicy niż u Hani. Mam nadzieje, że z każdym dniem sunia poczuje się bezpieczniej. Poza tym Pani powiedziała, że sunia jest cudowna. Troszkę strachliwa, ale widac poprawę więc jest dobrze. Upatrzyła sobie miejsce na kanapie i ogólnie bardziej chodzi za Panem:)

U nas wiosnę dopiero troszkę słychać ale Pomadka do zdjęć pozowała:-)część w ruchu bo sunię energia rozpiera :-)

Witajcie. Sunia już wybrana i jedzie z Murką i jej TZ do weta.

Coś nikt nie zagląda do Malwinki, ale wstawimy nieco nowych zdjęć, a co :)

Wyszłam dzisiaj z panną Miką poza posesję. Pochodziłyśmy trochę po "naszej" spokojnej uliczce, a potem z bliska pokazałam jej bardziej ruchliwą ulicę. Jak na pierwszy raz było bardzo dobrze. Mika się boi, ale jednocześnie jest wszystkim zainteresowana i to bardzo jej pomaga. Chyba największym jej problemem jest człowiek i relacje z nim. Reaguje lękiem na szybkie, gwałtowne, niespodziewane ruchy. Jest pojętna, można nawiązać z nią kontakt i dotrzeć do niej, ale wszystko z umiarem i na spokojnie. Zaraz wstawię kilka zdjęć.

Karuś to bardzo mądry piesek, tylko wygląda na to, że nikt go niczego wcześniej nie uczył albo niewiele. W każdym razie kocha dom i bardzo chce w nim pozostać, więc się stara. Uczeń z niego pilny i pojętny. Przetestował już wszystkie chyba dostępne mu wersje "skok do łóżka" i zrozumiał, że ma przecież własne, bo tylko z niego nikt go nie wypędza i nie wyprasza. No, może tylko Pikuś, ale są dwa legowiska na wymianę, więc zawsze jedno jest wolne ;). Wprawdzie bardziej mu pasowała duża miednica ze swetrami młodej pani przeznaczonymi do prania, bo to wymarzone legowisko z zapachami, a że stało na podłodze, to samo zapraszało do zajęcia. No ale niestety, okazało się, że pan sobie nie życzy, żeby Karuś tam się wylegiwał, więc pewnie sam postanowił je zająć. I tak piesek wrócił na swoje. Stara się towarzyszyć mi wszędzie i bacznie obserwuje, co robię. Jeśli mówię: "Wyjdź!", grzecznie wychodzi. Rozumie już wołanie "Chodź" i wie, że Karuś, to on. Jedzenie wciąż jest u niego priorytetem i trzeba go wręcz odpychać od miski, żeby pozwolił nasypać do niej chrupek. Jak tylko może, poluje na jedzenie koleżeństwa, więc najpierw to on dostaje jedzenie, a potem staramy się go wypuścić na dwór albo zamknąć w pokoju, gdy przyśnie (szybko zasypia) i dopiero karmimy pozostałe psy. Na dwór wychodzi, gdy czuje potrzebę, razem z innymi psami, a te są wypuszczane często w ciągu dnia. Nie za każdym razem jednak Karuś chce wyjść, ciągle chyba obawia się, że już go na dworze zostawią, no i wciąż u nas zimno. Szczególnie wieczorem sobie nie życzy żadnego wychodzenia i pan przysłowiowymi wołami, czyli na rękach, wystawia go na ostatnie siusiu, bo pewnie wstawałby z kurami i nie dał spać albo załatwiłby się w domu rano. Zdarzyło mu się to tylko raz, nawet nie wiemy, w którym momencie. Poza pierwszym znaczeniem terenu i tym jednym siusiu nie załatwił się w domu. Na dworze bawi się z koleżeństwem i zaczął już z nimi szczekać. Ładny ma szczek, nie jazgocze. U weta jeszcze nie był, czekamy na całkowite ocieplenie i rozpuszczenie śniegu, bo po ulicy chodzę z chodzikiem i nie chce mi się brnąć przez zlodowaciałą bryłę (u nas śniegu na ogół miasto nie sprząta). Na wycieczkę samochodem za blisko, tylko kilka minut drogi. Niemniej nie chodzi już w kapturku, szew się zrósł i wreszcie piesek może się domyć, co czyni często i chętnie. Wciąż jednak saneczkuje, a jest odrobaczony drugą serią aniprazolu, więc widocznie potrzebuje czyszczenia gruczołów. Tymczasem staramy się nie wpuszczać go na dywany albo wypraszamy, gdy zaczyna się jakaś akcja. Karo jest karny i od razu się słucha. Gdy się go za coś karci, przywiera do podłogi albo pokazuje brzuszek, ale od razu przyswaja, o co chodzi i stara się nie powtarzać błędów. Zwyczajnie, uczy się domu i jego zwyczajów, już kocha ten dom (także jako możliwość przebywania pod dachem) i swoje stado, więc robi, co może, by się dostosować. Nawet swój niemyty zapach prawie od razu stracił i spokojnie można z kąpielą czekać, aż się całkiem ociepli. No to się napisałam :). Czas do roboty, a piesek będzie "robił" ze mną, zwłaszcza w kuchni. Oj, jak on lubi tę kuchenną robotę :)!

