Dwa psy w domu gryzą się. Pomocy

[Saite]

A mnie w dalszym ciągu nurtuje, skąd u młodego samca, asta brak pewności siebie, bo wspomniane przez autora noszenie podkulonego ogona w pewnych, z obiektywnego punktu widzenia, bezpiecznych okolicznościach typowe nie jest. Może warto dociec, dlaczego tak się dzieje, czym to jest spowodowane.
Uczepiłam się tego niczym "pijany płotu", wybaczcie.;)

[Greven]

[quote name='6009780']Jak było jeszcze jakiś miesiąc temu, ostatnio spacerujemy po lesie a nie po drodze, myślę ze czuł sie niepewnie na smyczy i na widok innych psów mógł czuć strach, np ze zaatakują go a on jest na smyczy i jak sobie poradzi. Takie jest moje zdanie.

W wątku poruszona jest zabawa z amstafem, ale tylko zawiązanie opony na drzewie, podobno amsty to lubią, czy ktoś może podać mi jeszcze jakieś inne sposoby zabawy, które pomogą mu się rozwinąć?[/quote]
600,
amstaffy to z natury bardzo pewne siebie psy. W Twojej obecności jego bycie na smyczy nie powinno być problemem w konfrontacji z innym psem.

Dobrze, że zauważyłeś, gdzie leży problem i dzięki temu możesz nad nim pracować. Na początek sugerowałabym szeroką obrożę, lub szelki i po spacerze w lesie, podczas którego pies ma szansę rozluźnić się - stopniowe wejście między inne psy. Najpierw w lesie przećwicz z nim podstawowe komendy: noga (pies idzie zrównany), siad (pies siada), patrz (pies patrzy Tobie w oczy, czekając na kolejne polecenie), leż / waruj (pies przechodzi do niskiej pozycji), zostań / poczekaj (pies w pozycji wyjściowej, a Ty się oddalasz).

Gdy pies reaguje na komendy (za co Ty nagradzasz smakołykami i głaskaniem, dobrym słowem), zaczynasz powoli pracować przy innych psach. Jeśli Twój ast okazuje lęk, nie zmuszasz do zbliżenia się, prosisz innych właścicieli psów o odwołanie swojego zwierzęcia. Ćwiczysz komendy, nagradzasz, utrzymujesz dystans od innych psów i pozwalasz swojemu astowi uwierzyć, że jesteś najmądrzejszy, że jesteś bogiem przysmaków :razz:

Gdy pies zaczyna koncentrować się na nauce i na Tobie, zaczynasz zmniejszać dystans z innymi psami. Wyczajasz, które są spokojne i ładnie się bawią i z tymi pozwalasz mu się - pod kontrolą - kontaktować. I cały czas musisz być dla psa bardziej atrakcyjny, niż otoczenie - bo to Ty przewodzisz grupie, Ty wymyślasz fajne zabawy i zajęcia, Ty reglamentujesz jedzenie.

Tyle na początek. Spróbujesz?

A jeśli chodzi o zabawy - jak się z nim bawiłeś do tej pory?
Jak on lubi się bawić?

[marta23t]

