Stop łowiectwu

[lis]

[QUOTE]Swoją drogą a propo tych lisów holenderskich, to nadal wklejasz cytaty, ktor nie wiadomo skąd pochodzą. Czy z badań naukowych, czy tego co ktoś na jakimś forum napisał, to co usłyszał piąte przez dziesiąte bądź zmyślił.[/QUOTE]

Cały tekst jest przetłumaczony na niemiecki i pochodzi ze strony o lisach - oto literatura z której tam korzystano:

[LIST]
[*]W. Teunissen, H. Schekkerman, F. Willems (2006): Predatie bij weidevogels. Opzoek naar de mogelijke effecten van predatie op de weidevogelstand.
[*]Artikel aus „De Gelderlander“, „Dagblad Waterland“, „Leeuwarder Courant“, „Eemsbode“, „Vierklank“ sowie niederländischen Online-Publikationen
[/LIST]
a tu,Masz cały tekst:

[QUOTE]Fuchsjagd in den Niederlanden – Quo vadis, Reineke?
Dag Frommhold, 2006.
Veröffentlicht u.a. in "Freiheit für Tiere" (2006)

In den Niederlanden gilt seit dem 2. April 2002 das „Flora- und Faunawet“, ein Natur- und Tierschutzgesetz, das neben zahlreichen anderen Arten auch den Fuchs ganzjährig vor jägerischen Nachstellungen schützen sollte. Auf massiven Druck der niederländischen Jägerschaft darf seit dem 12.4.2006 unter dem Deckmantel des Vogelschutzes nun wieder ganzjährig Hatz auf Meister Reineke gemacht werden – obschon ein großangelegtes, staatlich mitfinanziertes Forschungsprogramm gänzlich andere Schlussfolgerungen nahe legt.
Als das Flora- und Faunagesetz („Flora- en Faunawet“) in den Niederlanden im April 2002 nach fast fünfzehnjähriger Bearbeitung und trotz massiven Widerstands der Jägerschaft schließlich in Kraft trat, war die Freude im Lager der Natur- und Tierschützer groß. Neben zahlreichen anderen Verbesserungen des Schutzes wildlebender Tier- und Pflanzenarten wurde der Katalog jagdbarer Tiere von zuvor 96 auf nunmehr sechs drastisch zusammengestrichen. Unter den seitdem geschützten Wildarten befand sich auch Vulpes Vulpes, der Rotfuchs – europaweit ein Novum, zählt Reineke doch zu jenen Arten, die in den meisten Ländern als Pelzlieferanten, Hühnerdiebe oder vermeintliche Schädlinge unter massiven Nachstellungen zu leiden haben. Auch in den Niederlanden wurden vor Einführung des Flora- und Faunagesetzes jährlich etwa 14.000 Füchse von Jägern getötet.
Die Proteststürme von Hühnerfarmern und insbesondere Jägern ließen angesichts dieses Affronts der damaligen Mitte-Links-Regierung und der sozialdemokratischen Landwirtschaftsministerin Faber nicht lange auf sich warten. Jagdfunktionäre malten Horrorszenarien explodierender Fuchsbestände, massenweise ausgeraubter Hühnerställe und ausgerotteter Wiesenvogelpopulationen an die Wand, und viele Journalisten griffen diese spektakulären Bilder nur allzu gerne auf, ohne dass auch nur ein einziger wissenschaftlich untermauerter Anhaltspunkt für derartige Befürchtungen existierte. „Fuchs ermordet brütende Hühner!“ war in einer holländischen Tageszeitung zu lesen, „Füchse verschlingen neugeborenes Kalb!“, meldete das Dagblad Waterland, und der Gelderlander berichtete empört von einer über das Land rollenden „Fuchsplage“.
Durch den vorzeitigen Fall der niederländischen Regierung im Sommer 2002 und die sich daran anschließenden Neuwahlen änderte sich das Kräftegleichgewicht im Parlament zugunsten einer Koalition aus Christdemokraten, Rechtsliberalen und der rechtspopulistischen LPF (Lijst Pim Fortuyn). Es dauerte nicht lange, bis jagende Parlamentarier aus diesen Parteien den Schutz des Fuchses massiv zu torpedieren begannen – im November 2002 hatte sich eine gut organisierte Front aus konservativen und rechtsgerichteten Kräften innerhalb des Parlaments gebildet, die den Schutz bedrohter Wiesenvögel als Argument für eine Wiedereinführung der Fuchsjagd ins Feld führten. Insbesondere machten sich die besorgten Volksvertreter – unter ihnen etwa die Christdemokratin Annie Schreijer-Pierik, nebenbei Sprecherin der niederländischen Jägervereinigung KNJV – für die Interessen der Uferschnepfe und des Großen Brachvogels stark, zwei Arten, deren Bestände in den letzten Jahrzehnten dramatisch zurückgegangen sind.
Zur selben Zeit begannen einzelne niederländische Provinzen, auf Druck von Jägern und einigen Landwirten Sondergenehmigungen für den Abschuss von Füchsen zu erteilen. Das Flora- und Faunagesetz sieht derartige Ausnahmen für den Fall vor, dass durch bestimmte Tiere lokal erhebliche nachweisbare Schäden verursacht werden. Während etwa Brabant und Limburg für einzelne Regionen auf Antrag Genehmigungen für die Fuchsjagd erteilten, gab das als Jägerhochburg geltende Friesland Meister Reineke gleich auf der ganzen Provinzfläche zum Abschuss frei. Die Umstände, unter denen diesen Abschussanträgen stattgegeben wurde, blieben jedoch zumeist im Dunkeln, und die angeführten Begründungen – zumeist der Schutz lokaler Vogelpopulationen oder Hühnerfarmen – waren bestenfalls fadenscheinig. Die Naturschutzorganisation „Faunabescherming“ klagte dementsprechend auch in zahlreichen Fällen erfolgreich vor Gericht gegen die Vergabe von Sondergenehmigungen zur Fuchsjagd. Ein regelrechtes, von beiden Seiten mit großer Vehemenz geführtes Tauziehen um die Jagd auf Vulpes Vulpes, den größten Beutegreifer der Niederlande, begann und hielt viele Monate an.