Na pewno skorzystamy:) Tymczasem zadzwoniła dziewczyna z Wrocławia, z którą rozmawiałam we wtorek - jest zdecydowana na adopcję Homerka:) Dziewczyna mieszka sama, jest terapeutką, przyjmuje w domu, więc Homerek nie byłby długo sam. Na wszelkie wyjazdy ma zamiar zabierać swoje szczęście. Dziewczyna wydaje się bardzo ciepła, pięknie i czule mówi o zwierzętach; w domu był owczarek, odszedł ze starości. Na razie tyle, piszę prośbę o wizytę do Poker:)

Nie wiem czy uda mi się wstawić fotki, nie potrafię wejść na ostatnią stronę, nie mogę zatem przeczytać ostatnich postów. U nas ok, czekam aż dogo znormalnieje. Jeśli Mimiśka ma wydarzenie na FB to dajcie mi na pw namiary, bo dogo to teraz jakiś kosmos. No to próbuję z fotkami.

Dzwonił domek Inki/Dobrusi. Wszystko w należytym porządku!! Sunia spokojna, z merdającym ogonkiem, na spacery chętnie wychodzi ze starszym synem. Pani twierdzi, ze ona przepada za chłopakami bardziej niż za nią...Młodszego uwielbia!! Śpi u niego w pokoju, razem sie z nim "uczy", odprowadza na dodatkowe zajęcia i odbiera go. Jak tego wszystkiego słuchałam, to po prostu serce mi sie radowało!! Pani Agnieszka zakończyła rozmowę stwierdzeniem, że tułaczka suni juz się skończyła!! Ona ma juz SWÓJ DOM!!

Bogduniu, z wielką przyjemnością bym to zrobiła, gdybym tylko miała taką moc. to napiszę coś jeszcze, co mnie bardzo ujęło..Pani Agnieszka wie, że Inusia jest ostrożna do mężczyzn. TZ pani pracuje za granicą i niedługo przyjedzie. Aby oswoić Inusię z głosem pana, ten "rozmawia" z sunią przez skypa!!! Woła ją, nazywa pieszczotliwie... Inusia nastawia uszu, przekrzywia głowę i słucha....

Dzięki lajkowi Nesiowatej udało mi się tu dostać. Popróbuję Waszych patentów, ale generalnie to co się porobiła że strony nie działają i trzeba jakimiś opłotkami się do wątków dostawać??? Ta biała kotka to Bianka, Mimisia ostatnio jej nadokuczała i Bianka się wściekła, zaczęła polować na Mimisię, musiałam czuwać, na razie wszystko wróciło do normy. Teraz zbratała się z Kitusiem (kotka), zobaczymy jak długo potrwa ta przyjaźń. Mimisia nadal totalnym cykorem podszyta, ale jest lepiej, jednak napady panicznego strachu z niewiadomych powodów cały czas nam towarzyszą. Jednak mimo strachu, do wyjścia przychodzi do drzwi, kuli się przy przypinaniu smyczy ale w tym strachu jest dzielna :) Strachy kryją się wszędzie, w zabawkach, trawach, liściach, piłkach i w ogóle we wszystkim, tak reaguje Mimi Już nie sikamy raz a bez końca, tylko po psiemu poprawiamy po innych, dostajemy głupawek na spacerkach, gonimy kury...do pewnego momentu, bo jak kura rozłoży skrzydła to staje się potworem i trzeba uciekać ;) Mimisi w główce się telepie, raz weźmie smaczka z ręki, raz ucieka w popłochu. Generalnie jednak to Mimi jest wesołym psiaczkiem i tak sobie żyjemy Tysiu, trzymam kciuki za kolokwium

Robi jest bardzo grzeczną, spokojną suczką. W schronisku była od 2012 r. Jest koszmarnie chuda:( ma zakażenie układu moczowego oraz kryształy w moczu. Ma też we krwi stan zapalny (być może chodzi o układ moczowy) oraz nadwyrężoną wątrobę. Sunia w uszach miała bagno - zaawansowana grzybica. Tu fotki jeszcze u weta: Tu już u nas, została wykąpana u weta i dosycha w łazience. Momentalnie spodobało się jej w domu - pierwszy spacer i wciąż ciągnęła do drzwi. Musiała się wymarznąć strasznie:(

