Jump to content
Dogomania

Jak włączyć psa w kocio-ludzkie stado?


Essi Daven

Recommended Posts

Na początku witam wszystkich dogomaniaków :oops: Jestem raczej cichą podczytywaczką, ale tym razem potrzebuje konkretnych porad. Za kilkanaście dni będziemy mieć psa/HURA!/. Adoptujemy psa znajomych, którzy już go nie chcą :shake: jako główny powód podają alergię dziecka (odnoszę wrażenie, że wszystkie dzieci mają alergię na psy, koty i wszelkie inne futrzaki; szczególnie kiedy okazuję się, że futrzak znacząco różni się od pluszowej zabawki :angryy:), ale nie ukrywają, że psina zniszczyła im trochę rzeczy, a do tego kłaczy okropnie. Będzie to ok 9-10 miesięczny labek, a raczej "w typie" (raczej nie rodowodowy - wszystkich szczegółów dowiem się po jutrze, kiedy pojedziemy obejrzeć pieska). Mieszka z TZ w domku z ogrodem, jesteśmy szczęśliwymi posiadaczami 3 kotów (dwóch przyjacielskich kocurów i jednej kociej księżniczki, która nie cierpi wszystkich innych zwierzaków).
No i to jest pierwszy problem - koty nie mają kontaktu z psami, raz widziały psa znajomych - został biedny ofuczany przez wszystkie trzy, po czym pochowały się w innym pokoju - co nie rokuje najlepiej. Drugim problemem jest to, że możemy z nim siedzieć góra 3-4 dni, potem będzie musiał zostawać sam na 4-5 godzin(w wyjątkowych przypadkach 7-8). Na początku na pewno będziemy go oddzielać na ten czas od kotów, ale czy za kilka tygodni lub miesięcy (w zależności jak będą się układać ich stosunki) będą mogły swobodnie zostawać razem?
No i największą zagadką jest dla mnie cała przeprowadzka. Czy zabrać psa od razu do nas na stałe, czy lepiej żeby znajomi odwiedzili nas z nim kilka razy, żeby miał czas na zapoznanie się z nami, z domem, z kotami... Naprawdę nie wiem która opcja jest lepsza...
Z góry dziękuje za wszystkie porady, jak zapoznam się we wtorek z pieskiem to napiszę coś więcej. A tak w ogóle to już się nie mogę doczekać kiedy z nami zamieszka :multi:

Link to comment
Share on other sites

Myślę, że byłoby lepiej, gdyby Twój przyszły pies najpierw poznał miłe, spokojne koty, bo potem mogą wyniknąć z tego problemy na tle lękowym. Separacja jest chyba najlepszym rozwiązaniem. Warto też nauczyć oba zwierzątka, żeby nie wchodziły na swoje terytorium. Jeśli koty są w kuchni, pies nie ma prawa tam wejść i odwrotnie. Poza tym skup się na utworzeniu pozytywnych skojarzeń, którymi pies będzie pałał do kotów i naucz go ignorowania. Może to się odbyć tak: zamykasz koty w klatkach, wprowadzasz psa, a potem za grzeczne zachowanie dajesz mu smakołyki, głaszczesz czy mówisz. Skupianie na sobie ćwiczysz w spokojnym miejscu (trzymasz smakołyk w ręce, a za każde skierowane na ciebie spojrzenie, nagradzasz. Potem dodajesz komendę i wydłużasz jej czas), a później przenosisz do trudniejszych warunków. Na koty chyba nie ma rady – i tak zrobią, co chcą, dlatego po prostu niech pies nie wchodzi im w paradę :).