In dieser Zeit wuchs der Druck auf den nunmehr für das Landwirtschaftsressort zuständigen christdemokratischen Minister Veerman kontinuierlich. Veerman, zwar selbst Jäger, nach eigener Aussage jedoch nicht vom Sinn der Fuchsbejagung überzeugt, wurde von seinen fuchsjagdbegeisterten Parteikollegen und Koalitionspartnern dazu gedrängt, Meister Reineke „für den Schutz von Uferschnepfe und Großem Brachvogel“ landesweit wieder jagdbar zu machen. Veerman verwies zunächst auf eine großangelegte, staatlich mitfinanzierte Studie zum Einfluss von Beutegreifern auf Wiesenvogelpopulationen, die im Jahr 2000 begonnen und deren Resultate für 2006 erwartet wurden. Er betonte zunächst mehrfach, diese Untersuchung zur Grundlage seiner Entscheidung in Sachen Fuchsjagd machen zu wollen, wurde dann aber im Herbst 2005, ein gutes halbes Jahr vor Abschluss der Forschungsarbeiten, wortbrüchig. Unter dem wachsenden Druck von Jägern und Landwirten brachte er eine Gesetzesänderung ein, die Füchse zur Vermeidung landwirtschaftlicher und ökologischer Schäden zu einer ganzjährig jagdbaren Art erklärt. Zu Beginn des Jahres wurde dieser Entwurf erwartungsgemäß von der rechtskonservativen Parlamentsmehrheit bestätigt. Seit dem 12. April 2006 dürfen nun selbst säugende Fähen getötet, Jungfüchse mit Knüppeln erschlagen und Füchse im Dunkel der Nacht mit Lampen geblendet werden, damit sie leichter zu erschießen sind.
Wolf Teunissen, Leiter des erwähnten Forschungsprojekts, äußert sich äußerst irritiert über die Entscheidung des Ministers. „Gerade im Hinblick auf die Rolle der Prädation gibt es viele Vorurteile und Jägerlatein. Es ist ein Jammer, dass das Ministerium eine so große Summe in Forschungsprojekte investiert, dann aber nicht auf deren Resultate wartet, um fundierte Entscheidungen treffen zu können.“ Auch der ebenfalls am „Prädationsprojekt“ beteiligte Ornithologe und Wiesenvogelexperte Hans Schekkermann hält die Entscheidung für voreilig: „Unsere Untersuchungsergebnisse sprechen keinesfalls für eine Wiedereinführung der Fuchsjagd“, konstatiert er. „Wir gehen nicht davon aus, dass Fuchsjagd ein probates Mittel ist, um bedrohten Wiesenvogelpopulationen zu helfen.“
Das Projekt „Predatie bij Weidevogels“ gehört mit einer Dauer von sechs Jahren und einem Finanzierungsvolumen von knapp einer Million Euro zu den größten ornitho-ökologischen Untersuchungen, die jemals in den Niederlanden durchgeführt wurden. Ziel war es dabei, die Rolle der Prädation beim Rückgang verschiedener Wiesenvogelpopulationen in unterschiedlichen Regionen der Niederlande zu analysieren. Mit Hilfe aufwändiger Technik – neben Radiotransmittern kamen auch Wärmebildkameras sowie die Videoüberwachung von Nestern zum Einsatz – sollte die Frage geklärt werden, durch welche Faktoren der als Hauptgrund für den Rückgang der Vogelpopulationen identifizierte mangelnde Bruterfolg maßgeblich verursacht wird.
Im Rahmen der Untersuchung wurden für verschiedene Wiesenvogelarten – darunter der Große Brachvogel, der Kiebitz und die Uferschnepfe – sowohl die Ursachen für den Tod von Jungvögeln als auch die Gründe für den Verlust noch nicht ausgebrüteter Eier ermittelt. Dabei ist der Verlust von Jungvögeln für den Bestand einer bedrohten Vogelpopulation in aller Regel kritischer als der Verlust von Eiern: Erfolgt der Verlust des Geleges in einem frühen Stadium, so ist die Möglichkeit einer erneuten Befruchtung noch gegeben; werden dagegen erst die bereits ausgebrüteten Jungvögel getötet, so ist es für eine „zweite Chance“ oftmals schon zu spät.
Die niederländischen Ornithologen stellten fest, dass der Anteil nicht ausgebrüteter Eier sowohl durch landwirtschaftliche Aktivitäten als auch durch Beutegreifer kontinuierlich zugenommen hat. Verluste durch Füchse spielten dabei jedoch nur in einigen wenigen Brutgebieten eine Rolle, während in anderen Untersuchungsarealen trotz dort zahlreich vorhandener Füchse keine Eier von Meister Reineke erbeutet wurden. Ein noch deutlicheres Bild zeigt sich im Hinblick auf Jungvögel: Über alle Untersuchungsgebiete hinweg fielen in den Jahren 2003 bis 2005 ein knappes Drittel der neugeborenen Kiebitze und Uferschnepfen Prädatoren zum Opfer, wobei daran zumindest fünfzehn unterschiedliche Beutegreifer beteiligt waren. Während 15% der durch Beutegreifer getöteten Jungvögel von Marderartigen, 12% von Bussarden, bis zu 18% von Graureihern und 6% von Krähen erbeutet wurden, waren Füchse durchweg für signifikant weniger als 5% des Prädationsanteils verantwortlich.