jaki jest stosunek psów w stosunku do Ciebie i innych domowników? Jeżeli psy wiedzą że Ty rządzisz ( broń Boże nie chodzi mi o teorię dominacji;)) i Ty decydujesz jakie są relacje w rodzinie szybciej nauczą się, że to jak zachowują się w stosunku do siebie Tobie nie odpowiada.Pytanie po co wrzask? Ja się przyznam, ze jak moje zaczynały pokazywać na siebie ząbki; starsza warczała a młodsza zbyt nachalnie ją zaczepiała wydzierałam się na cało gardło ,,NIE..NIE WOLNO,, i głośno klaskałam. I psy nauczyły się. Od tamtej pory jak słyszę warkot wystarczy ,że klasnę w ręce. W moim domu klaśnięcie oznacza ,,nie wolno,, i zauważyłam, że w innych sytuacjach również zaczęło skutkować.
Kolczatka i szarpanie za nią - tym nic nie wskórasz. Jak już inne osoby Ci pisały spowoduje to tylko dodatkową agresję. Poza tym jeżeli masz możliwość po każdym ,,spięciu,, zamykałabym psy na 5-10 minut w osobnych pomieszczeniach żeby się wyciszyły i wiedziały, że zrobiły źle. Po pewnym czasie jeśli zrozumieją, że ich wzajemne negatywne stosunki powodują karę-Twoją obojętność, lekceważenie, zamknięcie w innym pokoju możesz spróbować wspólnych spacerów. Wspólne spacery tylko w dwie osoby-każdy trzyma osobno jednego są-spacery na neutralnym gruncie. Jeżeli masz obawy załóż obu psom kagańce / materiałowe bo metalowe mogą spowodować więcej szkody niż pożytku/.jeżeli któryś pies zacznie okazywać agresję- natychmiast wraca do domu. Wtedy zrozumie że atak na kolegę=koniec spaceru. No i stosunku do psów proponuję ograniczone zaufanie w ich kontaktach-nie zostawiaj ich razem samych w domu, wszelkie kontakty nadzoruj lub na jakiś czas ogranicz. czasem odseparowanie pomaga a ponowne ,,spotkanie,, psów może już być spokojniejsze ( zauważyłam u moich , że po powrocie z jednym z psów ich relacje się poprawiały).
U mnie zadziałały wspólne zabawy na ogrodzie. Wprawdzie mała jest na kwarantannie po ostatnim szczepieniu więc spacery odpadają ale pozwalałam im parę minut pobiegać na ogrodzie. Również dużo zabawek i gryzaków w moim przypadku zdziałały cuda- rozładowało napięcie i zapewniło zajęcie-przestały się zaczepiać i zajęły obgryzaniem.U Ciebie tego póki co nie polecam / żeby w jednym pomieszczeniu dać psom kostki do obgryzania/ ale jeśli dasz im w dwóch osobnych pokojach pozwoli to rozładować ich napięcie / wiadomo gryzienie, rzucie, lizanie dla psa=relaks/. No i tak jak pisano Tobie wcześniej; dużo ruchu spacerów i to dla obu psów. każdy z nich powinien mieć minimum godzinę spaceru dziennie i Twojego zainteresowania dla siebie.
jeżeli jednak uważasz że sytuacja może faktycznie być krwawa i tak jak piszesz pies biega z drugim w pysku- nie czekałabym z behawiorystą czy dobrym szkoleniowcem.
tym bardziej, że uważam że każdego psa czy mały czy duży, kundelek czy rasowy należy uczuć pewnych zasad i szkolić. ja w przypadku jednego psa sobie trochę pobłażałam i mimo że on ma raptem 5 kg żałuję tego i staram się naprawić swoje błędy wychowawcze-tym bardziej, ze pies uczy się w każdym wieku. a z agresją nie a żartów. pies musi wiedzieć, że nie wolno atakować ludzi i zwierząt.

[Saite]

[quote name='Greven']Mnie również to nurtuje, aczkolwiek mam 7-8 mies. pitbullkę, u której lękliwość jest chyba niestety genetyczna :shake: więc wierzę, że to może się brać "z powietrza" (użyłam przenośni), ale tym bardziej z lękliwym psem typu bull trzeba pracować, socjalizować, oswajać. Bo w pewnym momencie taki pies po prostu stanie się ze strachu nieobliczalny. Agresywny. I będzie piękny artykuł w brukowcu o "wściekłej bestii" :shake:[/quote]
Jasne, że lękliwość może być genetyczna, ale ja raczej odnoszę wrażenie, że obu psom w omawianej sytuacji brakuje najzwyczajniej oparcia, stabilizacji, przewodnictwa, jakiegokolwiek ładu.

[marta23t]

lękliwość nie jest dziedziczona. najczęściej wynika z faktu złej resocjalizacji w wieku szczenięcym i błędów hodowcy lub pseudohodowcy. psy w niektórych hodowlach nie maja odpowiedniego kontaktu z ludźmi i innymi psami i to w tygodniach życia kiedy tego najbardziej potrzebują. czasem takie błędy z wieku szczenięcego zbierają swoje żniwo gdy pies jest starszy.
ponadto uważam ( może znów trochę ,,zajedzie,, teorią dominacji:oops:), że pies który wie kto jest jego panem, ufający właścicielowi i czujący, że właściciel poradzi w każdej sytuacji ( tzn. jest opanowany, podejmuje decyzje, zapewnia jedzenie) to pies, u którego nie ma strachu, lękliwości - to pies szczęśliwy.