Zostawania samego w domu ucz od zaraz. Po prostu bardzo często w ciągu dnia wychodź z domu. Najpierw na kilka minut, potem coraz dłużej. Nie dopuszczaj do tego, żeby pies wył / szczekał. Przychodź przed rozpoczęciem psich treli i nagródź. Przed wyjściem nie żegnaj psa, warto też, żeby rutynowe przygotowania do wyjścia (nakładanie kurtki, brzęk kluczy) nie napawały go przerażaniem. To łatwo wyeliminować – często udawaj, że wychodzisz, a tak naprawdę zostań w domu. Dobrym rozwiązaniem jest też ograniczenie przestrzeni (zamknięcie w klatce), wymęczenie spacerem, przygotowanie, np. konga czy gryzaków do jedzenia i nauka wyciszania.

Powodzenia z psem :).

Link to comment
Share on other sites

Dziękuje, za odpowiedź. Mam nadzieję, że jakoś się dogadają, ale i tak wszystko okaże się dopiero jak pies będzie u nas. I masz całkowitą rację - koty i tak zrobią co chcą :lol:. Myślę, że duża część problemów znajomych z psem wynika z niedostatecznej ilości ruchu - jak ich znam to albo spacer są króciutkie, albo wypuszczają go tylko "na siku" do ogródka :shake:.

W środę lub czwartek pies przyjedzie do nas z pierwszą wizytą - zdam później relację jak poszło.
A i zamówiłam już w zooplusie konga i smakołyki :lol: mam nadzieję, że będzie zadowolony

Link to comment
Share on other sites

u mnie była sytuacja odwrotna, wprowadzałam kota do domu, gdzie są dwa psy. Na początku musisz mieć cały czas na oku psa, obserwuj jak się zachowuje. Pozwól psu powąchać koty! Bo przecież pies poznaje otoczenie głównie nosem. Nie ingeruje jeżeli pies nie będzie chciał kota zjeść. pozwól psy kota wąchać a kotu psa "opieprzyć" łapami po nosie (o ile kot nie zamierza psu od razu wydrapać oczu). przygotuj się na to, że koty pierwsze kilka dni spędzą zaszyte w jakimś odosobnionym miejscu. Nagradzaj psa za spokojne zachowanie się przy kotach, reaguj stanowczo np "fe" gdy pies kota goni w zamiarach morderczych. Nie rozczulaj się zbytnio nad psem ani kotami, zwierzęta muszą same ustalić co komu wolno. Za jakiś czas pies będzie namiętnie lizał koty pod ogonem a koty będą mu maszerować pod brzuchem i przed pyskiem :D. I poczytaj o labradorach jeżeli twój pies jest w typie. 10 miesięcy to tak naprawdę jeszcze szczenior, który ma totalnie pstro w głowie. He, he, he, z jednej strony Ci zazdroszczę a z drugiej współczuję... Jakby co to pytaj, ja mam 4 letniego psa w typie labradora, sukę kundla i trzy koty, wprowadzane w stado w różnym czasie :)

Link to comment
Share on other sites

Wczoraj byliśmy poznać labka :multi:Ma 10 miesięcy i mimo,że jest już mocno wyrośnięty to faktycznie zupełny psi dzieciak.
No i oczywiście zakochałam się w nim po uszy :loveu: a jakie ma oczy! Kot za Shreka może się schować! Żeby mu czegoś odmówić będę musiała zebrać całą swoją silną wolę :-)
Ogólnie tak jak myślałam - pies zupełnie nie "wylatany", lekko znudzony (w domu nie ma ani jednej zabawki - i potem się dziwią, że niszczy co popadnie :shake:), nie zna żadnych komend, ale widać że mądry i chętny do nauki. W zabawie chwyta zębami, ale zupełnie leciuteńko i od razu puszcz jak mu się okaże niezadowolenie. No i słodka przylepa z niego.
Na dzisiejsze popołudnie planujemy zapoznać go z kotami, a w piątek przyjedzie do nas już na stałe:multi:

