Szczeniak, który nie chce ze mną mieszkać

[annapurna]

Dwa tygodnie temu adoptowałam 9 tygodniowego szczeniaczka. Jest to drugi pies w moim domu - jest jeszcze Gucio, przyjazny, dwuletni kundelek. Generalnie chłopaki świetnie się ze sobą rozumieją, potrafią się bawić, zaczepiać, ale kiedy są zmęczeni, każdy szuka sobie innego miejsca do drzemki. Problemem jest to, że Gucio jest psem moich rodziców i mieszka oraz śpi w ich części domu, na parterze. Zibi miał mieszkać ze mną na piętrze, spać w mojej sypialni, jednak moi rodzice wyrazili zgodę, aby piesek był na parterze, kiedy ja jestem w pracy. I tu zaczynają się problemy, po moim powrocie z pracy, mimo, że to ja go karmię, wyprowadzam, zabieram na spacery, bawimy się, Zibi nie chce spędzać dnia w moim mieszkaniu, a kiedy zabieram go do spania, strasznie piszczy.
Ja się domyślam, że woli przebywać w części domu, gdzie jest drugi, przyjazny mu, pies, ale nie chciałabym też sprawiać problemu moim rodzicom, którzy są w podeszłym wieku. Jednocześnie, uwierzcie mi Państwo, że serce mnie boli za każdym razem, kiedy Zibi stoi nad schodami czy leży w łóżku i piszczy, bo nie chce być ze mną. Czy jest jakaś możliwość, czy może muszę to przeczekać i uparcie wciąż sprowadzać go do swojej sypialni na noc?
Bardzo proszę o rady, jak powinnam się zachować w tej sytuacji.

[bou]

Bądz wyrozumiała dla malucha I nie martw się..Mały jest u was dopiero 2  tyg.musi się zorientować,że "wszystko jest jego".:)Teraz chce się zintegrować ze 'swojakiem',na pewno swietnie sie rozumieją,a psie futro kojarzy mu się z gniazdem rodzinnym.

Dobrze byłoby gdybyś Ty schodziła na dół I tam sie z nim  bawiła I uczyła go,czyli - wychowywała,w końcu za Tobą potupta.Powodzenia!

5 godzin temu, annapurna napisał:

Dwa tygodnie temu adoptowałam 9 tygodniowego szczeniaczka. Jest to drugi pies w moim domu - jest jeszcze Gucio, przyjazny, dwuletni kundelek. Generalnie chłopaki świetnie się ze sobą rozumieją, potrafią się bawić, zaczepiać, ale kiedy są zmęczeni, każdy szuka sobie innego miejsca do drzemki. Problemem jest to, że Gucio jest psem moich rodziców i mieszka oraz śpi w ich części domu, na parterze. Zibi miał mieszkać ze mną na piętrze, spać w mojej sypialni, jednak moi rodzice wyrazili zgodę, aby piesek był na parterze, kiedy ja jestem w pracy. I tu zaczynają się problemy, po moim powrocie z pracy, mimo, że to ja go karmię, wyprowadzam, zabieram na spacery, bawimy się, Zibi nie chce spędzać dnia w moim mieszkaniu, a kiedy zabieram go do spania, strasznie piszczy.
Ja się domyślam, że woli przebywać w części domu, gdzie jest drugi, przyjazny mu, pies, ale nie chciałabym też sprawiać problemu moim rodzicom, którzy są w podeszłym wieku. Jednocześnie, uwierzcie mi Państwo, że serce mnie boli za każdym razem, kiedy Zibi stoi nad schodami czy leży w łóżku i piszczy, bo nie chce być ze mną. Czy jest jakaś możliwość, czy może muszę to przeczekać i uparcie wciąż sprowadzać go do swojej sypialni na noc?
Bardzo proszę o rady, jak powinnam się zachować w tej sytuacji.

 

[annapurna]

13 godzin temu, bou napisał:

Bądz wyrozumiała dla malucha I nie martw się..Mały jest u was dopiero 2  tyg.musi się zorientować,że "wszystko jest jego".:)Teraz chce się zintegrować ze 'swojakiem',na pewno swietnie sie rozumieją,a psie futro kojarzy mu się z gniazdem rodzinnym.

Dobrze byłoby gdybyś Ty schodziła na dół I tam sie z nim  bawiła I uczyła go,czyli - wychowywała,w końcu za Tobą potupta.Powodzenia!

Dziękuję bardzo za słowa otuchy! :)

[Patmol]

on ma swoje legowisko?

[annapurna]

Tak, ma swoje miejsce u mnie na piętrze oraz na parterze u rodziców. On jest zakochany w starszym psie, biegnie do mnie dopiero, kiedy ten pierwszy biegnie.

[bou]

Przejdzie dzieciakowi,nie martw się,przylgnie do Ciebie,tylko nie poddawaj się,powalcz o psią miłośc i zaufanie.

[Dusia-Duszka]

Super czasem na budowanie więzi z psiuniem jest wspólny urlop :) lub chociaż wyjazd na weekend razem.