Interessanterweise zeigte sich, dass die Höhe der Verluste sowohl von Eiern als auch von Jungvögeln weitestgehend von der Anzahl im Brutgebiet lebender Beutegreifer unabhängig war. Landschaftliche und landwirtschaftliche Faktoren schienen in diesem Kontext eine wesentlich größere Rolle zu spielen und zudem auch das Ausmaß zu bestimmen, in dem bodenbrütende Vögel von Beutegreifern erbeutet werden konnten. In flurbereinigten, trockengelegten Arealen waren die Verluste durch Beutegreifer beispielsweise deutlich größer als in weitgehend naturbelassenen Gebieten mit zahlreichen Teichen. Außerdem erwies sich die vorhandene Deckung als Einflussgröße von erheblicher Bedeutung: Wo Wiesen, die bodenbrütenden Vögeln als Sichtschutz vor Beutegreifern dienen konnten, erst spät in der Saison gemäht wurden, verzeichneten die Wissenschaftler erheblich geringere Verluste als auf früh abgeernteten Flächen.
Ganz offensichtlich handelt es sich beim Rückgang bedrohter Wiesenvogelpopulationen – das gilt für Deutschland ebenso wie für die Niederlande – um ein komplexes Problem, für das eine Vielzahl unterschiedlicher Faktoren verantwortlich ist. Hier wie dort gibt es jedoch nicht den geringsten Grund zu der Annahme, dass ausgerechnet die flächendeckende Bejagung des Fuchses Auswege aus einer Misere bietet, die durch die massive Umgestaltung unserer Landschaft zur Agrarsteppe, durch Flurbereinigung und maschinell betriebene Landwirtschaft ihren Anfang genommen hat. Wird hier möglicherweise der Fuchs zum Sündenbock für fundamentale Fehler in der Landbewirtschaftung gemacht? Deutet die Eile, mit der die Wiedereinführung der Fuchsjagd so kurz vor Veröffentlichung der Resultate einer mehrjährigen, staatlich geförderten Untersuchung umgesetzt wurde, nicht vielleicht sogar darauf hin, dass jagende Politiker vollendete Tatsachen schaffen wollten, bevor harte Fakten ihre Position in der Auseinandersetzung gravierend schwächen konnten?
Während Jäger ihre Waffen vielerorts bereits wieder mit geeigneten Kalibern für die Fuchsjagd laden, hält man selbst bei staatlichen Organisationen wie der Landverwaltungsgesellschaft „Staatsbosbeheer“, die für große Teile des Veluwe, des größten niederländischen Waldgebiets, zuständig ist, wenig von der Entscheidung des Ministers. „Der Fuchs hat als unser größter Beutegreifer eine wichtige ökologische Funktion“, betont J. Rouwenhorst von Staatsbosbeheer. „In unseren Gebieten werden Füchse seit mehreren Jahren nicht bejagt. Wir haben gute Erfahrungen damit gemacht und haben keine Absichten, diese Politik zu ändern. Für die Füchse im Veluwe wird die Gesetzesänderung keine Konsequenzen haben.“
Nahezu überall sonst warten jedoch wieder jägerische Flinten und Fallen auf Meister Reineke – eine Situation, die niederländische Tier- und Naturschützer nicht einfach hinnehmen wollen. Innerhalb einer einzigen Woche gingen 40.000 Protest-Emails im Landwirtschaftsministerium ein, und auf politischer Ebene machten Vertreter von Sozialdemokraten, Grünen und Sozialisten ihre Empörung deutlich. Im April startete die Naturschutzorganisation „Faunabescherming“ die Aktion „Stoppt die Fuchsjagd“ mit dem Ziel, das ministeriale Votum zu revidieren. Um darüber hinaus die Verfolgung von Füchsen ins Licht der Öffentlichkeit zu zerren, wurde ein Fotowettbewerb für Bilder ausgeschrieben, die auf frischer Tat ertappte Jäger mit ihrer Beute zeigen.
Ob die Proteste für den Fuchs kurzfristig zu den erhofften Erfolgen führen können, wird sich zeigen. Offen ist jedoch auch, ob die Wiedereinführung der Fuchsjagd noch lange Bestand haben wird, wenn bei den Parlamentswahlen 2007 – ähnlich wie bereits bei den Kommunalwahlen zu Beginn diesen Jahres – sich das Blatt wieder zugunsten einer Mitte-Links-Regierung wenden sollte. Die Fakten sprechen immerhin eine deutliche Sprache: Der als Argument für die Bejagung ins Feld geführte Schutz bodenbrütender Vögel ist nur vorgeschoben; die Verfolgung von Füchsen ist gänzlich ungeeignet, um das Überleben von Uferschnepfe oder Großem Brachvogel zu sichern.
Letztendlich bleibt zu hoffen, dass die Vernunft eines nicht allzu fernen Tages wieder über Jagdlust und althergebrachte Feindbilder von Jägern und Landwirten siegen wird. Und vielleicht wird die aktuelle Diskussion in den Niederlanden auch mithelfen, die nicht minder erbarmungslose Verfolgung des Fuchses in anderen europäischen Ländern in Frage zu stellen.
Dank gebührt Wendel Schaatsbergen für die Übersetzung zahlreicher niederländischer Texte.
[/QUOTE]