Wczoraj Kasia dużo mi opowiadała o suni- z obserwacji- Gracja boi sie schodów i w ogóle po nich nie wchodzi, boi się tez lampy od aparatu. A z ciekawostek. Gracjella miała schudnąć a tymczasem brzuszek jej rośnie. Spryciula nauczyła się sama otwierać pojemnik na karmę i zdazyło jej się podjeść do oporu. Potem Kasia wniosła pojemnik na piętro gdzie Gracja nie zajrzy bo przecież boi się schodów:) Ale wczoraj- pewnie z rozpaczy po wyjeździe Lalki- ściągnęła sobie pojemnik z czymś lepszym, ze smaczkami, sama otworzyło wieczko i wsunęła do ostatniego okruszka:) gdy Kasia wróciła Gracja była juz jak balonik. Jeszcze wodą dopiła i poszła spać:) Dziś o dziwo nic nie chciała jeść :)... ale sensacji żołądkowych nie było. Ale agentka- bystra jest i inteligentna naprawde no i ...dla jedzenia zrobi wszystko:) :)

Już w zeszłym roku postanowiłam wyciągnąć suczkę z likwidowanego schroniska w Krzesimowie. W końcu przyszedł czas aby to postanowienie zrealizować a właściwie rzucić się na głęboką wodę. Rozmawiałam z Murką i wolontariuszką p. Majką. Wyboru dokona Murka za co bardzo jej dziękuję. Ze względu na ilość moich deklaracji suczka musi być nieduża i do 5 lat. W Krzesimowie nie ma już małych, adopcyjnych suczek . Kasia wybrała średnią, czarną, sześcioletnią Sagę, znalezioną w worku razem z piątką rodzeństwa. W schronisku od sześciu lat. Mam nadzieję, że dogomaniacy wspomogą mnie i razem uda nam się znaleźć zagubiony dom. Każda sympatyczna aktywność na wątku będzie mile widziana. Sunia będzie czekać na dom w hotelu u Murki. Skarbnik : Jo37 Saga otrzymała wsparcie od Fundacji ZEA na zabiegi weterynaryne.

Do Tobisia przyszly poczta ciasteczka watrobkowe od Kasi. Pieknie zapakowane i na pewno smaczne bo zapach znecil cale stado futer ;) Obiecuje udokumentowac uczte Tobisia :) Dzis krasnal byl na spacerku ze mna i z Mariuszem. Stawiamy mu nowe wyzwania - boi sie facetow, a Mariusz kojarzy mu sie dodatkowo z wizytami wet, wiec musimy popracowac nad tym tematem. Na spacerze pilnowal czy ide obok i caly czas skrecal, zeby isc przy moich nogach. Powinien bezstresowo reagowac na rozne osoby. Nie chcemy, zeby ograniczyl zaufanie do kilku wybranych ludziow bo bedzie mu potem w zyciu ciezko. Po za tym Tobis kupowal juz bulki w piekarni, warzywa w warzywniaku i odwiedzil kilka innych sklepow. Baaardzo pilnuje, czy Samanta jest blisko i widac, ze takie miejsca go jeszcze troche stresuja. No ale w przyszlym domku bedzie musial umiec odnalezc sie w wielu codziennych sytuacjach, wiec to wazne, zeby sie do nich przyzwyczail. Niestety kuleje nadal na lapke ale chodzi duzo i chetnie, wiec raczej go nie boli. Moze to przez te mrozy.

Trzymam kciuki za elik i Kikunię :). A tutaj jakby ktoś z fanclubu beniowego chciał zobaczyć Benię to pod koniec filmiku kruszynka się pokazała , wklejam link za życzeniem Elisabety :) https://www.youtube.com/watch?v=y3VBjAB6Hmc

PanJózef potwierdził mi,że adresówkę odebrał.Podałam mu dane adresowe oraz tel. do p.Beaty.Przekazanie Matiego w sobotę godz. 10 aktualne,więc bardzo przydadzą się na ten dzień kciuki! :)

Ogłoszenie juz aktywne. Kciuki na pokład!!! https://www.olx.pl/oferta/bede-cie-kochac-calym-sercem-tylko-mnie-przytul-adoptuj-CID103-IDsZPGd.html

O jaaaaa!!!!! Ale cudne zdjęcia <3. Pomadka wypiękniała u Kasi . Dziękuję Kasiu za te cudowne zdjęcia. Zaraz zajmę się ogłoszeniami :)

Eluniu, ślicznie dziękuję za poświęcony czas ,nie poszedł na marne! jak widać na .. załączonych banerkach, buziak ... mocno zaciskam za dzisiejszą wizytę p/adopcyjną

Eliku, mocno trzymam kciuki za dzisiejszą wizytę. Za Kikunię, za Rodzinkę i za Ciebie. Znam wątek Kiki. Podczytuję po cichu...

