Nauka ignorowania obcych

[Harley89]

Moja 7-miesieczna sunia jest „przyjacielem” wszystkich ludzi. Gdy jest na smyczy wystarczy, że ktoś na nią cmoknie czy gwizdnie – od razu ciągnie w stronę tej osoby. Zachowuje się wtedy jakby człowieka nie widziała od lat. Nie mogę wtedy po prostu odejść z nią, bo zapiera się łapami. Po takim kontakcie jest tak nakręcona, że często zaczyna na mnie skakać i podgryzać. Gdy spuszczam ją ze smyczy by pobawiła się z jakimś innym psem, potrafi nagle podbiec do właściciela tego psa i zacząć go obskakiwać albo kogoś kto po prostu akurat przechodzi obok. Ignoruje wtedy moje wołanie i zwykle muszę ją złapać za obrożę i poczekać aż ten ktoś przejdzie, bo inaczej znowu jest to samo. Ogólnie jak widzi innego człowieka to przestaje się słuchać, mimo, że byłam z nią na szkoleniu dla szczeniaków i dalej codziennie z nią ćwiczę.

Czy jest może ktoś, kto miał podobny problem i udało mu się nastawić psa neutralnie do ludzi? Albo może poleca behawiorystę lub trenera, który mu pomógł z tym problemem?

Tylko proszę bez odpowiedzi, że wystarczy kogoś poprosić by przestał zaczepiać psa - nie wiem, jak inni użytkownicy forum, ale ja mam na tyle cudownych sąsiadów, że albo mnie ignorują albo najpierw wdają się w dyskusje, a potem i tak to robią.

[Sowa]

Opisane zachowanie jest normalne dla szczeniaka lub bardzo młodziutkiego psa, więc nie wymaga pomocy behawiorysty. Najlepszy moim zdaniem sposób to być bardziej atrakcyjnym dla szczeniaka niż obce psy i obcy ludzie - czyli po puszczeniu ze smyczy samemu bawić się z suczką. I zacząć szkolenie w grupie, gdzie inni właściciele będą Twoje podchodzące zwierzę ignorować, a Ty będziesz nagradzać kontakt.

[Zarka]

Ja miałam ten problem. Mój pies jest nadal bardzo "towarzyski", ale potrafi zrezygnować z kontaktu z obcymi. Pomogły szkolenia w grupie, smaczki i zabawki w kieszeni (jak tylko zbliżał się moment zagrożenia wyciągałam z kieszeni coś MEGA atrakcyjnego i robiąc z siebie głupka zachęcałam psa do wspólnej zabawy) oraz prośby aby osoby obce całkowicie ignorowały psa. Nie pozwalałam na żadne cmokania, ciamciania, głaskanie itp. Efekt jest zadowalający, chociaż zdarzają się wpadki, ktorych powodem są ludzie inicjujący kontakt z psem.

[Harley89]

Dziękuję za odpowiedzi i pomoc. Zarka, w jakim wieku jest Twój pies? Dużo czasu zajęło Ci nauczenie psa takiej rezygnacji z kontaktu z innymi?

[Zarka]

Teraz ma rok i 8 m-cy. Niestety trwało to dość długo, nadal utrwalamy umiejętność rezygnacji. Wiesz, na początku trochę źle zrobiłam, bo pozwoliłam obcym na głaskanie szczeniaka. Trzeba być asertywnym i odmawiać. Ludzie nie rozumieją, że ktoś nie chce, żeby głaskano jego psa, a jeszcze jak ten macha ogonem to już w ogóle dramat. Ostatnio mówiłam, że pies ma świerzb - działa rewelacyjnie :)

A jeszcze mi się przypomniało, że świetnie działa na nadmierną ekscytację kilka ćwiczeń posłuszeństwa. Jak tylko się nakręca, robimy serię siad, waruj, siad, waruj, noga itp. i emocje schodzą. Twój pies jest w wieku dojrzewania, przechodzi trudny wiek, burzę hormonów i co za tym idzie zdarzają się dziwne zachowania. Moja pani trener mówi, że trzeba "nie żywić urazy i kochać dalej" ;)

[Harley89]

No wiadomo, że trzeba być asertywnym, ale często ludzie ignorują zwykłe prośby. Nie ukrywam, że wtedy szlak mnie trafia, ale nie żywię urazy do psa, tylko wkurzam się na takie bezmyślne zachowanie ludzi. Też u swojej zauważyłam, że uspokaja się po serii komend, ale trudno tak stanąć na środku chodnika i torować innym przejście, by je wykonać z psem. Zaczyna się wtedy zwracać uwagę i zaraz kolejna osoba wyciąga łapy i znowu to samo :/ No ale tekst o świerzbie na pewno pomoże :D