Jump to content
Dogomania

Szczeniak nie daje mi spokoju


Emkacf

Recommended Posts

Hej, pozwolę sobie przekleić tu wiadomość, którą opublikowałam też w grupie dot. owczarka australijskiego.

 

 

Co można poradzić, jak Pestka notorycznie mnie zaczepia? Generalnie sprawa wygląda tak, że Marcin wyjechał na 2 miesiące na delegację i zostałyśmy same, co spowodowało, że pies zaczął się stale dopominać o uwagę...Wydaje mi się, że przez to, że były w domu dwie osoby to ciągle się coś działo - a to ktoś sprzątał, ktoś coś mówił i teraz jej za cicho lub Marcin po prostu psa za dużo zaczepiał, bo czasami zwracałam mu uwagę, że jak pies grzecznie leży to ma go nie tykać, co najwyżej pochwalić i pogłaskać.

Wracając do meritum sprawy: pies pod jego nieobecność staje się totalnie nieznośny. Możemy iść nawet na długi spacer po parku, klikać, bawić się, a i tak mało co to pomaga... Patent klikanie + kość + klatka pomaga na jakieś 45 minut i czasami ją to na tyle uspokoi, że potem możemy iść spać. Nie zmienił się schemat spacerów, wracam o tej samej godzinie do domu. Nie wiem, co z tym robić, bo czuję się terroryzowana przez psa. W normalnym świecie bym ją oddelegowała do siebie i zignorowała, ale niestety z moją sąsiadką odpada to totalnie. Żwacz czasami działa, ale to tak raz dziennie większy, potem już też nie pomaga. Kong odpada, bo Pestka ma tendencje do zostawiania go w połowie pełnego, jeżeli jest mocniej upchany.

Zostawianie psa na noc w klatce na razie odpada, bo jeszcze tyle nie wytrzymuje zamknięta w klatce. Jak na razie radzę sobie (o ile można to tak nazwać) w sposób taki, że jak tylko widzę, że pies wstał i zaczyna mieć już zakusy o męczenie mnie to idziemy na dwór (zazwyczaj wychodzi nasza standardowa ilość 4-5x dziennie) i sprawdzam, czy ma wodę (niestety nie wiem dlaczego, ale Pestka nauczyła się, że jak ma jakieś potrzeby to przychodzi i nas gryzie i podszczekuje, wygląda to jak nuda, a często tak naprawdę chodzi o chociażby brak wody w misce). Po powrocie ze spaceru w zależności od pory dnia, albo sobie klikamy, albo bawimy się czymś, albo daję żwacza/kość, żeby mieć psa na jakiś czas z głowy...najczęściej występuje opcja full service, czyli muszę przez jakieś 45-60 minut robić cokolwiek z psem, żeby przestał mnie nękać. Rozumiałabym takie zachowanie w momencie, gdy pies miałby brak spacerów i zabawy, ale to typowo wygląda jak "nudzę się porób coś ze mną, a jak nie to ja będę cię gryzła, bo swędzą mnie dziąsła", ostatnio nawet miałam taką sytuację po kilkugodzinnym wypadzie do parku - pies poszedł spać po powrocie, pospał godzinę i potem znowu energia naładowana na 100%.

Najdziwniejsze w tym wszystkim, że takie zachowanie pojawia się tylko i wyłącznie, gdy Marcina nie ma w domu. Jeżeli on jest to pies zazwyczaj po spacerze kładzie się gdzieś niedaleko jednego z nas i zazwyczaj nie ma żadnego problemu z odpoczynkiem.

Pestka na co dzień zostaje w domu 8.5h, czasami zastaję jakieś skradzione akcesoria kuchenne, ale tak to raczej wygląda na to, że nie aktywizuje się zbytnio przed moim powrotem, więc może to też jest jakiś trop.

W związku z całym powyższym opisem - macie jakieś pomysły na jakieś efektywne rozładowanie energii u szczeniora? Nie mogę sobie pozwolić, żeby codziennie od razu po pracy jechać na kilkugodzinną wyprawę z psem, a klikanie i ćwiczenie komend nie pomaga w takim stopniu, w jakim bym chciała.