[Astaroth]

[quote name='Akteon']
PS. Nie ma takiego pojęcia jak odstrzał sanitarny...[/quote]

jest takie pojęcie, gdy np. zwierze jest ranne w wyniku wypadku komunikacyjnego, ma złamaną nogę, czy coś takiego, to dokonuje się odstrzału sanitarnego i wtedy nie ma znaczenia czy jest to zwierze pod ochroną, czy jest na nie sezon itd.

[Akteon]

[quote name='Astaroth']jest takie pojęcie, gdy np. zwierze jest ranne w wyniku wypadku komunikacyjnego, ma złamaną nogę, czy coś takiego, to dokonuje się odstrzału sanitarnego i wtedy nie ma znaczenia czy jest to zwierze pod ochroną, czy jest na nie sezon itd.[/quote]

Podaj podstawę prawną w której jest zawarte pojęcie "odstrzał sanitarny" :cool3:

[lis]

[QUOTE]USTAWA z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt

Rozdział 6
Zwierzęta wolno żyjące (dzikie)

Art. 21.
Zwierzęta wolno żyjące stanowią dobro ogólnonarodowe i powinny mieć zapewnione warunki rozwoju i swobodnego bytu, z wyjątkiem tych, o których mowa w art. 33a ust. 1.

Rozdział 10
Ubój, uśmiercanie i ograniczenie populacji zwierząt

Art. 33.
1. Uśmiercanie zwierząt może być uzasadnione wyłącznie:
1) potrzebą gospodarczą;
2) względami humanitarnymi;
3) koniecznością [b] sanitarną [/b];
4) nadmierną agresywnością, powodującą bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia
lub życia ludzkiego, a także dla zwierząt hodowlanych lub dziko żyjących;
5) potrzebami nauki, z zastrzeżeniem przepisów rozdziału 9;
6) wykonywaniem zadań związanych z ochroną przyrody.
[/QUOTE]

Może o to,chodzi?

[Astaroth]

[quote name='Akteon']Podaj podstawę prawną w której jest zawarte pojęcie "odstrzał sanitarny" :cool3:[/quote]


może chodzi o to co napisał Lis, może jest coś w prawie łowieckim, w tej chwili nie wiem gdzie jest "podstawa prawna", dopytam. Ale na 100% jest coś takiego bo rozmawiałam o tym z myśliwymi gdy szukali potrąconego na drodze łosia, pytałam czy mogą go zastrzelić (bo na łosie się nie poluje) i mogą bo miał złamaną nogę więc jest to jak nazwali sami "odstrzał sanitarny".

