Dobermania

No właśnie dotąd otrzymywałam zbyt wiele, aby każdemu po kolei odpisywać z prośbą o niewysyłanie, jest to męczące i irytujące. Wcześniej ustawiłam w podpisie prośbę o niewysyłanie, teraz nie mogę w ogóle znaleźć opcji podpisu w profilu (w mobilnej wersji strony). Wielka szkoda, że wątek został usunięty, bo może tam wreszcie raz na zawsze bym się wypisała, a tak to te listy nicków zostały zapisane i krążą jak u tych telemarketerów, co to przez dziesięć lat po śmierci babci nadal wydzwaniają. :-/

Czy jest jakiś zbiorczy wątek, żeby się WYPISAĆ? Bo ja nadal otrzymuję zaproszenia, a nie mieszkam już w Europie (więc kosztowne wysyłki z Polski nie mają sensu), wypisałam się z jedynego wątku, w którym wpisałam się sama (naście lat temu!…), ale to nie wystarczyło i nadal otrzymuję zaproszenia. Jeśli gdzieś można się raz na zawsze wypisać, to czy ktoś może mi wysłać link do właściwego wątku?

Teraz doszło Polskie Porozumienie Kynologiczne. Mam pytanie. W szefostwie pełno osób o nazwisku Kłosiński. Czy to Kłosińscy, krewni Andrzeja, założyciela COAPE Polska? Nie mogłam znaleźć tej informacji w internecie. Czy PPK jest oddzielną org. wydającą rodowody, czy raczej org. zrzeszającą inne organizacje? Czy ktoś z Was ma psa z PPK?

On potrafi leżeć i spać ze smakołykiem w pyszczku. 😄 🤣🤣

Dziękuję. ❤️ Ostatnio zaczął mi się Lachs znowu śnić i to pewnie przez to, że mam obsesję i niecierpliwość na punkcie kolejnej możliwej adopcji, tylko najpierw musimy się wyprowadzić. A to trochę potrwa.

Na razie nadal jeszcze nie możemy się wyprowadzić z tej małej kawalerki, więc jeszcze nie adoptujemy, ale wyprowadzam psa sąsiadce, więc dobre i to. 10-letni mieszaniec chihuahuy i shih-tzu. Nie lubi spacerować, jest domatorem, kocha wszystkich ludzi i liże. 🙂

Dzięki, ale do tego jeszcze niestety długa droga. :( Znalezienie działki, budowa domu itd.

Dawno mnie nie było w tym wątku. W lutym 2010 roku z powodu niewydolności oddechowej i zwyrodnienia kręgosłupa (nie pomagał już cartrophen) Lachs został uśpiony. Mieszkał z nami około pięć lat. Był moim pierwszym adoptowanym samodzielnie i dla siebie psem (z warszawskiego Palucha). I pierwszym dobermanem. Bardzo za nim tęsknię. Po kilku latach od uśpienia „przyszedł” do mnie we śnie i był zdrowy, biegał. Jego ciało spoczywa na cmentarzu Psi Los w Koniku pod Warszawą, a ja mieszkam teraz za granicą, Bóg pobłogosławił mi cudownym Mężem i jeśli będziemy mogli się wyprowadzić na swoje, to chcemy adoptować psa, a ja kontynuować prowadzenie domu tymczasowego. Myślę sobie czasem o osobach, które tu poznałam, o ich psach, z których część, jak wiem, też biega już za TM. Furciaczka nie było na tym forum od lat, niestety nie mam jej adresu e-mail. To forum dużo mi dało, przewinęło się wiele bazarków, tymczasowiczów, lata wolontariatu. Wzruszające było patrzenie i doświadczenie, jak niby obce sobie osoby są w stanie rzucić wszystko i jednoczyć się, by ratować psy: wyciągać z umieralni i schronisk, leczyć, kastrować, szukać im DT i DS. Teraz więcej czasu spędzam, przeglądając Petfindera i dodając pasujących kandydatów do ulubionych, nie mogąc się doczekać, aż moimi pokładami miłości obdaruję kolejnego bezdomnego psa.

Czy macie wieści od Jerzyka? Ja nie mieszkam już w Polsce, nie mam jak sprawdzić. Wiem, że jego opiekunowie mają teraz drugie dziecko. Jak Jerzyk to znosi? Czy macie z nimi kontakt?

Ale brawa dla ciebie/dla was, że szukasz pomocy zamiast wywalić psa do lasu czy przywiązać pod schroniskiem. Dajcie mu szansę, pracujcie z nim.

Jeśli pies od piątego miesiąca siedzi głównie w zamknięciu, a na spacery wychodzi dopiero od trzech lat, to czemu tu się dziwić, a ty pytasz, co poszło nie tak? Pies jest niezsocjalizowany i nieorzyzwyczajony pewnie do obcych. Kaganiec i smycz są konieczne. Warto byłoby skorzystać z pomocy behawiorysty, jeśli sami nie umiecie skorygować zachowań psa. Tu trzeba konsekwencji i zmiany u wszystkich członków rodziny. Potrzeba też czasu i cierpliwości wobec psa, stopniowego oswajania z obcymi za ogrodzeniem, a gdy macie gości, trzymajcie psa na smyczy i pod kontrolą, nagradzając psa smakołykami, głaskaniem, zabawką (co tam woli i co najbardziej na niego działa) za spokojne zachowanie i niereagowanie na obcych/gości. Możliwe, że pies przez pierwsze doświadczenia z młodych lat, przebywanie w zamknięciu, brak socjalizacji już zawsze będzie nieufny wobec obcych. Można, warto i trzeba natomiast pracować razem z nim.

To możecie założyć tu wątek w dziale pomocowym na Dogomanii i poprosić kogoś, by ją Wam dowiózł?

Odświeżam wątek, buda nadal do oddania.

Zależy mi na szybkim oddaniu, więc kto pierwszy, ten lepszy.

https://i.postimg.cc/Dws7qsBB/buda.jpg