P.S. Za rady "ignoruj ją" podziękuję, bo inaczej spotka mnie lincz społeczny od sąsiadki, a konflikt z sąsiadami jest ostatnią rzeczą, którą bym chciała, bo zbyt długo szukałam mieszkania w interesującej mnie dzielnicy, gdzie akceptowaliby psy. Uwierzcie, że gdybym tylko mieszkała w domku to takie zachowanie byłoby wdrożone natychmiast Emotikon grin

Link to comment
Share on other sites

Witaj, napisałaś że wychodzisz z psem kilka razy dziennie na spacer. Czy pies ma okazję pobiegać? Czy spacer ogranicza się do chodzenia na smyczy?

 

Podam przykład z moje życia, parę miesięcy temu zakupiłem szczeniaka z ogłoszenia, nie miał szczepień, więc mogłem go wyprowadzać tylko w bezpieczne strefy by załatwił potrzeby. Minęło trochę czasu i ta słodka kuleczka stała się diabłem wcielonym, nie mogłem zrobić kroku w mieszkaniu by ona nie była juz uczepiona mojej nogawki.

 

Gryzła wszystko i wszystkich, skakała po głowie gdy chciałem odpocząć, drapała w drzwi gdy byłem w toalecie. Nic nie pomagało, przełom nastąpił w siódmym dniu po szczepieniu, gdy ten maluch mógł w końcu wyjść bezpiecznie z domu. Zabrałem ją wtedy do lasu, miała tylko nieco ponad trzy miesiące a przez godzinę ganiała za piłką, dopiero po takim czasie można było poznać, że jest zmęczona gdyż zaprzestała gonitwy i się położyła.

 

Tamtego dnia wiedziałem, że większość problemów związanych z natarczywym psem można rozwiązać za pomocą lasu, piłki i biegania. Nie wystarczy tutaj nawet kilku godzinny spacer na smyczy, to musi być aktywne rozładowywanie nadmiaru energii, jest to naturalna potrzeba u psa, aktywne polowanie odziedziczył po bracie wilku.

 

Od tamtego czasu moja Aira ma okazję do takiej aktywności codziennie, gdy wracamy do domu jest spokojna i zrelaksowana, jedyne, na co ma ochotę to pieszczoty, jedzenia i spanie. Oczywiście, jak to pies, czasem w ciągu dnia chce się bawić, ale to ja decyduje, kiedy jest koniec i początek. Wystarczy że nie podejme zabawy a zaprzestaje się domagać, bo najzwyczajniej w swiecie aż tak jej się nie chce :)

 

A jeśli chodzi o gryzienie i drapanie Pestki gdy ma jakieś potrzeby, to zachowuje się w ten sposób ponieważ przynosiło to efekt w przeszłości, gdy drapała i gryzła człowiek wstawał i sprawdzał o co jej chodzi utrwalając ten schemat, stąd to zachowanie.

 

Podsumowując, większość obsesyjnych zachowań psa bierze się z braku możliwości rozładowania energii, gdy jest jej zbyt dużo, pies daje jej upust między innymi za pomocą szczekania, gryzienia, piszczenia, drapania, agresywnych zachowań itp.

 

Aby pies był spokojny w domu trzeba mu pomóc rozładować ten nadmiar. Również ważną kwestią jest żywienie, jeśli Twój pies je głównie mięso jego poziom energii będzie jeszcze wyższy, gdyż takie jedzenie dostarcza jej najwięcej. Między pokarmem podawanym psu a jego zachowaniem istnieje zależność.

 

Pozdrawiam. W razie pytań służę pomocą.

Link to comment
Share on other sites

Szczerze wątpię, że problemem są spacery. Emkacf wygląda mi na ogarniętą właścicielkę, która nie katuje aussika spacerami wokół bloku na krótkiej smyczy...