Link to comment
Share on other sites

No więc dopiero wczoraj Frodo był pierwszy raz u nas z wizytą. I muszę przyznać, że poszło lepiej niż się spodziewałam :-)
Weszliśmy do domu, specjalnie wcześniej zostawiłam w pokoju tylko jednego kota - tego najmilszego. Pies oczywiście był tak zaaferowany nowym miejscem, że zupełnie go nie zauważył :rolleyes: Kot zaraz zmienił się w wielce groźną panterę - mordercę, Frodo popatrzył w końcu na niego, spróbował powąchać i stwierdził, że to chyba nic ciekawego :multi:
Potem poszliśmy na spacer, trochę ciągnie na smyczy, ale ogólnie nie jest tak źle. Próbuje tylko zaczepiać wszystkich po drodze (i ludzi, i psy), ale tak po przyjacielsku i łatwo daje się przekonać do pójścia dalej.
Wróciliśmy do domu, zapoznaliśmy go z drugim kocurem, który również zjeżył się i strasznie go osyczał. No i Frodo się przestraszył - stwierdził, że pokój z dwoma kotami to jest ponad jego siły i lepiej będzie jak sobie poleży w korytarzu. Biedny był wyraźnie smutny i zdziwiony "czemu one mnie nie lubią???" Nie wie jeszcze, że czeka go spotkanie z trzecią bestią - nasza kotka lubi tylko ludzi, cała reszta stworzeń strasznie ją denerwuje.
Najważniejsze, że tak po pół godziny wszyscy się uspokoili - pies wrócił do pokoju, a koty przestały się jeżyć i tylko czujnie go obserwowały czy aby nie próbuje podejść.
Potem pobawiliśmy się jeszcze trochę na podwórku - nie umie aportować, ale pięknie ganiał za kongiem:Dog_run:
no i odwieźliśmy go do znajomych. Był z nami ok 4 godzin, ale wcale się specjalnie nie cieszył, że wraca do domu, po prostu wszedł, machnął parę razy ogonem i się położył.
Ogólnie był bardzo grzeczny:lilangel:, trochę się nie mógł odnaleźć, kilka rzeczy poprzestawiał, na nieszczęście mamy stolik w pokoju akurat na wysokości jego ogona (no ale nie będę musiała go już odkurzać - Frodo świetnie pozamiatał ogonem), ale myślałam że będzie dużo gorzej. Dzisiaj popołudniu przyjeżdża znowu i ma już z nami zostać. Trochę się martwię, bo w poniedziałek będzie musiał być sam przez ok. 4 godziny. Mam zamiar przed wyjściem porządnie go wymęczyć to może nie będzie tak źle...

Link to comment
Share on other sites

No i od soboty mieszkamy razem :loveu::loveu::loveu:
Byliśmy dzisiaj na oględzinach u weta i niestety biedak ma grzybice uszu (głównie z tego powodu poszliśmy-Frodo co jakiś czas strasznie trzepał uszami i widać, że przeszkadzało mu się to skupić). Musimy się pochwalić, że był bardzo grzeczny u weta :lilangel:
No i dzisiaj był pierwszy raz długo sam w domu - całe 4 godziny - zamknęłam go w korytarzu i kuchni (nie mam drzwi pomiędzy tymi pomieszczeniami), wracamy z pracy i SZOK:crazyeye:! Wszystko w idealnym porządku - zostawiłam nawet worek ze śmieciami na blacie w kuchni (o ja goopia!) i jak wróciliśmy leżał nietknięty. Kochany piesek!
Najgorzej z kotami - dzisiaj jawnie napadły na biednego Frodo, także musiał go ratować - zapędziły go do kąta i nie miał jaki im uciec :shake:
W jednym pokoju zrobiliśmy "strefę kotów" -zagrodziliśmy wejście tak, że koty swobodnie wchodzą, a pies nie przejdzie. No i niby było wszystko dobrze, nie zwracali na siebie uwagi, a w pewnej chwili kataklizm :mad: biedak w ogóle nie widział co zrobić skulił się w kącie i płakał.
Na szczęście nie wziął tego do siebie - teraz znowu przyjacielsko macha ogonem jak je widzi.
Mam nadzieję, że się w końcu polubią...