[Astaroth]

Doczytałam , nic trudnego wystarczy wpisać w wyszukiwarkę :cool3:

Tu np jest :
[url=http://www.lowiecki.pl/redaktor/opis.php?id=38]Odstrza

[lis]

[QUOTE]pytałam czy mogą go zastrzelić (bo na łosie się nie poluje) i mogą bo miał złamaną nogę więc jest to jak nazwali sami "odstrzał sanitarny".[/QUOTE]

I tu dochodzimy do kolejnego aspektu,jakim jest pomoc rannym,chorym dzikim zwierzętom - według części myśliwych i leśników,nie powinno się w ogóle pomagać rannym zwierzętom,bo w ten sposób niweluje się selekcję naturalną / jakby myśliwi tego nie robili :razz: /,a poza tym,nie powinno się pomagać zwierzynie łownej,która jest przeznaczona do odstrzału ... :shake: bo według myśliwych tego,czego jest " za dużo " nie wolno ratować,bo pomagając rannej sarnie skazuje się na śmierć tę zdrową ... dla mnie,jest to jakieś błędne i " chore " myślenie :shake: ... tak samo jak to,że uratowana sarna będzie niszczyć las,uratowany dzik rozora rolnikowi pole,uratowany zając będzie niszczył sad a uratowany lis zeżre tego zająca ... :cool3: to takie,błędne koło ...

A co do samych ustaw,zapisów prawnych,itp.to są one,takie ... bezpłciowe,bezduszne,bezosobowe ... zwierzę jest tu traktowane jako towar,czyjaś własność,którą można " gospodarować ",przesuwać z konta w kąt,itp. - samo zwierzę ginie gdzieś w gąszczu tych przepisów.

[Akteon]

[quote name='lis']I tu dochodzimy do kolejnego aspektu,jakim jest pomoc rannym,chorym dzikim zwierzętom - według części myśliwych i leśników,nie powinno się w ogóle pomagać rannym zwierzętom,bo w ten sposób niweluje się selekcję naturalną / jakby myśliwi tego nie robili :razz: /,a poza tym,nie powinno się pomagać zwierzynie łownej,która jest przeznaczona do odstrzału ... :shake: bo według myśliwych tego,czego jest " za dużo " [B]nie wolno ratować,bo pomagając rannej sarnie skazuje się na śmierć tę zdrową[/B] ... dla mnie,jest to jakieś błędne i " chore " myślenie :shake: ... tak samo jak to,że uratowana sarna będzie niszczyć las,uratowany dzik rozora rolnikowi pole,uratowany zając będzie niszczył sad a uratowany lis zeżre tego zająca ... :cool3: to takie,błędne koło ...
[/quote]

Oj zaczynasz już jakieś totalne bzdury wypisywać.

[lis]

To nie są totalne bzdury,tylko wypowiedzi myśliwych i leśników z innego forum - oni twierdzą,że za uratowanie,np.rannej sarny życie straci ta zdrowa,więc lepiej nie ratować rannej,to " może " ta zdrowa zachowa życie - a w ogóle,to sarna jest leśnym szkodnikiem i należy do gatunku,którego jest za dużo.

[Akteon]

Jeśli stwierdza się padnięcie w wyniku wypadku np. sarny to taką sztukę zdejmuje się z planu. Natomiast nie ma wytycznych czy zdjąć ją kiedy zostanie zabrana do leczenia. Należy sobie zdawać sprawę że interwencja lekarska w takim wypadku nie dość że nie zawsze jest skuteczna, to na pewno nie jest dla dzikiego zwierzęcia bezstresowa. Często zwierzę zabija nie sam wypadek lecz ten stres związany z bliskim kontaktem z człowiekie. Lepiej więc "pomóc" tej sarnie skracając jej cieprienia zgodnie z ustawą o ochronie zwierząt. Ale zeby nie było że myśliwi nie próbują też pomagać jak widzą nadzieje to masz przykład tu jak czterech myśliwych próbowało pomóc wysokocielnej łani:
[URL="http://alpejczyki.bloog.pl/gal,456583,title,Na-ratunek-lani,index.html"]Na ratunek łani - galeria - Alpejski gończy krótkonożny Alpejczyki w Pogoni za Marzeniem - bloog.pl[/URL]

[lis]

[QUOTE]Należy sobie zdawać sprawę że interwencja lekarska w takim wypadku nie dość że nie zawsze jest skuteczna, to na pewno nie jest dla dzikiego zwierzęcia bezstresowa. Często zwierzę zabija nie sam wypadek lecz ten stres związany z bliskim kontaktem z człowiekie. Lepiej więc "pomóc" tej sarnie skracając jej cieprienia zgodnie z ustawą o ochronie zwierząt.[/QUOTE]

Ale,mimo to należy podjąć próbę pomocy,jeżeli rana,uszczerbek na zdrowiu daje przesłanki na pełne wyleczenie i powrót na wolność - taka " pomoc " o której piszesz tylko w wypadkach,gdy zwierzę jest już w stanie krytycznym,lub gdy pomoc lekarska nie wyrokuje powrotu do zdrowia / nawet w niewoli / - zawsze lepiej próbować coś zrobić,niż nie robić nic.