 

Raczej skłaniałabym się do tego, że tak jak pisałaś, pies jest przyzwyczajony do ciągłego zainteresowania, ciągłego zamieszania w domu i ciężko mu się wyciszyć. Może spróbuj pokombinować z jakimiś zabawkami na inteligencję? Kiedyś widziałam super zabawkę własnej roboty, plastikowe butelki na stelażu, wypełnione smaczkami, które pies musiał szturchać tak, żeby się obracały i wtedy smaczki wypadały - znalazłam: https://www.youtube.com/watch?v=avcYKFOmcZA. Albo inne, kupne zabawki do myślenia. Może to by pomogło?

Link to comment
Share on other sites

"typowo wygląda jak "nudzę się porób coś ze mną, a jak nie to ja będę cię gryzła, bo swędzą mnie dziąsła","

 

 

O. Opis typowego szczeniaka. :-)

 

Trzeba przejść ten okres, jak odrę.

 

Chyba że to dwuletnia suka - to znaczy że macie problem.

Link to comment
Share on other sites

Ach w tym wszyzstkim zapomniałam napisać wieku, bo przecież to z grupy przeklejałam :D Pestka ma niecałe 5 miesięcy ;)

 

Co do spacerów - wiadomo to jeszcze szczyl, więc też staram się gdzieś to wszystko wypośrodkować. Staram się raz dziennie robić dłuższy spacer, który odbywa się na 10m lince + dopięta do tego nasza smycz + amortyzator, więc na oko gdzieś 13-15m "swobody" dla psa Jeżeli udajemy się do parku/lasu to staram się psa puszczać nawet na trochę, bo to fajnie uczy psa pilnowania właściciela. Nie uważam, że jest "niewybiegana" - generalnie uważam, że wybieganie fizycznie nie jest zdrowe w tym wieku tzn. jego nadmiar, bo po pierwsze pies przyzwyczaja się do nadmiernej aktywności fizycznej, po drugie takie ciągłe bieganie za piłką jest złe dla stawów oraz dla 'psychiki' psa, jeżeli mogę to tak ująć. My preferujemy opcję spaceru połączonego z drobnymi elementami zabawy tzn. spokojny spacer i czasami kijka rzucimy, czasami piłkę, czasami proszę psa o pozowanie do zdjęcia, a na końcu idziemy nad staw, gdzie pies sobie pływa, biega i odpoczywa na swój sposób. Taki dłuższy spacer lasowo-parkowy mamy ok. 2 - 3 razy w tygodniu (wliczam jedno wyjście na spotkanie z naszą grupą treningową). Wiadomo spacery na krótkiej smyczy też odbywamy :D nie można zawsze mieć przecież wszystkiego, a pies też powinien umieć się na krótszej smyczy zachować i ładnie pospacerować ;)

 

Zabrałem ją wtedy do lasu, miała tylko nieco ponad trzy miesiące a przez godzinę ganiała za piłką, dopiero po takim czasie można było poznać, że jest zmęczona gdyż zaprzestała gonitwy i się położyła.

;o przecież taki maluch nie powinien tyle biegać za piłką...maluchy zazwyczaj trzeba właśnie uczyć odpoczynku tzn. bawimy się i jest fajnie, ale potem ja, człowiek, kończę zabawę, a pies ma iść odpocząć i ja właśnie obecnie mam z tym problem, bo wiem, że pies miał aktywność umysłowo-fizyczną i chciałabym, żeby się walnęła na ziemię i odpoczywała, a ona stale chce jeszcze. Jak chłopak był w domu to takiego problemu nie mieliśmy, bo pies zachowywał się wręcz idealnie i umiał się zrelaksować.

 

 

 

Aby pies był spokojny w domu trzeba mu pomóc rozładować ten nadmiar. Również ważną kwestią jest żywienie, jeśli Twój pies je głównie mięso jego poziom energii będzie jeszcze wyższy, gdyż takie jedzenie dostarcza jej najwięcej. Między pokarmem podawanym psu a jego zachowaniem istnieje zależność.

