Jump to content
Dogomania

Problem ze szczeniakiem!


Ninaa7

Recommended Posts

Mam 13 lat. Od prawie tygodnia jest u nas w domu szczeniak (suczka) owczarka szetlandzkiego. Bardzo chciałam mieć psa już od dłuższego czasu, szukałam odpowiedniej rasy i natrafiłam na sheltie. Ale bez wstępów ; skupiłam się niestety na samych pozytywach posiadania psa, gwarantowałam rodzicom że będę spełniać wszystkie obowiązki związane ze szczeniakiem i tak też robię lecz..jest mi ciężko. Lubię z nią wychodzić na dwór, bawić się  itp, za tydzień mamy uczestniczyć w pierwszych zajęciach psiego przedszkola. Moi rodzice mi pomagają trochę , tata czasem wychodzi ze szczeniakiem gdy nie jest w pracy (ale dopiero uczymy ją czystości!) , mama lub ja ją karmimy. W nocy pies mnie nie budzi, ale za to o 6 jest już na nogach i jeśli nie wstanę zagryzie mi łóżko. Jestem już zmęczona, ale tak bardzo chciałam psa....Nie wiem co robić. Powiedzieć to rodzicom?  Że ta sytuacja trochę mnie przerasta?  Boję się. W końcu to ja chciałam psa, więc normalne że większość rzeczy przy nim robię. To szczeniak i rozumiem że musi się wszystkiego nauczyć, ale jestem już zmęczona. Mam dużo mniej czasu dla siebie i znajomych. Za kilka dni rozpoczyna się rok szkolny i nie wiem czy sobie poradzę. Czasem gdy muszę się nią zająć zamiast wyjść na dwór z przyjaciółką to mam myśli czy nie zrobiłam źle chcąc psa..Jak myślicie - przeczekać to po prostu? Eh, już nie wiem co robić.   Dodam że mam jeszcze świnkę morską i odkąd kupiliśmy szczeniaka zrobiła się dość strachliwa, jak mogłabym je do siebie przyzwyczajać? 

Link to comment
Share on other sites

A jakie masz inne wyjście poza przeczekaniem szczenięctwa suni I przyzwyczajeniem sie do obowiązku?Po tygodni jesteś zmęczona,to nic niezwyklego,szczenię jest bardzo absorbujące.Wstawanie o 6 tej tez nie będzie wyczynem,bo przecież I tak będziesz musiała wstać do szkoły.

Głowa do gory,dasz radę.A do psiego przedszkola będziesz chodzic sama,czy z rodzicami?

ps. - dałas tytuł "problem ze szczeniakiem",a tymczasem to jest problem z opiekunem :))

Link to comment
Share on other sites

Ja swojego pierwszego psa miałam w wieku 14-stu lat, więc nie wiele więcej niż Ty. Dałam radę, choć też nie było łatwo. I Ty też dasz ;) Przecież na wiele spotkań z przyjaciółką/znajomymi możesz zabrać też psa ;) Ja swojego psa zabierałam wszędzie gdzie tylko nie było zakazu ich wprowadzania ;)

Nie piszesz nic jakie było nastawienie na posiadanie psa Twoich rodziców, zanim się u Was pojawił. Piszesz, że teraz Ci trochę pomagają. A co mówili zanim pies trafił do Was? Być może wyręczyliby Cię z choć jednego spaceru dziennie?

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...