Link to comment
Share on other sites

hej jestem w podobnej sytuacji. Mam kota, nasza dama na włościach i adoptowalismy miesiąc temu psa.. jest tragedia kot rzuca się na psa okropnie ten skowyczy, trzeba je separowac, no ale ile mozna... więc jak sa razem musimy ciągle na nie patrzec bo kot wiecznie na psa poluje ;( nie mamy juz siły..

co do zostawania samego psa w domu.. kup mu takie kości białe i uszy świńskie do gryzienia w zoologu, będzie miał co robić się pomeczy a potem pojdzie spac. mozesz mu zostawić również cos twojego twój jakiś zapach.. mojemu psu dalam bluzę wczesniej noszoną i tak sobie na niej spi jak nas nie ma :) no i te smakołyki mu zostawiamy, póki co jest ok nic nie niszczy, ale zaczelismy zostawiać na 5 min potem na 10, po prostu siedział psiak w pokoju zamknięty a ja do wc do kuchni i tak ciągle do niego wracałam wydłuzając czas, teraz potrafi kilka godzic przesiedziec. a raczej przespac bo widze ze jak zje te smakołyki pobawi się sterta zabawek to spi na kanapie jak wchodze do pokoju ;-)

Link to comment
Share on other sites

Moje koty pomaleńku się przełamują - wczoraj jeden zakradł się po cichutku do psa i go powąchał :lol: - Frodo spał i nawet nie zauważył. Najgorzej jest jak wszystkie trzy koty są razem - wtedy się jakoś tak nakręcają i ciągle się na niego gapią i syczą :roll:
Właśnie wczoraj kupiliśmy mu te świńskie uszy - był zachwycony. Z tą bluzą to dobry pomysł na pewno będzie mu raźniej.

Na pocieszenie powiem Ci, że nasza kotka też zawsze była jedynaczką i kiedy pojawił się pierwszy kocurek (miał wtedy ok 4 tygodni) też była wściekła i go atakowała, ale po paru miesiącach udało się uzyskać względny spokój - tzn. widać że go nie lubi, prycha jeśli podejdzie za blisko, ale ogólnie udaje że go wcale nie ma i nie wdają się w awantury. Z drugim kocurkiem było dokładnie tak samo - na początku wojna, teraz go ignoruje. Co ciekawe kocurki od pierwszego powąchania polubili się i zostali przyjaciółmi. A co jeszcze ciekawsze jak pojawił się Frodo i próbował podejść do starszego kocura, kotka ewidentnie przybiegła go obronić - wbiegła między nich i zaatakowała psa :crazyeye: - więc wychodzi na to, że wcale ich nie lubi, ale krzywdy zrobić im nie da ;-)

Mam jeszcze mały problem na spacerach - jeśli mija nas ktokolwiek, a nie skrócę psu smyczy on od razu podbiega i przyjacielsko zaczepia przechodniów. Teraz jak tylko widzę,że ktoś idzie, trzymam go króciutko i wtedy nawet specjalnie nie ciągnie, ale chcę go tego oduczyć zanim zacznę go spuszczać ze smyczy, bo wtedy będzie na pewno trudniej. Macie jakieś pomysły?