[Greven]

[quote name='marta23t']lękliwość nie jest dziedziczona. najczęściej wynika z faktu złej resocjalizacji w wieku szczenięcym i błędów hodowcy lub pseudohodowcy. psy w niektórych hodowlach nie maja odpowiedniego kontaktu z ludźmi i innymi psami i to w tygodniach życia kiedy tego najbardziej potrzebują. czasem takie błędy z wieku szczenięcego zbierają swoje żniwo gdy pies jest starszy.[/quote]
Lękliwość może być dziedziczona. Tak, jak każda inna cecha charakteru.
Co nie zmienia faktu, że odpowiednią socjalizacją w pierwszych dniach i tygodniach życia można wiele wypracować... tylko "wiele", a może aż "wiele".

[quote name='marta23t']ponadto uważam ( może znów trochę ,,zajedzie,, teorią dominacji), że pies który wie kto jest jego panem, ufający właścicielowi i czujący, że właściciel poradzi w każdej sytuacji ( tzn. jest opanowany, podejmuje decyzje, zapewnia jedzenie) to pies, u którego nie ma strachu, lękliwości - to pies szczęśliwy.[/quote]
Tak? Zapraszam. Jestem otwarta na propozycje zmiany mojego podejścia do psa i metod pracy z psem. Ba, jestem otwarta na propozycję przekazania psa komuś (Tobie?), kto sobie z nim świetnie poradzi, bo będzie "radził sobie w każdej sytuacji, podejmował decyzje i zapewniał jedzenie".

[Saite]

[quote name='marta23t']lękliwość nie jest dziedziczona. najczęściej wynika z faktu złej resocjalizacji w wieku szczenięcym i błędów hodowcy lub pseudohodowcy. psy w niektórych hodowlach nie maja odpowiedniego kontaktu z ludźmi i innymi psami i to w tygodniach życia kiedy tego najbardziej potrzebują. czasem takie błędy z wieku szczenięcego zbierają swoje żniwo gdy pies jest starszy.
ponadto uważam ( może znów trochę ,,zajedzie,, teorią dominacji:oops:), że pies który wie kto jest jego panem, ufający właścicielowi i czujący, że właściciel poradzi w każdej sytuacji ( tzn. jest opanowany, podejmuje decyzje, zapewnia jedzenie) to pies, u którego nie ma strachu, lękliwości - to pies szczęśliwy.[/quote]
Tu nie chodzi o teorię dominacji, ale o to, że pies potrzebuje własnego ugruntowanego miejsca w świecie ludzi oraz stałych zasad, które są dla niego jasne i porządkują mu funkcjonowanie.

[marta23t]

[B]Greven[/B] nie rozumiem skąd ten atak- to już własnego zdania nie można wypowiedzieć?

owszem były przeprowadzane badania genetyczne dotyczące cech takich jak agresja czy lękliwość. szczenięta teoretycznie charakter dziedziczą po matce w 50% i ojcu w 50%, ale już od początku swojego życia są pod działaniem matki i charakter oraz zachowania szczeniąt w dużej mierze uzależnione są od niej. Do 8 tygodnia życia rola matki jest ogromna a wpływ jej zachowania ma znacznie większy wpływ niż geny.
O pewnych cechach dziedziczonych możemy rozmawiać; ale na cechy charakteru i zachowanie mają nie tylko wpływ geny ale i środowisko. I to właśnie oddziaływanie środowiska w większej mierze je kształtuje.Każde zachowanie zwierząt jest uwarunkowane zarówno genotypem jak i czynnikami środowiska.I nie wmówisz mi, że psy dobrze wychowywane są lękliwe bo geny!
a może wg Ciebie alkoholizm też się dziedziczy?
możliwe, że źle określiłam ( w dużym skrócie myślowym, że lękliwości się nie dziedziczy ale nie chciałam się rozpisywać:oops: a o genetyce wiem sporo bo z wykształcenia jestem genetykiem:diabloti:


