Problem ciezko stwierdzic jakiej natury.

[schizofrenik]

Witam. Najpierw chcialbym powitac wszystkich poniewaz jestem nowy na forum. Uprzejmie prosze o nie odsylanie mnie do wyszukiwarki poniewaz sam nie wiem jak sformulowac problem.

Opis psa:

Historia:

Ja i moja narzeczona zaadoptowalismy ze schroniska psiaka ponad 1,5 miesiaca temu.
Ruda jest kundelkiem, siegajacym do kolana. Jej wiek okreslany jest na okolo 1 roku. 6 miesiecy spedzila w schronisku, o poczatkach jej zycia czyli pierwszym pol roku wiemy raczej niewiele.
Przeszla w sumie 3 operacje:
1 to rekonstrukcja lapki - zaatakowal ja jakis pies i rozszarpal jej lewa lapke, od nadgarstka do pachy. Lapka miala byc amputowana ale jakis cudotworca zrekonstruowal naczynia i nerwy i mala chodzi i biega raczej bez zadnych problemow.
2. sterylizacja
3. operacja przepukliny brzusznej - pare dni po adopcji.

Zachowanie:

Ruda jest strasznie do nas przywiazana ale pracujemy nad tym. Staramy sie aby nie przebywala wiekszosci czasu w naszym pokoju a raczej w swoim kojcu w przedpokoju.

Odczuwa lek separacyjny - zaraz po wyjsciu i wylizaniu konga po 3 minutach podchodzi do drzwi i zaczyna piszczec. Nie pomaga 30 minutowe ignorowanie psa przed wyjsciem. Uwazam, ze nastepuje stopniowa ale powolna poprawa. Zakupilismy feromony DAP i z tego co widze jak wchodzimy do domu wszystko jest na miejscu a Ruda wychodzi z poslania zrelaksowana i sie wyciaga. Zawsze witala nas skaczac na nas. Oczywiscie nie witamy sie z nia zaraz po przyjsciu.

Na poczatku warczala na obcych - spacer przez pierwszy tydzien to byl koszmar. Warczala doslownie na kazdego. Poprawilo jej sie gdy odwracalismy jej uwage smakolykiem jak ktos przechodzil no i zapraszalismy duzo osob do domu. Ten problem prawie zniknal. jedynie warczy na chlopakow w dresach i kapturach ale w sumie to jej sie nie dziwie.

Nie spuszczalismy jej jeszcze ze smyczy bo nie uwazamy ze jest na to gotowa. Natomiast na spacerach jej posluszenstwo wymaga wiele do zyczenia i nie wiem od czego zaczac trenowanie. Przychodzi na smakolyki ale jak wyniucha cos w sniegu to bardzo ciezko mi przywolac ja do siebie - musze sciagnac ja smycza.

Problemem [B]najswiezszym[/B] i o ktorym prosilbym znawcow tematu zeby sie wypowiedzieli jest sytuacja ktora miala miejsce dzisiaj. Moja narzeczona zaczela wykonywac gwaltowne ruchy reka skierowane we mnie (bilismy sie na zarty) ruda byla w pokoju i po dwoch prostych w moj korpus szczeknela na moja narzeczona. Nie byl to szczek ale jakis dziwny dzwiek pisk(zniecierpliwienie,mrukniecie, warkniecie). Zaczelismy powtarzac to samo (narzeczona uderzala mnie i sprawdzalismy czy zareaguje) jak znowu zaczela "szczekac" to dostawala reprymende "nie wolno!" no i wogole dezaprobate wykazywalismy. Sprobowalismy w druga strone. Ja zaczalem okladac narzeczona. No i Ruda zrobila to samo. Troche jestesmy tym fantem zaniepokojeni, boimy sie ze kiedys w koncu na kogos sie rzuci. Nigdy nikogo nie ugryzla, jedynie obszczekala. Czy moglibyscie mi cos poradzic? Czy nalezy przyzwyczajac ja do tego, karcic za warczenie i nagradzac za cisze?
Ruda jest lekliwa i wydaje mi sie ze wyrazala swoje niezadowolenie ze sie bijemy. Ale boje sie ze rzuci sie na moja narzeczona.