Link to comment
Share on other sites

[QUOTE]Mam jeszcze mały problem na spacerach - jeśli mija nas ktokolwiek, a nie skrócę psu smyczy on od razu podbiega i przyjacielsko zaczepia przechodniów. Teraz jak tylko widzę,że ktoś idzie, trzymam go króciutko i wtedy nawet specjalnie nie ciągnie, ale chcę go tego oduczyć zanim zacznę go spuszczać ze smyczy, bo wtedy będzie na pewno trudniej. Macie jakieś pomysły? [/QUOTE]

Mamy ;)
Skracanie smyczy gdy wciąż pozostaje ona napięta niczego psa nie uczy. Może powodować nawet jeszcze większą ekscytację. Staraj się, by smycz była jak najczęściej luźna. Nagradzaj wesołą pochwałą i wyjątkowo smacznym kąskeim KAŻDĄ sytuację, gdy na spacerze (gdy nic go nie rozprasza) pies patrzy na Ciebie, oferuje kontakt, idzie ładnie na smyczy. Ćwicz częste zmiany kierunków, wprowadź w spacer różne nagradzane komendy (np, siad, leżeć, podaj łapę, i różne inne sztuczki). Jeśli pies lubi się bawić zabawką - bierz ją na spacer i niespodziewanie nagrodź chwilą zabawy (np. w przeciąganie) gdy zwraza na Ciebie uwagę, gdy coś dla Ciebie zrobi. Ogólnie - podnieś swoją atrakcyjność w oczach psa - wtedy inni nie będą juz atrakcją. Przy mijankach obserwuj psa - zawołaj go, zachęć wesoło do kontaktu ZANIM się nakręci na przechodnia, zmień kierunek OD obiektu zainteresowania - nagrodź gdy pies patrzy na Ciebie.
Nigdy nie pozwalaj ludziom pogłaskać, mówić do psa, gdy do nich ewentualnie już doleci - to go nagradza.
I pierwsze próby puszcania ze smyczy wprowadź dopiero, gdy będą widoczne postępy w pracy na smyczy. I obowiązkowo - przy puszczaniu psa ma być on na długiej, ok. 10-15 puszczonej luźno metrowej lince - by mieć nad nim kontrolę.

Link to comment
Share on other sites

Yamayka, Ty wiesz, że to działa :multi: Robimy tak jak radziłaś i rowerzystów oraz "zwykłych" przechodniów udało się opanować - praktycznie już nie zwraca uwagi. Gorzej z tymi którzy okazują mu jakieś zainteresowanie i z psami, no ale myślę, że też opanujemy. Na naszej spacerowej trasie pasie się stadko kóz, które kompletnie go olewają więc będziemy na nich ćwiczyć :diabloti:

Mam jeszcze pytanie - na podwórku podczas bieganie za kongiem ćwiczymy polecenia "przynieś" i "daj", czy jak zrobi prawidłowo to motywować go jeszcze smakołykiem czy starczy kolejny rzut (uwielbia gonić konga).

Muszę go jeszcze przed wami pochwalić - jest z nami 10 dni a już perfekcyjnie robi "siad", a od przedwczoraj też "daj łapę", wie już że zanim dostanie michę z jedzeniem musi usiąść (na początku był atak radości z podskokami i tratowaniem wszystkiego), to samo jak wychodzimy na spacer i przypinam mu smycz - grzecznie siedzi, chociaż widać, że w środku cały się trzęsie :evil_lol:

Z kotami też coraz lepiej, także powoli tworzymy całkiem szczęśliwe stadko :loveu:

Link to comment
Share on other sites

Będzie dobrze, trzymam kciuki:thumbs: Ja też mam w domu kota i psa, bywało ciężko:shake: bo kot jest bandyta:diabloti: Teraz się tolerują, chociaż od czasu do czasu, kot musi strzelić psa w łeb:cool3: a pies pogonić kota:razz:.Krew się nie leje, więc nie przywiązuję wagi do tych ekscesów.

Link to comment
Share on other sites

Dzięki Handzia55 :-) ja zupełnie nie spodziewałam się, że z moich kotków będą takie dranie, rozumiem trochę pofuczeć i się zjeżyć, ale jawnie napaść? I to w trzech na jednego :shake:
Na szczęście jak na razie się to nie powtórzyło, więc mam nadzieję, że będzie już tylko lepiej.