 

Nie jesteśmy na barfie, podaję Delcon Puppy Sensitive.

 

 

Raczej skłaniałabym się do tego, że tak jak pisałaś, pies jest przyzwyczajony do ciągłego zainteresowania, ciągłego zamieszania w domu i ciężko mu się wyciszyć. Może spróbuj pokombinować z jakimiś zabawkami na inteligencję? Kiedyś widziałam super zabawkę własnej roboty, plastikowe butelki na stelażu, wypełnione smaczkami, które pies musiał szturchać tak, żeby się obracały i wtedy smaczki wypadały - znalazłam: https://www.youtube.com/watch?v=avcYKFOmcZA. Albo inne, kupne zabawki do myślenia. Może to by pomogło?

To może być dobre wyjście, o ile psa nakręcę na taką zabawę ;) jak na razie dzisiaj zadziałało mi wylizywanie zamarzniętego jogurtu. Kong pomaga na chwilę, ale niestety mam psa, który nie jest mega nakręcony na jedzenie i jeżeli mięcho w kongu utknie to porzuci próby wydobycia po 5ciu minutach.

EDIT: Właśnie odkryłam, co ją jednak w kongu zajmuje na dłużej ;) stanęło na zgniecionych żołądkach zmieszanych z karmą. Generalnie wieczór mamy spokojniejszy - dużo się nią zajmowałam, ale nie było takiej strasznej natarczywości z jej strony

Link to comment
Share on other sites

no tak, ale ty masz psa pasterskiego, psa który w genach ma "zakodowany" ruch, "coś robienie". A sposób w jaki piszesz/opisujesz jak wygląda wasz spacer, to nie ma się co dziwić i zastanawiać dlaczego twój pies, mimo iż szczeniak po powrocie ze spaceru nadal jest pełen energii. Pies wyraźnie daje ci do zrozumienia żebyś z nim popracowała - ".... ale to typowo wygląda jak "nudzę się porób coś ze mną, a jak nie to ja będę cię gryzła, bo swędzą mnie dziąsła", ...". Piszesz że nie uważasz "że jest niewybiegana", ale dodajesz - "My preferujemy opcję spaceru połączonego z drobnymi elementami zabawy tzn. spokojny spacer i czasami kijka rzucimy, czasami piłkę, czasami proszę psa o pozowanie do zdjęcia, a na końcu idziemy nad staw, gdzie pies sobie pływa, biega i odpoczywa na swój sposób". Więc jak może się wybiegac jeśli fundujesz jej spokojny spacer, na którym czasem rzucisz jej patyk lub piłkę. To nie jest dorosły pies któremu powiesz "spokój, koniec, idź na miejsce" czy jeszcze jakąś inną komendę i pies posłusznie ją wykona. Poza tym w tym wieku szczenięta mają niespożytą energię, szybko się regenerują i bez przerwy by się bawiły, broiły. Więc jeśli poświęcisz mu więcej czasu (jak to robił twój partner, skoro przy nim potrafił być spokojny. I nie mam na myśli jakiegoś bezsensownego zaczepiania psa,tylko ćwiczenie choćby komend, czy zabawy z chowaniem i szukaniem zabawki) w sposób zmęczenia fizycznego i psychicznego, to na pewno psiak się prędzej zmęczy niż na tych waszych spacerach i zacznie wyciszać.

Link to comment
Share on other sites

Ćwiczymy komendy z klikerem, uczęszczamy też na zajęcia - pisałam jak wygląda nasz spacer, a nie trening ;) Chłopak wykonywał z nią jakieś dziwne zabawy, mało psie - typu zapasy, które w tym wypadku nie działają, bo próbowałam je też uskuteczniać. Na zwykłych spacerach też ćwiczymy komendy, ale nie w sposób treningowy tylko np. przed rzuceniem patyczka pies musi np. usiąść, albo zrobić coś innego.

 

Przez spokojny spacer miałam na myśli, że nie katuję psa godzinnym rzucaniem piłki wtę i wewtę, a ćwiczenie komend było chociażby w pierwszym poście zawarte.