jeśli chcesz wysłać do mnie swojego psa proszę bardzo- na pewno zajdzie u mnie ciepłe miejsce pod kołderką i dobre jedzonko. Ciebie też zapraszam na mały kurs tolerancji do siebie:cool3:
jeśli ktoś zadaje pytanie o porady- to nie rozumiem dlaczego je negujesz? ja nie tworze ,,swoich teorii,,, owszem dzielę się własnymi doświadczeniami, wiedzą z książek i uczelni ( pojawiły mi się na studiach np. takie przedmioty jak etiologia zwierząt)- można z nich korzystać lub nie. wiadomo że jest wiele szkół szkolenia psów. moje rady nie zaszkodzą a jeżeli pomogą to ędę bardzo zadowolona.
i widzę, że nie warto wypowiadać się na wątkach bo od razu jest atak:mad:
zresztą ja radze koledze i jeżeli on ma jakieś obiekcje może to napisać. jeżeli założysz swój wątek i doradzę Ci coś co Tobie się nie spodoba możesz komentować- nie ma sprawy.
i widzę, że popularne staję się zamiast doradzać - atakować:shake:
[B]Greven [/B]jak możesz komuś radzić w sprawie agresji psów jak nie umiesz zapanować nad własnymi emocjami?:diabloti:

[marta23t]

[B]Greven[/B] i czy ja, w którymkolwiek momencie kazałam Ci zmieniać Twoje metody wychowawcze w stosunku do Twojego psa:crazyeye::crazyeye::crazyeye:

[WŁADCZYNI]

Wmawiać nie zamierzam, ale znam ludzi mających dwa psy o zupełnie różnych zachowaniach, reakcjach na bodźce, jak również o zdecydowanie różnym poziomie lękliwości i opanowania. A wychowywała ta sama osoba.

btw skłonność do nałogów jest dziedziczna:diabloti:
[QUOTE]Badania nad genetycznym podłożem uzależnień prowadzi zespół z Katedry i Kliniki Psychiatrii Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie. Kierownik zespołu, prof. Jerzy Samochowiec, podkreśla, że badania te zdecydowanie potwierdzają zasadniczą rolę czynników genetycznych w występowaniu i rozwijaniu uzależnienia.

"Pierwsze badania genetycznych uwarunkowań uzależnień były wykonywane na zwierzętach - mówi profesor Samochowiec. - Między innymi selekcjonowano linie zwierząt preferujących alkohol, mapowano ich genom. Od dawna prowadzone są także badania populacyjne dziedziczenia podatności na uzależnienia u ludzi, a od czasu odczytania całego genomu człowieka nastąpił znaczny postęp w badaniach asocjacyjnych i badaniach sprzężeń. Dziś wiadomo, że dziedziczenie podatności na uzależnienia jest uwarunkowane wielogenowo". Geny kandydujące - tj podejrzane o przenoszenie podatności - mogą mieć wpływ także na inne cechy fenotypu. Dlatego po wytypowaniu genów kandydujących konieczne jest sprawdzenie ich przekazywania od rodziców do potomstwa.
[/QUOTE]

zresztą mi za dowód może robić własna suka - jej matka też ma skłonność do pijaczenia;) bardzo szybko się oduczyłam zostawiania szklanek/kieliszków na podłodze (nawet jak siedzę na ziemi to szkło wyżej) po tym jak dorwałam szczeniaka w czerwonych plamach z wina:evil_lol:

A już na kompletnym marginesie - zobacz co robi Greven i jak to świadczy o jej doświadczeniu w pracy ze zwierzętami.