Przepraszam za rozwiezlosc ale zazwyczaj prosicie o pelna historie i zachowanie psa.

Pozdrawiam.

[Martens]

Pierwsza sprawa - macie psa po przejściach, który zwyczajnie boi się tego, co wygląda dla niego na agresywne zachowanie. Karceniem tego nie zmienicie, najwyżej pogorszycie sprawę. Zaproście suczkę do zabawy, w czasie Waszych bójek na niby chwalcie ją, rzucajcie smakołyki, okazujcie wyraźnie, że to zabawa, coś fajnego, a nie coś czym miałaby się stresować. Róbcie to stopniowo, na razie wstrzymajcie się od bardziej "drastycznych" zachowań w jej obecności, dopóki na spokojnie się do tego nie przyzwyczai.
Z tym izolowaniem psa w przedpokoju, nie witaniem się, etc. nie przesadzajcie, bo osiągniecie efekt odwrotny, zaburzycie psu poczucie bezpieczeństwa i sprawicie, że poczuje się odtrącony, zamiast wzmocnić jego pewność siebie.

[quote name='schizofrenik']
karcic za warczenie[/QUOTE]

Dobry sposób na wychowanie psa gryzącego bez ostrzeżenia.
Suczka okazuje, że coś ją niepokoi, ostrzega przed ewentualnym agresywnym zachowaniem - to super, mój nieżyjący już mały kundelek wzięty z ulicy, bity przez poprzednich właścicieli, w sytuacji takiej jak opisujesz nawet nie wydałby dźwięku, tylko zafundował osobie w jego mniemaniu zaczynającej bójkę wizytę na szyciu :evil_lol:
Macie sunię ze schroniska, lękliwą, która nie wiadomo co w życiu widziała - trzeba trochę zrozumienia, czasu, żeby zaufała Wam w takich sytuacjach i trzeba brać pod uwagę, że mogą jeszcze w przyszłości pojawić się inne sytuacje, w których może tak zareagować.

[DominikaAnna]

wzięliście sobie psa po przejściach, o którego pierwszych miesiącach życia nie macie żadnych informacji. Nie możecie go więc traktować tak jak psa, którego się posiada od szczeniaka. Jeśli pies reaguje strachem i szczekaniem na Wasze boksowanie się na niby to może być oznaka, że sam doświadczył agresji, bądź był jej świadkiem i że się najzwyczajniej w świeci boi. Dlatego uciszeniem go, czy karaniem za tego typu postępowanie nic nie wskóracie. Sprawicie tylko, że pies będzie zestresowany. Z psami ze schroniska trzeba postępować rozważnie i spokojnie, trzeba czasu aby pies zaufał, a przede wszystkim trzeba w jego obecności unikać sytuacji, które wywołują u niego strach- tego wymachiwania rękoma.

[schizofrenik]

Hey. Dziekuje Wam oboje bardzo za odpowiedzi. Jest o wiele lepiej. Pozdrawiam serdecznie.

[blackraven]

[quote name='DominikaAnna']Z psami ze schroniska trzeba postępować rozważnie i spokojnie, trzeba czasu aby pies zaufał, a przede wszystkim trzeba w jego obecności unikać sytuacji, które wywołują u niego [B] strach-[/B] tego wymachiwania rękoma.[/QUOTE]

Dodałbym jeszcze, że jeżeli już dojdzie do takiej sytuacji, to można "wciągnąć" psa do zabawy.... przecież dorośli ludzie też mają prawo do własnego życia, zaręczam również, że pies odczyta syganły " my się bawimy, więc Ty jako członek naszego stada możesz dołączyć na naszych warunkach..." bedzie to lepsze, niż zaprzestanie zabawy " aby nie stresować pieska"..
pozdrawiam
Zbyszek