Link to comment
Share on other sites

Rzucenie piłeczki powinno być nagrodą, a nie sposobem na zmęczenie psa, fizycznie może zmęczyć, lecz psychicznie nakręca. Pies potrzebuje emocji szukania. Naucz zwierzątko - bez klikera - szukania przedmiotów o Twoim lub wskazanym zapachu. W domu i na spacerze. Zmęczy się psychicznie i zaspokoi potrzebę szukania.

Link to comment
Share on other sites

Rzucenie piłeczki powinno być nagrodą, a nie sposobem na zmęczenie psa, fizycznie może zmęczyć, lecz psychicznie nakręca. Pies potrzebuje emocji szukania. Naucz zwierzątko - bez klikera - szukania przedmiotów o Twoim lub wskazanym zapachu. W domu i na spacerze. Zmęczy się psychicznie i zaspokoi potrzebę szukania.

 

Masz może jakieś artykuły, jak wdrożyć psa w taki szukanie? Zaraz też google przeszukam :)

Link to comment
Share on other sites

przede wszystkim, to dla mnie "dluzszy spacer", ktory opisujesz to jest totalna tragedia. 

takie spacery to miala moja sunia, gdy byla po operacji kolana, gdy trzeba bylo jej ograniczac ruch.

serio, czy ty na pewno przemyslalas wybor rasy itd.?

 

badzmy szczerzy: mlody pies na 10 m sznurku, ktoremu ktos czasem kliknie nad glowa lub rzuci patyczek, to jest meczenie zwierzat. pies nie przyszedl do osad ludzikich zeby cale zycie na sznuru gnic.

 

czyli tak: przede wszystkim ten pies nie ma szansy, zeby zmeczyc sie ani fizycznie ani psychicznie.

 

jesli chodzi o inne porady:))

mozecie doradzac zabawki na inteligencje i inne bzdury, ale to doprowadzi do odwrotnego celu niz zamierzony. stworzyce potwora.

 

nie wiem, czy mieliscie okazje zobaczyc, co zrgrane stadko doroslych psow robi, gdy szczenieczek jest upierdliwy.

ja tak, bo mam wiecej niz jednego psa, a moj najmlodszy pies jest dosc mlodociany i pedal gazu lubi miec wcisniety do dechy.

 

otoz mowia mu: odejdz, teraz my spimy.

 

nie pomaga?

 

to mowia "spier...gnoju, zajmij sie soba jak nie chcesz spac, bo ktos ci w koncu zleje dupe".

 

 

i tyle w temacie.

 

albo nauczysz psa odpoczywac, albo on przyjmie za normalna sytuacje, ze nikt sie nim nie zajmuje i ma sobie pogryzc to, co jego albo isc w kime albo masakra, ani  pies nie bedzie w tym szczesliwy ani ty.

 

i jesli piszesz, ze nie chcesz ignorowac psa, bo sasiadka, to ja ci powiem, ze gdybym ja sie przejmowala "bo sasiadka" to do tej pory mialabym psa, ktory wpada w panike, gdy wychodze z chaty  dostaje sraczki z tej okazji i albo ona dostalaby zawalu serca albo skonczylaby na psychotropach. tymczasem od dawna nawet nie potrzebuje klatki, zeby zostac sama ani w domu ani w hotelu ani nigdzie. z psem trzeba pracowac wlasciwie i odpowiednio a nie przejmowac sie sasiadka.

Link to comment
Share on other sites

No dokładnie. Mnie najbardziej uderzył ten oto miks faktów: 5 mies. szczenię aktywnej rasy + "Pestka na co dzień zostaje w domu 8.5h" + "Nie mogę sobie pozwolić, żeby codziennie od razu po pracy ..." + "klikanie i nauka komend" + spacer - jak opisano. Moim zdaniem taki miks zwiastuje problemy.