[Martens]

[quote name='ewtos']Ja też.A szczególnie po ostatnim poscie autora wątku.[/QUOTE]

Odkąd zrobili mnie moderatorem na gronie o psach, chyba już nic mnie nie zdziwi :cool1:

Co do tego dziedziczenia, cechy charakteru dziedziczą się jak najbardziej, lękliwość, instynkt reagowania ucieczką w szczególności (cecha dominująca, typowa dla dzikich przodków psa, baaardzo widoczna w pierwszych pokoleniach skrzyżowania psa i wilka), stąd szczególny nacisk w hodowli psów rasowych dotyczący eliminacji z rozrodu psów bojaźliwych. Przy rozmnażaniu psów bez rodowodu, bez uprawnień, właściciel często nie przykłada do tego wagi i potem mamy pieski z trudną psychiką. Owszem, dobrą socjalizacją i pracą z psem od początku można bardzo wiele zdziałać; można schrzanić psa o dobrym genetycznie charaterze, jak i "zreperować" strachliwca, ale dobrze prowadzony pies z twardą psychiką zawsze w nowej zaskakujacej sytuacji zareaguje spokojniej niż dobrze prowadzony pies z odziedziczoną po rodzicach lękliwością. Zresztą różnice w charakterze szczeniaków można bardzo łatwo zauważyć obserwując miot i reakcje maluchów na nieznane zjawiska, osoby. Jedne maluchy nie wykazują cienia strachu, są zaciekawione, wręcz bezczelne; inne przez chwilę są niepewne, ale ciekawość przeważa, a niestety trafiają się i takie, które na widok nieznanej osoby piszczą i próbują sie schować, uciec. Skoro jako miot są utrzymywane w identycznych warunkach, skąd te różnice, jeśli nie z genów? ;) Zawsze łatwiej i przyjemniej pracować z psem pewnym siebie, niż z takim, któremu mnóstwo czasu poświęcić trzeba na przekonanie do każdej rzeczy, osoby, zdarzenia...

BTW trwały niedawno lub trwają jeszcze badania nad "genem alkoholizmu" ;) Z tym, że oczywiście dziedziczona jest skłonność do choroby, do popadnięcia w nałóg, a nie sam alkoholizm. Nikt nie rodzi się alkoholikiem, ale niektórzy z racji genów łatwiej się uzależniają.

EDIT:
WŁADCZYNI mnie uprzedziła :(

[bonsai_88]

[B]Martens[/B] mnie też uprzedziła :placz:... a tak swoją drogą miałam królika-pijaka :evil_lol:. Zanim odkryliśmy, że to on popija jak nikt nie patrzy to obrywało się mi i mojemu bratu [wówczas 6 i 7 lat] :diabloti:. Bezczelny był na tyle, że potrafił obcej osobie wręcz próbować wejść do drinka... rodziców szanował na tyle, że czekał aż odłożą szklankę :diabloti:

[B]600 i inne cyferki :eviltong:[/B]
Słuchaj się Vectry, ona naprawdę wie co mówi. Psy muszą obrywać po równo, asta trzeba zmęczyć na spacerach [nie czaruj się, sama tresura nie wystarcz, proponuje godzinkę aportu :razz:].

[B]Vectra [/B]możesz mi napisać, czemu asty oddzielono od pittów? Bo to mnie akurat zaciekawiło :cool3:... żeby nie robić OT, możesz mi wysłać PW :razz:

[Vectra]

Bonsai , google nie gryzie , to kopalnia wiedzy
ale , że Cię lubie , to masz [url=http://pitbulle-rocco.pies.net.pl/historia_rasy.php?id=0]Pitbulle-Rocco, ROCCO KENNEL, American PitBull Terrier[/url]
trochę tu jest napisane ;)

[bonsai_88]

Lubi mnie :multi::loveu:

Akurat o astach czytałam sporo i to nawet w googlach [lubię tą rasę i tyle :eviltong:], ale CZEMU rozdzielono te 2 rasy nigdy nie wiedziałam :razz:... teraz już wiem :p

[Vectra]

[quote name='bonsai_88']Lubi mnie :multi::loveu:

Akurat o astach czytałam sporo i to nawet w googlach [lubię tą rasę i tyle :eviltong:], ale CZEMU rozdzielono te 2 rasy nigdy nie wiedziałam :razz:... teraz już wiem :p[/quote]
Bo się nazwa PIT nie podobała :evil_lol: :evil_lol: :evil_lol: ;)
a i tak staffik był pierwszy :multi: :cool3: :evil_lol:

jak znajdę , to wyślę Ci coś fajnego , ciekawego na maila ;)
tylko maila daj na pw :eviltong: tylko potem ci to pośle , bo idę spać ...