Uznanie dla energii i kondycji Twojego 9-cio letniego psiaka. Z tymi możliwościami u psiaków bywa różnie tak, jak i u ludzi. Na szczęście moje psiaki nie mają aż tak wygórowanych oczekiwań codo spacerów. Nie sprostałabym :) Dlatego uważam, że młody psiak powinien mieć opiekunów w odpowiednim wieku, żeby mogli zaspokoić jego potrzeby ruchowe.

Mimronki po fryzjerze żebrzą o jedzenie :D https://www.facebook.com/1637914056511540/videos/1802641166705494/

Fakt - decyzja będzie trudna. Ale Kika powinna dostać swoją szansę. A może całkowicie zaskoczy wszystkich? Wiele będzie jeszcze zależało od dzisiejszej wizyty, ale miejmy nadzieję, że będzie dobrze.

Dziękuję bardzo. Zgadza się , sama w domu ze spokojnymi ludźmi może być nawet ideałem. Ona podchodzi po głaski, kręci kuperkiem, czasem liże mnie po ręce. Ogólnie jest bardzo miła. Na psacerach do napotkanych psów spokojna. Do obcych ludzi przyjazna.

Dobrze Poker to ja tez sprobuje napisac jakis tekst (tylko pewnie w wekend) i oglaszac normalnie plus zrobie fb bo czasem w przypadkach takich jak ten moze on przyniesc lepszy efekt. W sumie z Twojego opisu wynika ze Pysia jest fajnym psem i w miejscu gdzie nie bedzie innych zwierzat moglaby nawet byc idealna.

Lecą same dobre i ciepłe myśli i oby domek okazał się godnym Kikuni! Pozdrawiam, życząc miłego dnia! Ja mam straszne zawirowania w pracy...i nie potrafię teraz o niczym innym myśleć tylko o tym co się w niej wyprawia :/ Benitko patrz na świat ciekawymi a nie strachliwymi oczkami :)

Cześć kochana Beniu, witajcie miłe fanki ! Dużo wieści pojawiło się od wczoraj. Ja też chcę podziekować Renatce za wieści i zdjecie suni. Może dużych zmian w zachowaniu nie ma, ale nie są złe. Suczka nie ucieka przed obcymi, wręcz przeciwnie, jest ciekawa, przełamuje strach i podchodzi. A to w przypadku Beni spory "krok do przodu". Eluś, bardzo się cieszę, ze pojawiła się szansa na domek dla Kikuni, mimo, że nie jest w Krakowie. Nie martw się na zapas, moze okaże się, że nie będzie tak źle, jak to sobie wyobrażamy. Podobnie było z zamojską Dobrusią (Tosią). W nowym domu ekspresowo zaaklimatyzowała się i nie przeżywa rozstania z DT, czego najbardziej się obawiałam. Trzeba dać szansę i nowej rodzinie i suni. Będę trzymać mocno kciuki !

Przekleję tutaj to, co napisałam na wątku Beni, a dotyczy właśnie Kikuni :) Muszę Wam powiedzieć, że od rana mam jakiś dziwny nastrój. Ni to radosny, ni to smutny, nie wiadomo jaki :( Wczoraj byłam na wizycie PA, która wypadła znakomicie, sunia będzie miała super domek, a dzisiaj kolo 16-tej ma przyjść do nas rodzinka, żeby osobiście poznać Kikunię. Wiem, że to nie jej wątek, ale na jej wątku, nie ma Was :) Pan zadzwonił kilka dni temu, że Kikunia bardzo spodobała się jego rodzinie i chcieliby ją adoptować. Mieszkają w domu z ogrodem w Gnojniku. To taka niewielka miejscowość na trasie z Krakowa nad jez. Rożnowskie, pomiędzy Brzeskiem, a Czchowem oddalone o około 60 km od Krakowa. Poinformowałam o niezachowywaniu czystości, że jest nieufna itp niczego nie ukrywałam. Pan wydawał się być wyrozumiały. Zobaczymy czy nie zrazi ich nieufność Kikuni. Z Gnojnika pochodzi zięć mojej kuzynki. Może będzie mógł coś powiedzieć o tej rodzinie. Co prawda obecnie on i córka kuzynki są w Austrii, ale prawdopodobnie przyjadą do Polski na święta więc może coś się będę mogła dowiedzieć, oczywiście o ile podtrzymają chęć adopcji Kikuni. Już teraz mam trzęsionkę w żołądku, a to z tego powodu, że to adopcja szczególna, podobnie jak w przypadku suni trójłpki. Jeśli cokolwiek wzbudzi moją wątpliwość, adopcja nie dojdzie do skutku. Prosimy o dobre fluidy.