Link to comment
Share on other sites

Moja koleżanka ma 2 psy i jedną kocicę. Balbina dołączyła do stada jako ostatnia. Tak sobie wytresowała psy, że trudno uwierzyć:shake: Kajtek i Tops nie podejdą do misek, dopóki kocica nie sprawdzi co dobrego dostali,:eviltong: . Jak ma ochotę gdzieś się położyć np na kolanach pańci, to zgania psa bez pardonu:shake: Najmniejszy sprzeciw ze strony psa i szybkie trzaskanko po pysku:diabloti: żeby kundle wiedziały, kto tu rządzi:mad:. Kiedyś poszłam tam z moim psem, to Filek na dzieńdobry, prosto z progu dostał lanie, żeby czasem nie podskakiwał :evil_lol:

Link to comment
Share on other sites

[QUOTE]Yamayka, Ty wiesz, że to działa :multi: Robimy tak jak radziłaś [/QUOTE]

No co Ty, serio?! ;)
Fajnie, ze pracujecie z młodym.

[QUOTE]Mam jeszcze pytanie - na podwórku podczas bieganie za kongiem ćwiczymy polecenia "przynieś" i "daj", czy jak zrobi prawidłowo to motywować go jeszcze smakołykiem czy starczy kolejny rzut (uwielbia gonić konga).

[/QUOTE]

Dla psa z popędm łupu sama zabawa (czyli rzut, przeciąganie, noszenie w pysku) jest największą nagrodą. Mozecie wymienić na smaka zabawkę jak juz konczycie zabawę. Postarajcie sie wprowadzać z zabawę komendy, które juz zna (pobawcie się np. w przywołanie w dwie osoby: jedna trzyma psa, druga ucieka z zabawką, woła wesoło, pies puszczony, dogoni, nagroda), niech zabawa nie będzie juz samym lataniem za kongiem - niech zapracuje na zabawkę ;)

Link to comment
Share on other sites

Melduje, że u nas wszystko w normie. Uszy praktycznie wyleczone, ale za to zauważyłam, że ma taką dziwną skórę na łokciach - ciemną, ze zgrubieniami i miejscami trochę się łuszczy - także znowu czeka nas wet (na szczęście Frodo bardzo polubił wetkę. Kolejny plus posiadania psa - wizyta u weta z kotami to makabra :mdleje:)

Zastanawiam się nad kupnem klikera. Z tego co wyczytałam w necie (jeśli się mylę to krzyczcie) to kliker docelowo zastępuje nagradzanie smakołykiem?
Boję się, że Frodo utuczy się przez te wszystkie nagrody. Dwa razy dziennie dostaje suchą karmę, jak wychodzimy na dłużej to dajemy mu wędzoną kość lub/i konga ze smakołykami, no i smakołyki w trakcie nauki - nie za dużo tego wszystkiego? W prawdzie ruchu też ma dużo, ale czytałam, że labki mają skłonność do tycia.

Jak będę miała wolną chwilę wstawię zdjęcia przystojniaka i kotów - żeby było wiadomo o kim rozmawiamy :lol:

Link to comment
Share on other sites

a u mnie dalej wojna psa z kotem :( kot dalej atakuje psa. az mała ostatnio spadła z tapczanu i skręciła nogę :( trzeba miec ciągler oczy otwarte bo jak na minutę spusci się je z oczu to kot zaraz atakuje.. praktycznie ciągle jest w blokach startowych do ataku, i tak już 2 msc :(

Link to comment
Share on other sites

[quote name='inna877']a u mnie dalej wojna psa z kotem :( kot dalej atakuje psa. az mała ostatnio spadła z tapczanu i skręciła nogę :( trzeba miec ciągler oczy otwarte bo jak na minutę spusci się je z oczu to kot zaraz atakuje.. praktycznie ciągle jest w blokach startowych do ataku, i tak już 2 msc :([/QUOTE]