 

Jasne, pies musi być nauczony wyciszania i odpoczywania, ale najpierw musi mieć zaspokojone potrzeby związane z ruchem i pracą. Nie na odwrót.

 

Co do klikera, używanego w sposób, w jaki robi to większość klikerowców, a więc: komedna - klik - 1 kawałek żarcia, komenda - klik - 1 kawałek żarcia i tak w kółko do wyrzygania, podpisuję się obiema rękami pod 1 zdaniem Barta Bellona: "fucking shit, what a boring life I have!" Tu cały filmik: https://www.youtube.com/watch?v=7NLlqiccc_Y

 

Emkacf, a w taki sposób próbowałaś pracować z psem? : https://www.youtube.com/watch?v=xgx6zWS1r_g

 

Krótkie, dynamiczne sesje na wysokim pobudzeniu + luźny spacer, na którym psu wolno być psem ale od czasu do czasu zadbasz o to, żeby nie zapomniał że tez tam jesteś (byle bez przesady, aby spacer nie stał się kolejną, nieustającą sesją treningową)+ praca węchowa tak jak pisze Sowa, a w chacie obowiązkowy odpoczynek. Najpierw dajesz psu w kość, a dopiero potem wymagasz spokoju. Zaraz po pracy. Codziennie. Jeśli nie możesz zaraz po pracy codziennie, to sobie przestaw tryb życia i priorytety. Po pracy prosto do domu i najpierw pies, potem cała reszta. Da się. I wbrew pozorom to nie musi być kilkugodzinny wypad za miasto.

 

Jak Cię czytam, to mi się wydaje, że u Was to wszystko jest jakieś takie flegmatyczne, nudne i bez wyrazu, a po drugie - mało czytelne dla psa. Tzn. wydaje mi się, że jak pies się snuje i wymusza, to dla świętego spokoju idziesz coś tam porobić i poklikać. Oczywiście to mój dalece subiektywny odbiór sytuacji.

Link to comment
Share on other sites

Emkacf- a skąd w ogóle ten strach przed dłuższymi spacerami i tym, że pies nie będzie odpoczywał? Z tego co wiem, Pestka jest z hodowli że śląska, gdzie znam hodowczynię- ona nawet ma chyba brata Pestki, przynajmniej wiek się zgadza. Jej psiaki mają bardzo dużo zajęcia, nawet te najmłodsze. Wychodzą na długie spacery, biegają za piłką, pływają, wakacjują. Więc podejrzewam że to nie od niej masz te informacje ;)

Link to comment
Share on other sites

"przede wszystkim, to dla mnie "dluzszy spacer", ktory opisujesz to jest totalna tragedia. 

takie spacery to miala moja sunia, gdy byla po operacji kolana, gdy trzeba bylo jej ograniczac ruch.

serio, czy ty na pewno przemyslalas wybor rasy itd.?"

 

 

Zgadzam się w 100% z przedmówczynią. (O rany, co to się porobiło!).

 

Opis tego, jak jest prowadzony pięciomiesięczny szczeniak pasowałby raczej do rozpadającej się emerytki która wychodzi z zapasionym ratlerkiem.

Link to comment
Share on other sites

Emkacf- a skąd w ogóle ten strach przed dłuższymi spacerami i tym, że pies nie będzie odpoczywał? Z tego co wiem, Pestka jest z hodowli że śląska, gdzie znam hodowczynię- ona nawet ma chyba brata Pestki, przynajmniej wiek się zgadza. Jej psiaki mają bardzo dużo zajęcia, nawet te najmłodsze. Wychodzą na długie spacery, biegają za piłką, pływają, wakacjują. Więc podejrzewam że to nie od niej masz te informacje ;)

 

Chyba się źle zrozumieliśmy. Też biegamy za piłką, pływamy, zwiedzamy pola, lasy tylko nie codziennie i nie jest to na zasadzie, jaką mi na początku ktoś proponował, czyli rzucanie piłki psu przez godzinę (głównie o coś takiego mi chodziło). Oprócz tego uczęszczamy na spotkania grupy treningowej, gdzie psy są w grupie i trenują w rozproszeniu, a potem idziemy sobie nad staw i jeżeli czas pozwala to jeździmy na zajęcia szkoleniowo socjalizacyjne (takie zjaęcia otwarte organizowane przez szkoleniowca, gdzie psy mogą biegać sobie w swoim towarzystwie pod kontrolą i do tego elementy szkolenia). Staram się, żeby zabawa, albo wyjście na dwór było też elementem szkolenia tzn. samokontrola, zabawa jako nagroda itp.