Myśliwi twierdzą,że każda pomoc dzikiemu zwierzęciu osłabia cały gatunek,potomstwo i przyszłe pokolenia + fakt,że są to gatunki,których " jest za dużo " = temu,że nie powinno się im udzielać pomocy weterynaryjnej.

[Akteon]

Ja jestem myśliwym i tak nie twierdzę więc nie pisz że myśliwi tak twierdzą. Jeśli chodzi o przypadki rokujące jakąś tam nadzieję, to nawet jeśli jakiś wet się podejmie ratowania zwierzaka to powiedz kto ma zapłacić za jego leczenie i utrzymywanie? Mało gdzie jest taki azyl dla zwierząt jak w przytaczanym przeze mnie linku. Nie licząc już stresu o którym wcześniej pisałem, który też potrafi zabić.
Generalnie jednak jest tak że przypadki rokujące nadzieję, raczej na miejscu wypadku nie pozostają.

[lupak]

I tak piszą myśliwi na tym innym forum.
Lis jest mistrzem wyrywania zdań z kontekstu, byle pasowało do jego założeń. Inni trochę nabijają się z lisa i piszą... no jak piszą. Po roku chyba odpuścili sobie.:evil_lol:

[Astaroth]

Na dziwne tory schodzi ta dyskusja, a tak się fajnie zapowiadało. Jest tyle ciekawszych zagadnięć: picie na polowaniach, kłusownictwo, strzelanie do psów na spacerze, wchodzenie z bronią na prywatny teren, wypadki w stylu "myślałem że to dzik a to baba w futrze na polu kartofle zbierała", "liczenie" zwierzyny, dziwne sposoby dokarmiania, kupowanie egzaminów i cała masa innych kwiatków które pokazują że jednak nie wszystko jest ok i przydałyby się zmiany a na pewno większa kontrola poczynań panów myśliwych.

[lis]

[quote]Jeśli chodzi o przypadki rokujące jakąś tam nadzieję, to nawet jeśli jakiś wet się podejmie ratowania zwierzaka to powiedz kto ma zapłacić za jego leczenie i utrzymywanie? Mało gdzie jest taki azyl dla zwierząt jak w przytaczanym przeze mnie linku.[/quote]Właśnie takowe azyle,lecznice,schroniska dla dzikich zwierząt,których powinno być jak najwięcej.

[quote]Generalnie jednak jest tak że przypadki rokujące nadzieję, raczej na miejscu wypadku nie pozostają.[/quote]Nie zawsze:

[quote]"głupia i bezwzględna urzędniczka machi.. przeciw biednemu dobrodusznemu,człowiekowi. I za co to wszystko? Za małą sarenkę, która Zenon Mas(45lat) uratował przed niechybną śmiercią. Za okazanie dobrego serca ściga go teraz sąd!

Zenon Mas(45l) z Nowej Wsi pod Oświęcimiem(Małopolska) jest załamany tym, co go spotkało
-mam dość urzędników, mm dość sądów i tego kraju.Już lepiej będzie jak się stąd wyprowadzę. choćby na Białoruś-załamuje ręce. Zwątpił we wszystko. Teraz wie że dobro się nie opłaca.

Gdy w czerwcu z żoną jechał samochodem na Słowację natknął się na wypadek drogowy. Na drodze konała ranna sarenka. Mała miała ledwie tydzień.
Pan Zenon nie mógł zostawić zwierzęcia. Zamiast jechać na Słowację, wrócił do domu z osieroconą sarenką. Przez trzy miesiące opiekował się małą. Dał jej na imię Basia. Sierotka jest wdzięczna swojemu panu za uratowanie przed śmiercią. Co innego będzie..
Kogoś kuła w oczy dobroć pana Zenona i napisał do nadleśnictwa paskudny ..... Ktoś"wrażliwy" napisał, że sarna przechowywana jest w złych warunkach. Nadleśnictwo w Andrychowie ochoczo zajęło się sprawą. Finał! Pan Zenon stanął przed sądem. Za co? Bo nie miał zezwolenia na posiadanie dzikiego zwierzęcia!
Przerażony pan Zenon pojechał wczoraj posłusznie na rozprawę. Choć grozi mu aż 5tys. złotych kary, odważnie stawił się w gmachu sądu. i co? I nic! Sprawa się nie odbyła , bo w sadzie nie stawili się ludzie z nadleśnictwa. sprawę przeniesiono na 22stycznia.