U mnie z pierwszym psem (afganka) poszło jakoś łatwiej. Ale Pasja przyjechała jako malutkie szczenię (tzn. 2-mies., wagowo 8 kg) i koty raz-dwa ją sobie "ustawiły". Niemniej jednak z powodu strachu o podrapanie oczu - a bójki zdarzały się systematycznie, najpierw codziennie, potem stopniowo rzadziej - przez pierwsze pół roku pod naszą nieobecność koty przebywały "na pokojach", a pies w przedpokoju i kuchni. Teraz już koty i afganka dogadują się - o miłości nie ma mowy, ale nie tłuką się. Inna sprawa, że afganka ma bardzo uległy i przyjacielski charakter - bez dyskusji podporządkowała się kotom i nie stawia się, jak kot syknie - afganka odchodzi.
Oczywiście obce koty na podwórku stanowią świetny obiekt do gonienia. Pasja nauczona jest, że własnych kotów się nie goni.

Dwa miesiące temu temu dołączyła do nas grzywka, suczka 8-mies. I tu jest gorzej. Koty jej się nie boją (bo mała jest) i tłuką jak popadnie, atakują znienacka zębami i pazurami... Tak po prostu - pies na nie nie zwracał uwagi, a one... po prostu atak!
Grzywka początkowo jazgotała i uciekała, ale... okazało się, że panienka ma bardzo dominujący charakter... I jak już u nas poczuła się pewniej, zaczęła walczyć o pozycję w stadzie. Teraz powoli się towarzystwo uspokaja - myślę, że hierachia została ustalona. Dowodzi kotka Lila (ona od poczatku jest szefową stada), po niej grzywka, kotka Cici (ustąpiła grzywce) i na końcu afganka.

Nie ingerowałam zbyt mocno w "ustalanie pozycji" - czasami krzyknęłam na koty, jak sadziły się do ataku niczym nie sprowokowane, jak grzywka się zaczynała stawiać i warczeć (bo kot sobie przechodził obok), też była reprymenda - "spokój!". I jakoś się układa powoli :D

Edited by amanda-1a
Link to comment
Share on other sites

no własnie u mnie jest ten problem ze kotka, wygląda niczym tygrys jest strasznie duza jak na kobietke, 4,5kg, a pies jest o polowe! mniejszy od niej wzrostowo i wagowo.. własnie przed chwilą znów się na psinę rzuciła. a ona taka uległa jest kochana boi się kota i ucieka w popłochu, kot się jej w ogole nie boi bo widzi ze ma przewage i tylko atakuje a ta biedna ucieka w ogole sie nie postawi :( niee wiem juz co robić..

Link to comment
Share on other sites

inna877, współczuję, ależ Twoja panna ma charakterek :diabloti: A masz może w domu wydzielony pokój, albo chociaż kawałek pokoju gdzie pies nie wchodzi a kotka ma swobodny dostęp? Mam wrażenie, że moim bardzo to pomogło - jak nie chciały patrzeć na psa to szły to sypialni (wejście zagrodziłam suszarką do prania - nie wierzyłam, że Frodo tego nie sforsuje, ale jednak działa - on jest "trochę" gapowaty).

U mnie udało się uzyskać względny spokój - najśmieszniejsze jest to, że mój najmłodszy kotek jest wielkości głowy psa, a ten i tak się go boi. Toffik siedzi na drapak na wysokości paszczy psa i jak tylko Froda chce go powąchać to profilaktycznie leje go łapą (już bez pazurów na szczęście). Dzisiaj już nawet chciał się z Frodem pobawić, ale ten cielak oczywiście go nadepnął i Toffik uciekł oburzony

amanda-1a, też myślę że najlepiej jak sami dojdą do porozumienia - przecież i tak nie mogę ich cały czas pilnować. A tak OT to psy masz prześliczne - obejrzałam całą galerię i jeszcze nie mam dosyć. Śliczności!

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...