Być może macie rację, że dla psa to za mało, bo urósł, ale co proponujecie w zamian? Jeżeli idę z psem na długi spacer, gdzie biega w lesie i pływa, a potem po godzinie mnie zaczepia to nie uważam, że jest to normalne. Nie mam możliwości codziennie chodzić z psem na spacer, na którym spędzimy czas od 16 do 20 bo też mam inne rzeczy w domu do zrobienia i pies powinien wiedzieć, że jest czas na odpoczynek i jest czas na szaleństwo.

Przez weekend jest już lepiej, wydaje mi się też, że mogą ją męczyć trochę dziąsła, bo z uporem maniaka próbuje mi memłać ręce, a przez ostatni tydzień znalazłam dwa zęby.
 

Link to comment
Share on other sites

"Jeżeli idę z psem na długi spacer, gdzie biega w lesie i pływa, a potem po godzinie mnie zaczepia to nie uważam, że jest to normalne."

 

 

Absolutnie normalne u psa o większym nieco temperamencie i wydolności ruchowej niż... bo ja wiem...? buldog angielski? O, mały yorek po godzinie potrafi dać spokój i idzie spać do posłanka. Na trochę.

 

Kobieto! Szczeniaki działają na okrągło. Prześpi się taki pięć minut, a potem rusza chodzić po ścianach.

 

Twoje opisy brzmią jakbyś miała obsesję kontrolowania wszystkiego i najchętniej albo żeby pies siedział w swoim pokoju i grał w gry komputerowe :smile:)) albo żeby odbywać spacer opisywany przez maniaków z nerwicą natręctw p.t. "dwie minuty chodzenia na krótkiej smyczy, trzy minuty aportowania z wymianą na jedzonko, dwie minuty biegu (byleby niezbyt szybkiego), trzy minuty socjalizacji z psim kolegą, trzy minuty chodzenia na krótkiej smyczy..." itd.

 

"

Nie mam możliwości codziennie chodzić z psem na spacer, na którym spędzimy czas od 16 do 20 bo też mam inne rzeczy w domu do zrobienia i pies powinien wiedzieć, że jest czas na odpoczynek i jest czas na szaleństwo."

 

 

Było sobie kupić chow-chowa.

Link to comment
Share on other sites

prawda jest taka, ze 5mies pies z wcisnietym do dechy pedalem gazu (uwielbiam to okreslenie, opisuje ono bowiem mojego pieska), ma szanse wyrosnac na psa, z ktorym nikt nie wytrzyma.

 

i problemik taki malutki: ludzie czesto mysla psy rzeczywiscie nadpobudliwe z psami high energy:)

psu nadpobudliwemu trzeba pomoc radzic sobie z emocjami.

psa high energy po prostu przeczolgac i zmeczyc.

 

ja mam kazdy z tych przypadkow w chacie.

i na srodku psa skrajnie zrownowazonego, ktory uwaza, ze te dwa pozostale psy to sa idioci.

potrafi raza wymierzyci za niestabilne zachowanie i za zaklocanie spokoju innym.

 

serio, u nas w chacie w goscinie byl piesek, ktory non stop lazil i trul dupe wszystkim. w sumie to spoko piesek, chcial sie po prostu bawic z kazdym i lazil i trul dupe, trul dupe, trul dupe itd. i w koncu psy zalatwily to po swojemu-niewielka dziura w faflu i pies przestal truc dupe tylko magicznie sie polozyl w kaciku.