-Straciłem przez nich święta, jestem na zasiłku wychowawczym i przyjechałem do sądu. Nikt mnie nie pytał czy mam czas-żali się mężczyzna. A nadleśnictwo? Nawet nie chciało im się przyjechać do sadu.
-Nie chcemy chłopu robić krzywdy. Chodzi tylko o to, by sarna była w dobrych warunkach- urzędniczym językiem tłumaczy się Jerzy Potocki z nadleśnictwa w Andrychowie. Dla niego liczy się tylko prawo. "[/quote][quote]Miał dobre serce dla sarny...
BĘDZIE MIAŁ KŁOPOTY
NR.: 1 z dnia: 03-01-2008


Nawet 5 tysięcy złotych grzywny grozi Z.M., mieszkańcowi podkęckiej Nowej Wsi za to, że miał - jak twierdzi - dobre serce. Jak to możliwe?
Kilka miesięcy temu Z.M. zauważył przy drodze potrąconą sarnę. Przygarnął ją i wyleczył. Po kilku tygodniach dowiedział się, że, aby ją przetrzymywać musi mieć specjalne zezwolenie. Otrzymał je od starosty oświęcimskiego Józefa Kały. Okazało się jednak, że dostał je za późno i teraz Z.M. będzie się musiał tłumaczyć przed sądem z nielegalnej hodowli dzikiej zwierzyny. Grozi mu za to do 5 tysięcy złotych grzywny.
Część mieszkańców Nowej Wsi jest zbulwersowana sytuacją i uważa, że Z.M. będzie musiał zapłacić za okazanie dobrego serca. Zdaniem części miejscowych w tej sprawie bezdusznością wykazało się Nadleśnictwo Andrychów, które złożyło skargę na policję.
Sprawa staje się już na tyle głośna, że szefowie Nadleśnictwa Andrychów wydali w tej sprawie specjalny komunikat! Podkreślają, że sarna przetrzymywana była w złych warunkach i nie miała właściwej opieki weterynaryjnej. Intencją leśników było zapewnienie zwierzęciu jak najlepszych warunków przez oddanie go do schroniska lub ogrodu zoologicznego. Leśnicy podkreślają, że zgłoszenie o nielegalnym przetrzymywaniu sarny otrzymali od miejscowego koła łowieckiego i anonimowych mieszkańców. Obowiązkiem funkcjonariuszy Straży Leśnej było sprawdzenie stanu faktycznego. W rozmowie Z.M. oświadczył, że nie przetrzymuje żadnej sarny. Jednak udało się sfotografować sarnę w jego obejściu, co świadczyło o próbie świadomego wprowadzenia w błąd. Funkcjonariusze sporządzili stosowne notatki i przekazali je miejscowej policji. I na tym skończyła się ich rola. (...) Obowiązkiem zarówno policji, Straży Leśnej i innych podobnych służb jest reagowanie na sygnały o łamaniu prawa. A przetrzymywanie zwierząt dziko żyjących bez stosownego zezwolenia jest bezprawiem - czytamy między innymi w komunikacie.
Leśnicy dodatkowo podkreślają, że decyzja starosty była nie tylko spóźniona, ale i sprzeczna z ustawą o prawie łowieckim.
Przypomnijmy, że podobna sprawa miała miejsce kilka miesięcy temu na Żywiecczyźnie. Tam sarenkę przetrzymywała jedna z rodzin z Biernej (gmina Łodygowice). Zwierzę zostało znalezione ponad dwa lata temu na łące, gdy było atakowane przez watahę psów. Rodzina z Biernej zaopiekowała się sarenką, która została wyleczona i była trzymana w ogrodzie. W lipcu ubiegłego roku ktoś z mieszkańców doniósł na policję, że rodzina nielegalnie przetrzymuje dzikie zwierzę. Opiekunowie sarny starali się u starosty żywieckiego Andrzeja Zielińskiego o pozwolenie na przetrzymywanie zwierzęcia, ale ten odmówił wydania takiego dokumentu. Starosta stwierdził, że sarenka powinna zostać przekazana do schroniska dla dzikich zwierząt w Mikołowie. Za rodziną z Biernej wstawił się Urząd Gminy w Łodygowicach, który w jej imieniu napisał odwołanie od decyzji starosty do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Dodatkowo za rodziną ujęła się powiatowa weterynaria z Żywca i Związek Łowiecki z Bielska-Białej. Ostatecznie SKO uchyliło decyzję starosty i zezwoliło na pozostanie sarenki u jej opiekunów. Pozostaje ona w Biernej do dziś. (ps)[/quote][quote]Wielka awantura o dwuletnią sarnę Basię


W ogródku państwa Mrowców mieszka dwuletnia sarna, której uratowali życie. Po anonimowym donosie, że przetrzymują dzikie zwierzę, mają oddać ją do schroniska. Wszystko zaczęło się przed dwoma laty. Sąsiad Stanisławy i Kazimierza Mrowców z Biernej koło Żywca znalazł na pastwisku malutką sarnę, którą atakowały psy. - Sąsiad przyniósł ją do nas, bo tylko my mieliśmy kozę, której mleko nadawało się dla sarenki. Była ranna i ledwie żywa - mówi pani Stanisława.