Dziekuję, Kryś. Wczoraj też bylismy w kojcu, tomek wziął sunię na smycz, ja Tinka. Oboje fruwaliśmy na końcach smyczy :) Wesołe, toto, radosne, rozbawione, ale na "spokój" przywiera do ziemi.

Bardzo cieszę się ze szczęścia Marleya i Robi. Sunieczko wracaj do zdrowia.

Zaglądam do naszej agentki Gracjanny. To pewnie jej głodna przeszłość. No i tak, jak napisałaś, Kiyoshi,... Gracjanka na pewno tęskni za Lalką. Może na czas przed pójściem do własnego Domku, znajdzie u Kasi nową psią Przyjaciółkę.

Grzesiu - zaczynamy nowy dzień.

Z bazarku torebkowego wpłaciłam 313+2 ode mnie = 315 zł

I jeszcze kilka fotek mufciowych.

Czarujmy czarujmy - może zimę wreszcie przegonimy, bo zwierzaki już by pospacerować nie po soli i piasku chciały. Że o rozmnażaniu choćby ptaszków nie wspomnę!

Tak, zapisz jako jednorazową jak poprzednie od Agnieszki :)

Dzisiaj w ciągu dnia było u mnie ciepło słonecznie i bardzo przyjemnie. Ciekawe czy Blekuś też miał słoneczko na spacerkach :).

Witaj Gregory ;)

Wrzuciłam sunię na grupę adopcyjna owczarków.

Przeniosę swoją deklarację na trikolorkę. Proszę tylko o info, jeśli założycie jej nowy wątek.

Wspaniale wieści o Robi! No i Szafranek (Marlej) nas mile zaskoczył.

Świetna wiadomość o Robi. Kolejna starsza sunia wyciągnięta ze schronu. Z mojego bazarku na spłatę długu za transport owczarka Freda jest 63,64 w zaokrągleniu - 65,00 zł.

Trzymaj się maluchu.

Tak się dzisiaj wymęczyłam bieganiem że odleciałam :)

Wieści z domku są na prawde cudowne!!! Chłopczyk czyta bajkę Inusi....

Ale dom z ogrodem nie wyczerpuje potrzeb psiaka Olenko. Myślę, że trzeba dobrze zabezpieczyć Grzesia i spróbować wyprowadzić poza teren hotelu, żeby sprawdzić jak się tam będzie zachowywał.

Hej Wiem, że to nie forum o świnkach morskich ale sa tu ludzie doświadczeni w wyłapywaniu zwierząt. Dziś będąc w lesie widziałam 3 świnki morskie, ktoś wywalił te maleństwa:( Nie miałam nic żeby je złapać a one tez nie podchodziły i przyznam, że bałam się, ze mnie pogryzą ze strachu. Są w krzakach, łapanie ich po ciemku mija się z celem, uciekną gdzieś i zeżre je jakiś lis. Jutro biorę transporterek Paszteta i będę je próbowała złapać ale potrzebuję rad jak to przeprowadzić. 2 są długowłose jedna ma króciutką sierść, wszystkie białe ze wstawkami. Jakiemuś skur... się znudziło zwierzątko domowe;/ Nie uciekły daleko jak podeszłam, były 2 metry max ode mnie. Zostawiłam im jedyne co było do jedzenia pod ręką ale za zdrowe dla nich to nie będzie -kanapka z pomidorem i ogórkiem;/ To one, żeby nie było, że jajo (bo sama nie uwierzyłam jak je zobaczyłam) [URL=http://www.tinypic.pl/jos29p38afl0][IMG]http://images.tinypic.pl/i/00456/jos29p38afl0_t.jpg[/IMG][/URL] [URL=http://www.tinypic.pl/m5bv45a75s01][IMG]http://pics.tinypic.pl/i/00456/m5bv45a75s01_t.jpg[/IMG][/URL] [URL=http://www.tinypic.pl/t2mofgknqh5k][IMG]http://pics.tinypic.pl/i/00456/t2mofgknqh5k_t.jpg[/IMG][/URL] POMOCY