 

takie zachowanie nie jest naturalne dla psa: ani dla tego, ktory truje dupe (akurat ten u nas, piesek meridka, trul te dupe, bo byl w nowym miejscu, nowe pieski itd) ani dla tych, ktorym sie te dupe truje, nikt nie lubi trucia dupy!! pies doskonale rozumie, gdy sie mu mowi, ze ma spieprzac na drzewo i zaprzestac upierdliwosci!!

  • Upvote 1
Link to comment
Share on other sites

O rany, jasne że trzeba po prostu odpędzić kolesia jak zanadto przeszkadza, ale koleżanka wątkotwórczyni ma żal do garbatego, że ma dzieci proste - chyba nie wyobrażała sobie, jak bardzo energiczne są młode psy.

 

BTW wygląda na to że to raczej jej partner życiowy ją tym psem uszczęśliwił...?

Link to comment
Share on other sites

ej serio, ja mam mega, mega rozpuszczone psy, ktore bez zenady wala lapami w ludzi i jecza, gdy cos chca.

robia to, bo sa na maxa slodkie i czesto udaje im sie cos tam wymusic - glownie glaskanie, wiadomo.

 

moj najmlodszy pies, gdy nikt sie z nim nie bawi, potrafi wbic na upatrzonego sobie wczesniej czlowieka, przytulic go na misia i zaczac lizac, lizac i lizac przechodzac do podgryzania. nie ma opcji, zeby kogos to nie rozmieszylo-i juz troche zabawy jest.

potrafi tez wbic z rozbiegu na psa, ktory akurat spi, bo wie, ze ja pogoni i bedzie mozna uciekac.

 

robi generalnie mnostwo rzeczy, ktore swiadcza o tym, ze wszyscy w czworke (i my i nasze dorosle psy) rozpiescilismy ja na maxa.

 

a nawet ona, gdy jej sie powie "nie, przestan!", to wie, ze trzeba sobie isc i trudno, rozumie to, ze nie zawsze mozna sie bawic.

  • Upvote 1
Link to comment
Share on other sites

Może nie tworzysz tabelek według których mają żyć Twoje psy...

 

BTW mnie w tym topiku irytuje ciągłe podkreślanie że opisywany szczeniak jest "nienormalny" - opis wskazuje na zupełnie zwyczajnego szczeniora rasy aussie.

 

Łatwiej przyjąć, że zwierzę jest nienormalne, chore, spaczone itd, itp, niż przyjąć że to my mieliśmy zupełnie inne wyobrażenie na temat życia z młodym psem.

Link to comment
Share on other sites

Od psa można wymagać żeby się wyciszył i spał jak najpierw się zmęczy i wyżyje.

Twój pies nie jest zmęczony. Nie ma co się zastanawiać nad tym że "kilka godzin" itd. Efekt jest ważny.

Zmień tę aktywność (spacer po parku na smyczy) na coś proponowanego przez koleżanki specjalistki (zguba, jakieś węchowe sprawy). Wyraźnie widać że to co Ty mu proponujesz się nie sprawdza.

Pewnie tylko Ci się wydaje że Twoje spacery z psem wyglądają tak samo jak spacery Twojego chłopaka.

 

Znałam kiedyś gnojka tej rasy. Nie było zupełnie mowy o "spacerze w parku". To było tracenie czasu zdaniem właścicielki. Spacerowali po parku jak tego czasu mieli za dużo.

Ona codziennie z samego rana i po pracy zapieprzała z tym psem. Biegała, jeździła na rowerze, wynajmowała jakiś tor z przeszkodami, szarpała się z tym psem, chowała jakieś dziwne rzeczy w lesie:) (nie znam się:)

Schudła z 10 kg nim pies miał rok:)

 

Ja się nie nadaję do takich ekstremalnych wysiłków więc z założenia odpuściłam tego typu rasy. Dlaczego wybrałaś takiego psa? Ewidentnie widać że taka forma spędzania czasu nie jest Twoją ulubioną.

Skąd taka decyzja?

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...