Mrowcowie zajęli się sarną, którą nazwali Basia. Wyleczone i odchowane zwierzę całymi dniami hasa po dużym ogródku, śpi w szopie. Basia jest ulubienicą mieszkających w okolicy dzieci. - Polubiła się nawet z naszym psem - uśmiecha się pan Kazimierz.

putBan(62); Niestety, kilka tygodni temu do drzwi państwa Mrowców zapukał policjant. - Ktoś wysłał do komendy donos, w którym napisał, że przetrzymujemy dzikie zwierzę. Policjant powiedział, że to nielegalne i sarnę trzeba będzie oddać. Przecież ona tego nie przeżyje, jest bardzo do nas przywiązana - martwi się pani Stanisława.

Sprawa trafiła do żywieckiego starostwa powiatowego, które nie wyraziło zgody na dalsze przetrzymywanie sarny. Powołując się na przepisy prawa łowieckiego, urzędnicy kazali do końca sierpnia oddać ją do schroniska dla zwierząt łownych w Mikołowie.

Opiekunka Basi poszła po pomoc do Urzędu Gminy w Łodygowicach. - Ci państwo są bardzo zżyci z sarną i dobrze się nią opiekują. Dlatego napisaliśmy odwołanie od decyzji starostwa - mówi Stanisław Kucharczyk, sekretarz gminy w Łodygowicach.

Po stronie małżeństwa stanęła też Ewa Fidler-Kwiatek, powiatowy lekarz weterynarii w Żywcu. - Byłam na miejscu, sarna ma tam rewelacyjne warunki, o wiele lepsze niż w schronisku. Próba transportu może skończyć się dla niej śmiercią. Dlatego powinna zostać tam, gdzie jest. Prawo łowieckie w szczególnych przypadkach dopuszcza taką możliwość - tłumaczy.

Nawet Polski Związek Łowiecki w Bielsku-Białej stwierdził, że Basia powinna zostać u państwa Mrowców.

Sprawą sarny zajmie się teraz Samorządowe Kolegium Odwoławcze. - Jeżeli jego orzeczenie nam na to pozwoli, to kierując się względami społecznymi, pójdziemy opiekunom sarny na rękę i wyrazimy zgodę na jej przetrzymywanie - zapowiada Jan Miodoński, wicestarosta żywiecki.

Źródło: Gazeta Wyborcza Katowice
[/quote]ale jak widać,za dobre serce mozna tylko popaść w kłopoty ...

[quote]Lis jest mistrzem wyrywania zdań z kontekstu, byle pasowało do jego założeń. Inni trochę nabijają się z lisa i piszą... no jak piszą. Po roku chyba odpuścili sobie.:evil_lol:[/quote][B]Lupak [/B]- tylko nie mów,że wszyscy tam są bez wina / np. [B]PTICA [/B]/ i że wszyscy się ze mną nie zgadzają.

[quote]Jest tyle ciekawszych zagadnięć: picie na polowaniach, kłusownictwo, strzelanie do psów na spacerze, wchodzenie z bronią na prywatny teren, wypadki w stylu "myślałem że to dzik a to baba w futrze na polu kartofle zbierała", "liczenie" zwierzyny, dziwne sposoby dokarmiania, kupowanie egzaminów i cała masa innych kwiatków które pokazują że jednak nie wszystko jest ok i przydałyby się zmiany a na pewno większa kontrola poczynań panów myśliwych.[/quote]Tak,zagadnięć,zjawisk i " kwiatków ' jest sporo,ale według myśliwych to tylko margines i kilka " czarnych owiec " - nic więcej ;) - ja nie potępiam jednak samych myśliwych jako ludzi,potępiam tylko ich światopogląd i to,co robią,wieżę,że łowiectwo nie jest przyrodzie potrzebne,ze jest to tylko owoc ludzkiego kaprysu,próżności,lenistwa i atawistycznych ciągot.

W kwestii strzelania do psów i kotów,może coś się zmieni: dzisiaj w tv poseł PISu / Brudziński / wspominał,że ma być nowelizacja prawa łowieckiego,chyba właśnie w tej kwestii.

[Jegor]

Już od dawna wiadomo że zawsze znajdzie się ziarno pszenicy w worku kąkolu