Mam nadzieje że autor wątku też sobie poczytał historie rasy i już wie , że nie były to psy wyhodowane aby ładnie wyglądać :mad:

[QUOTE]Wraz z rozwojem społeczeństw zachodnich walki psów traciły na popularności, a większość hodowców odcięła się od okrutnych praktyk. Hodowcom zależy na zachowaniu ostrości, [B]jednakże swoim psom pozwalają się wyżyć w różnego rodzaju psich sportach takich jak weight pulling[/B], ale nie w prawdziwej walce. W taki sposób udało się ucywilizować Bulteriera, Staffordshire Bull Terriera czy Boston Terriera.[/QUOTE]

Pytałeś jak się bawić z astem .... oprócz wiszenia na oponie ...

ast jako pies bardzo wszechstronnie użytkowy , każdy rodzaj sportu pokocha ... aportowanie , wiszenie , ciąganie się czymś , ciąganie czegoś , bieg przy rowerze , pływanie , łażenie po drzewach , skakanie - wszystko co jest związane z , szaleństwem , pracą siłową , wszystko co go zmęczy - szczęśliwy ast , to zmęczony ast
Zabawa nie polega tylko na zabawie , podczas zabawy pies się fantastycznie uczy podstaw z zakresu posłuszeństwa .... rodzi się więź z opiekunem - wszystko co będziesz robił z psem i wkładał w to moc entuzjazmu , zaangażowania , pies odpłaci tym samym .....


Ok zgodzę się raz z Tobą 600 .. ast to piękne zwierze zewnętrznie , ale jeszcze piękniejsze ma wnętrzne ....
To doskonały przyjazciel , kumpel , powiernik , towarzysz - na dobre i na złe , mając doskonałe relacje z psem tej rasy , spowoduje , że pójdzie za Tobą w ogień .... to nie jest pies do bycia psem .... to jest bardzo złożona istota
Poczytaj sobie historie rasy , dużo jest tego w necie ..... to nie był i nie jest przecietny pies służący tylko do zabijania i walki .... to był członek rodziny , zarabiał na nią , chronił , bronił , pomagał na farmie , niańczył dzieci ......
Walki są zakazane , hodowla tych psów poszła w innym kierunku , to nie ma być pies agresywny , nie może być agresywny , bo tym samym będzie niebezpieczny , w takich rękach jak Twoje , czyli absolutnie niedoświadczonych , ten pies może być niebezpieczny i dla Ciebie ....
Jeśli będziesz mu wpajał agresywne zachowania , uczył rzeczy do których ten pies nie został stworzony - to nie ONek któego się uczy na kliknięcia i oddechy .... bo bardzo inteligentny pies , który człowieka miał i ma kochać ponad wszystko , on nie ma być nieufny do obcych ... on ma ludzi kochać !!! w sytuacji zagrożenia dla swojego ukochanego pana , postawi się ....
Tylko powiedz , jak odwołasz niewychowanego psa ? który ma cię w zadzie ?

Poczytaj o tych psach , nie karm się jakimiś wyssanymi z palca mitami
Dbaj o reputacje rasy , która jest okrótnie zszargana ... przez kogo ?
Właśnie przez osoby które kupują terriera typu bull , bo fajnie wygląda ...
Ten pies to nie wygląd , ten pies to charakter .....
I nie doprowadź do tragedii .....

[marta23t]

[B]Władczyni[/B] co do alkoholizmu są dwie szkoły; że jest i nie jest dziedziczony-tzn. nie sam alkoholizm ale tendencja do picia. Mi przez lata studiów i późniejszych badań naukowych wszyscy doktorzy i profesorzy powtarzali, że alkoholizmu się nie dziedziczy. w publikacjach też najdziesz różne informację na ten temat. i tak np.:

,,Inna kategoria osób zagrożonych alkoholizmem to ludzie, których rodzice byli alkoholikami. W ich przypadku prawdopodobieństwo uzależnienia się od alkoholu jest podobno aż czterokrotnie większe niż normalnie. Wynika to z różnych mechanizmów psychologicznych. Wśród nich ważną rolę odgrywa podświadome przyzwyczajenie (wynikające z obserwacji zachowania rodziców), że jeśli pojawiają się jakiekolwiek kłopoty czy negatywne emocje, to reakcją na nie jest sięgnięcie po alkohol w celu uzyskania chwilowej ulgi, a nie rozwiązywanie problemów, które są ich przyczyną. Natomiast istnienia czynników genetycznych[B] (czyli po prostu dziedziczenia alkoholizmu za pośrednictwem genów) jak dotąd nie wykryto, choć nie można ich też całkowicie wykluczyć.,,[/B] ze strony [url=http://www.nadzieja.webd.pl/alkoholizm.php]Dwa piwa dziennie[/url][B] - to tak znalezione na prędce

czy: [/B][FONT=Verdana][SIZE=2][COLOR=black]
,,Gdyby tak było rzeczywiście przemawiałoby to za tym, że alkoholizm powstaje wyłącznie na drodze genetycznego dziedziczenia. Tymczasem zgodnie z obowiązującymi dzisiaj poglądami, na rozwój alkoholizmu czyli uzależnienia od alkoholu składają się czynniki biologiczne, psychologiczne, duchowe i społeczne.,,-http://alkoholizm.eu/?sel=mity_i_prawdy


[B]albo[/B]
[/COLOR][/SIZE][/FONT] Badania rodzinne (bliźniąt, rodzeństwa naturalnego i dzieci adoptowanych) pozwalają przypuszczać, że biologiczne czynniki genetyczne odgrywają pewną rolę w powstawaniu uzależnienia od alkoholu.. Już w czterdziestych latach usiłowano wyodrębnić tzw. alkoholizm rodzinny, który rozpoznawano u osób posiadających krewnych nadużywających alkoholu. Nie ulega natomiast wątpliwości, że dziedziczeniu podlega biologiczne (biochemiczne) podłoże, na którym może rozwinąć się uzależnienie, a więc [B]możliwe jest odziedziczenie pewnych predyspozycji do uzależnienia.[/B]
[FONT=Verdana][SIZE=2][COLOR=black]

nigdzie nie ma mowy o dziedziczeniu alkoholizmu. osoby, z którymi o tym rozmawiałam swojego czasu od lat pracują w dziedzinie genetki, piszę publikacje, uczestniczą w międzynarodowych sympozjach.
[B]nie ma badań potwierdzających jednoznacznego uwarunkowania predyspozycji do ,,alkocholizmu,, od genów.



Władczyni[/B] piszesz:[/COLOR][/SIZE][/FONT],,A już na kompletnym marginesie - zobacz co robi Greven i jak to świadczy o jej doświadczeniu w pracy ze zwierzętami.,,

ja nie mam pojęcia ona robi i nie neguję jej wiedzy czy zachowania w stosunku do psów i [B]nie negowałam nigdy[/B], nie wątpię, że posiada wiedzę i nie zarzuciłam jej że ona się nie zna. [B][I]ja mam tylko do niej żal o ataki kiedy wypowiadam własne zdanie[/I][/B].
jeśli ktoś ma inny sposób myślenia nie zasługuje na ataki bo żyjemy w kraju demokratycznym, gdzie jest wolność słowa. wiadomo jeśli propagowałabym znęcanie nad zwierzętami lub metody szkolenia z zastosowaniem kar i agresji-można takie rady negować ze względu na dobro zwierząt ale tak??

to był czysty atak!
i nie chodzi mi o to co ona doradza ale w jaki sposób się do mnie zwraca i jak nie traktuje z powodu wypowiedzenia własnej opinii. a chamstwa tolerować nie będę obojętnie czy jest to osoba, która na psach się nie zna czy szkoleniowiec pierwsza klasa.

[6009780]

Ktoś pisał że amsty lubią bawić się oponą, więc dzisiaj ją zawiesiłem i nie widzę jakiegoś zainteresowania, mało tego przywiesiłem kijek na sznurek poszarpał trochę ale tak jakoś bez energicznie i odszedł.

Co mogę w tym przypadku zrobić? jakieś rady?? Pisać

[Martens]

Zainteresować psa, pobujać oponą, poszarpać, nagrodzić smakołykiem każde zainteresowanie nią.

[6009780]

A właśnie przeglądałem inne forum i mam wątpliwości czy roczny amsfaf powinien już tak wisieć, czy może dać mu tą oponę do ciągnięcia żeby wyrobił sobie większe mięśnie, proszę o podanie jeszcze innych metod na ukształtowanie sylwetki tej rasy.

[Vectra]

a zachęciłeś go do tej opony ? pobawiłeś się ?
opona nie musi wisieć , opone można dać luzem na ziemi ...
ale z psem trzeba się bawić , bawić , zachęcać , cieszyć razem z nim

zobacz

[URL=www.fotosik.pl][IMG]http://images39.fotosik.pl/47/5365e64e8dcdcd0d.jpg[/IMG][/URL]

[URL=www.fotosik.pl][IMG]http://images34.fotosik.pl/432/e220e4b7415958ac.jpg[/IMG][/URL]

[URL=www.fotosik.pl][IMG]http://images38.fotosik.pl/47/2dcf23b21d2eb3e8.jpg[/IMG][/URL]

[URL=www.fotosik.pl][IMG]http://images33.fotosik.pl/437/173e1bd71e7b98df.jpg[/IMG][/URL]

[6009780]

A te obrazki google czy jakiegos innego forum, chętnie bym obejrzał wszystkie.

[martitaa]

wow!:evil_lol:piekne psy! i jakie zdjecie!!!no i zainteresowanie opona widac jak na dloni;)wspaniale psy(przepraszam ze tak troszke nie na temat,ale przegladam caly temat a to zdjecie mnie powalilo na kolana:)

[Vectra]

[quote name='6009780']A te obrazki google czy jakiegos innego forum, chętnie bym obejrzał wszystkie.[/quote]
to są zdjęcia , moje zdjęcia , zdjęcia moim psów :p
dostępne w fotoblogu , link w podpisie :cool3:

a i tu też są moje zdjęcia [url=http://pl.fotoalbum.eu/vectra]Fotoalbum.eu - vectra - Twój fotoalbum[/url]

przypominam o prawach autorskich :evil_lol:

[6009780]

A czy jakieś przykłady ćwiczeń na mięśnie amsta dostane? Słyszałem tylko szelki+opona i jazda.

[Vectra]

[quote name='6009780']A czy jakieś przykłady ćwiczeń na mięśnie amsta dostane? Słyszałem tylko szelki+opona i jazda.[/quote]
to źle słyszałeś .....
a dieta ? a witaminy ? a dodatki na stawy ?
to nie jest TYLKO , to jest praca z psem .... pies to nie mięśnie ...

moje psy nie ciągają opon , moje psy co dzień się bawią , biegają ....
na ich muskulaturę możesz popatrzeć i pozazdrościć :eviltong: bo z twoim podejściem , no to niestety tego nie osiągniesz ....

pies to nie kupka mięśni .......

a dla Twojej ciekawości ..

[url]http://images39.fotosik.pl/47/5365e64e8dcdcd0d.jpg[/url]
ten z prawej strony pies , co stoi na łapach - to jest 4 miesięczna suczka :cool3:


posiadanie TTB nie zaczyna się od ukończenia przez niego roku ...

na piękną sylwetkę , doskonałą psychikę - pracuje się od chwili kiedy pies do nas trafia ... w moim przypadku ona miała 8 tygodni ....

tu ma 15 miesięcy
[URL=www.fotosik.pl][IMG]http://images30.fotosik.pl/311/0bb2f4c9980fa611.jpg[/IMG][/URL]

ona też coś koło 15

[URL=www.fotosik.pl][IMG]http://images41.fotosik.pl/47/26efc0c2b9767a00.jpg[/IMG][/URL]

opona to jest tylko miły dodatek , co dzień moje psy ganiają za piłką , co kochają nad życie


a i pamiętaj jedno , mięśnie to nie tłuszcz :evil_lol: